De organisatie van het Rondje Guus verloopt voorspoedig!!
Zaterdag 1 november 2003
We zijn inmiddels flink gevorderd met de organisatie van het Rondje Guus.
De route zal lopen vanaf boerderij Meijendel richting strand, vanaf daar gaan we noordwaarts (hoog water??) richting Katwijk. Hier zullen we het strand verlaten om door de Duinen naar de wassenaarse slag te lopen. Vervolgens lopen we een ronde door de prachtige Ganzenhoek, waarna we over het schelpenpad naar Meijendel terug lopen om daar nog een kris-kras route met een lusje over de Waalsdorpervlakte te doen. De afstand zal +/- 40 km zijn.
De wandelaars zullen een mooie ronde door Meijendel lopen, maar natuurlijk zullen zij ook het stand aandoen.
Verzorging zal er zijn in Katwijk en in Meijendel. Kees Smit zal op zijn mountainbike (met aanhanger) aanwezig zijn en onderweg ook nog wat kunnen verzorgen.
Er is douchegelegenheid aanwezig.
Zoal jullie weten heeft Guus veel looptrips in het buitenland gemaakt. Van deze reizen heeft hij prachtige foto's gemaakt. Deze zullen aanwezig zijn. Er zal ook er een video draaien van la Transe Gaule 2002.
De aanmeldingen druppelen inmiddels binnen, wil je ook meelopen mail dan naar:
Ultra-ogen zijn al gericht op het weekend van zondag 16 november, met 50 + 50 km in Soerendonk, de 40 km van het Rondje Guus, en natuurlijk het WK 100 km in Taiwan. Dit weekend komt de nationale ploeg voor dat WK 100 km nog bij elkaar voor het laatste regelwerk en een lekker rustige lange duurloop.(NB het vijftal vertrekt op Sint Maarten, dinsdag 11/11)
Gewone lopers moeten zich dit weekend 'behelpen' met de Berenloop op Terschelling, of de New York City Marathon van Staten Island naar Central Park. Op Terschelling doen weer de nodige ultralopers mee aan de marathon, zo'n 30 a 40 wellicht, dus ruwweg zo'n 10% van het startveld op de marathon. Pacers kennen ze daar op Terschelling nog niet, maar met de voorspelde ZW 6 zal er toch wel de nodige groepsvorming optreden ;-).
Het gastenboek op de wedsite van de Berenloop is de laatste tijd geheel gevuld met mensen die vanwege blessures hun inschrijving aanbieden, maar wellicht is op die site morgen ook nog algemener nieuws te vinden:
http://www.terschellingmarathon.nl of anders ook op
http://www.svfriesland.com
Het Nederlandse startveld in New York is van vergelijkbare grootte als het startveld van de hele en de halve samen op Terschelling: maar liefst 1100 Nederlanders verblijven in of rond Manhattan en doen op deze zaterdag 1/11 mee aan de Breakfast Run dwars door het centrum.
Op hun mooie website is van alles te vinden, oa dat het daar juist aan de warme kant wordt:
http://www.nyrrc.org/nyrrc/marathon/news/index.html
News
Weather Forecast: Warm
Sunday’s weather will most likely be warmer than usual for early November in New York. Warm temperatures—especially when combined with high humidity—increase the risk of heat-related problems for runners.
Join Us on Race Day!
On race day, this site will feature mile-by-mile coverage of the race leaders, tracking of your favorite marathoners with our Race Tracker, and wrap-up feature stories. Complete searchable results will be posted as they become available; these unofficial results will remain posted until the official results become available approximately two weeks after the race.
Top Entrants to Run for Something Better
When four of the best marathon runners in the world toe the starting line at this year's marathon, they'll not only be running for the win, they'll be running to raise money for New York City parks.
(citaat uit de Telegraaf: Behalve voor de eer en haar eigen portemonnee loopt Kiplagat in New York -
evenals een aantal andere prominente atleten - ook nog voor het goede doel. Afhankelijk van haar uiteindelijke klassering krijgt het McCarren Park in Brooklyn een geldbedrag van hoofdsponsor ING. Eenzelfde bedrag wordt overgemaakt naar een goed doel naar keuze, in het geval van Kiplagat haar eigen trainingskamp in Iten. "Een mooi initiatief. Ook in dit opzicht is New York bijzonder.")
De NYCM wordt rechtstreeks verslagen op Eurosport zondagmiddag 2/11:
vanaf 16.15 (voorbeschouwing) tot 19.30 onze tijd.
Het Nederlandse team bestaande uit Wim Epskamp, Ron Teunisse, Ben Mol en Tom Hendriks oogde op de dag van de wedstrijd fit en gretig op de nog immer aan zichzelf twijfelende Ron Teunisse na.
De weersvoorspelling was goed, de organisatie voortreffelijk en het deelnemersveld sterker dan ooit.
Naast de bekende sterke Europese landen stonden nu ook Japan, Zuid-Korea, Amerika en Brazilië aan de start.
De Braziliaan Valmir Nunes liep lange tijd aan de leiding maar met nog ruim vijf uur te gaan, na ronden lang stuivertje gewisseld te hebben met Paul Beckers, sloeg bij hem de kramp toe en viel hij ver terug.
Na het terugvallen van Nunes ontspon zich een spannende strijd tussen de Japanner Ryoichi Sekiya en Paul Beckers. Tijdens een inzinking van Beckers nam de Japanner de leiding over.
Bij het opdraaien van de atletiekbaan, 20 minuten voor het einde van de wedstrijd had Sekiya 500 meter voorsprong op Paul Beckers die de eerste 100 meter snel overbrugde maar toen nog een volle ronde op de Japanner moest winnen. Bij de verschillende pogingen van Beckers om bij hem weg te lopen klampte Sekiya zich met alles wat hij in zich had aan hem vast. Uiteindelijk moest hij toch een gaatje toestaan en toen was het snel gebeurd. Na enkele wankele passen stortte hij ter aarde om gedurende de resterende tijd niet meer op te staan.
Paul Beckers werd de eerste wereldkampioen met een afstand van 270.087 meter.
De Belgische ploeg met onder andere Paul Beckers, Etienne van Acker (264 km) en Lucien Taelman (256 km) werd onbedreigd winnaar van het landenklassement met een totaal afstand van 791.901 meter.
Het streven van het Nederlandse team was gericht op het behalen van een plaats bij de eerste 8 in het landenklassement. Er verschenen 22 landenteams aan de start.
Tom Hendriks vertrok voortvarend en wist het tempo 60 km vol te houden. Daarna liepen de rondetijden langzaam op en was het duidelijk dat hij het moeilijk zou krijgen. Hij bleek nog niet hersteld te zijn van een zware verkoudheid die hem wekenlang teisterde. Na de 100 km te zijn gepasseerd ging het snel bergafwaarts maar omwille van het team ploeterde hij voort om toch nog als 59e te finishen met een afstand van 183.645 meter.
De rondetijden van Ben Mol liepen vanaf het begin langzaam omhoog. De 100 km grens werd nog volgens planning na 10½ uur gepasseerd. Daarna kreeg hij last van blaren en moest hij meerdere keren langdurig behandeld worden. Ook liep hij ’s nachts tegen de slaap te vechten waarbij uiteindelijk een hazenslaapje uitkomst bracht. In de loop van de ochtend knapte hij weer op en haalde hij nog bijna de 200 km (199.518 meter en een 55e plaats).
Ron Teunisse zag, mede door een niet ideale voorbereiding, enorm tegen de wedstrijd op. Het was lang geleden dat hij een 24 uur had uitgelopen. Prima prestaties tijdens de JKM en Elfstedenloop hadden echter bewezen dat hij het nog kon. De eerste 100 km ging van een leien dakje. Na een korte rust werd er in een vlak tempo ogenschijnlijk moeiteloos nog 50 km aan toegevoegd. Na wederom van een korte rust genoten te hebben werd het oude tempo na een paar warmlooprondjes opnieuw opgepakt. Na 190 à 200 km was de pijp echter leeg en moesten de kilometers bij elkaar gesprokkeld worden. Het wandelen van rondjes onder toeziend oog van publiek behoort niet tot de favoriete bezigheden van Ron maar hij liep desondanks de wedstrijd uit met als resultaat een 31e plaats met een afstand van 219.526 meter. Grote klasse!
Wim Epskamp had tijdens de Europese kampioenschappen in 2001 en 2002 niet aan zijn eigen verwachtingen voldaan en begon daarom met bijgestelde ambities aan de wedstrijd. De eerste 20 ronden (50 km) werden in een stevig tempo afgelegd waarna er 30 ronden volgden waarbij de rondetijden langzaam maar zeker opliepen. Na een korte (eet) pauze werd het tempo van voor de pauze weer snel opgepikt. Dit tempo werd door Wim tot en met de laatste ronde vastgehouden behoudens een moeilijke periode rondom de 70e ronde. Slecht in een handvol ronden zakte het tempo tot onder de 10 km per uur. Hoe goed hij zijn race had opgebouwd blijkt uit het feit dat hij na drie uur wedstrijd op de 38e plaats lag en uiteindelijk op de 8e plaats finishte! Hij verbeterde in Uden zijn persoonlijk beste prestatie tot 251.572 meter hetgeen een nieuw Nederlands record betekende in zijn leeftijdsklasse. Met deze fantastische prestatie bevestigde hij nogmaals de aansluiting met de Europese top verkregen te hebben.
Met een totaal aantal kilometers van 670.616 eindigde Nederland als 8e in het WC klassement en als 6e in het EC klassement. Gezien het aantal deelnemende landen (22) een mooi resultaat.
WC 100 km in Taiwan
De World Challenge 100 km zal dit jaar op 16 november in Taiwan worden gehouden.
Nederland zal daar met een mannenteam aan deelnemen. Het team zal bestaan uit: Wim Epskamp, Veron Lust, Edwin van der Loop en Tom Hendriks.
Hoewel het klimaat (sub)tropisch is, is de gemiddelde temperatuur in november “slechts” 23°C. Het parcours ligt in een parkachtige omgeving en strekt zich uit over een lengte van 12,5 km dat op en neer gelopen wordt. Het hoogteverschil op de 12,5 km bedraagt 400 meter.
Door de lange reis (30 uur), de jet-lag, het klimaat en het zware parcours zal het al een hele klus worden de finish te bereiken. Maar omdat de omstandigheden voor iedereen gelijk zijn blijft ons doel een klassering bij de eerst 8 landen in het landenklassement.
Misschien was het de aanhef van het stuk, misschien de titel die de interesse wekte of dat we in een tijd dat het economisch allemaal wat minder gaat wat alerter worden op personen welke geld vragen voor goede doelen, geen idee.
Een artikel in West-Friesland op Zondag kondigt het voornemen van de heer Mes aan om van Kaapstad naar Enkhuizen te lopen. Voorwaar een flinke uitdaging! Martin Mes liep al eens van Jeruzalem naar Enkhuizen, maar gaat nu nog een stapje verder zo verhaalt het artikel.
Het bovenvermelde artikel beschrijft Mes als “Wereldkampioen ultralopen”. We hebben net een kersverse wereldkampioen 24 uur in de persoon van Paul Beckers, we hebben natuurlijk Yiannis Kouros met zijn buitengewone prestaties of Al Howie met zijn langeafstandslopen, maar een wereldkampioen ultralopen in de persoon van Martin Mes is nieuw.
Even verder worden er wat prestaties opgesomd: een wereldrecord 1500 km in 28 dagen; een wereldrecord 6225 km in 141 dagen. Dat zijn prestaties die er niet om liegen, maar wacht eens even, 1500 km in 28 dagen? Is er niet een 1300 miler in New York die veel sneller gelopen wordt? Gelukkig hoeven we daar tegenwoordig middels internet niet lang naar te zoeken.
Enige naspeuring leert dat men daar zo’n 12 dagen nodig heeft om 1000 mijl (1600 km) te overbruggen, gelopen in rondes van 1 mile. Of er een 1500 km afstand wordt bijgehouden staat niet vermeld, maar wat wel duidelijk is dat als men daar in 12 dagen 1600 km loopt heb je 1500 km ook in 12 dagen in je zak of eigenlijk onder de schoenzolen.
Nu wordt de nieuwsgierigheid pas echt geprikkeld, hoe zit het met die 6225 km? Navraag bij de IAU levert als resultaat dat deze instantie geen record in de boeken heeft over deze afstand. Dus zitten we nu met een wereldkampioen ultralopen – een titel die niet bestaat – Die twee wereldrecords claimt die binnen de atletiek niet bestaan.
Intikken van de naam in de diverse uitslagen databases levert geen enkel resultaat op, correctie, we vinden enkele halve marathons gelopen rond de 2:15. Maar iets van de marathon of langer is niet voorhanden. Op zich verbazend voor iemand die volgens voornoemd artikel zijn hand niet meer omdraait voor een marathon, regelmatig van Bovenkarspel naar Amsterdam loopt en zelfs tweemaal per jaar vijfhonderd kilometer in vijf dagen loopt.
De beste man heeft toch wel van Jeruzalem naar Enkhuizen gelopen? We hopen van wel want er werd wel voor een goed doel gelopen en daar hebben vast heel wat sponsoren en donateurs hun geld aan besteed, “Het bouwen van een sportcentrum voor diabetespatiënten”. Uhm, nee, wacht eens even, het artikel heeft het nu over “ten behoeve van de stichting Stop Aids Now!” Hoe zit het dan met die stichting Holdiarun, opgericht voor dat sportcentrum? Op een geheel natuurlijke wijze schiet bij ons de tv commercial over die wereldzeiler in gedachte, Biertje!!
Op de site van David Blaikie (www. Ultramarathonworld.com) staat in geuren en kleuren het relaas van “the runningman” Robert Garside vermeld. Deze story en de naspeuringen van David hebben ons geleerd dat er heel wat manieren zijn om je hobby te beoefenen. Wat waarheid is zal de tijd ongetwijfeld leren, wij houden U op de hoogte.
16 jan 2019
top pagina
Kalender info