De eerste editie van de Spark marathon in Spijkenisse (2006)was bedoeld als eenmalig om het 40 jarig bestaan van de club te vieren. Ik was er dan ook als de kippen bij om deel te nemen.
Alhoewel we toen heel wat regen en koude wind te verwerken kregen, had ik toch genoten van het prachtig natuurschoon waar door gelopen werd. Al snel bleek dat het niet bij die ene marathon ging blijven en ook in 2007 stond hij weer op de kalender. Omdat ik in een marathon het onderste uit de kan niet meer haal, nam ik contact op met de organisatie met het voorstel voor “pacers”te zorgen. Dit werd met veel enthousiasme aanvaard.3U30,3U45 en 4uur waren de voorziene tijden. Zelf loop ik al enkele jaren voor de 4uur en de twee andere waren ook vlug gevonden. Een kwetsuur gooide toen roet in het eten en ik moest me laten vervangen voor de 4uur.
Dit jaar was ik gelukkig in orde en met Kasterlee enkele weken terug, had ik er een goed oog in. Samen met Bart Verschaeve (3u30) en Marnix Callewaert (3u45) maakte ik de verplaatsing naar het 220 km verre Spijkenisse. De start om 11u zorgde ervoor dat we niet al te vroeg uit de veren moesten en in een goeie twee uur waren we ter plaatse.Hennie (Herfst) van de plaatselijke organisatie ontving ons hartelijk en overhandigde ons de hesjes waarin we voor de geïnteresseerde lopers herkenbaar moesten zijn. Jammer genoeg hadden ze de tijd per km erop geplaatst en dat bracht wel wat verwarring met zich mee. Zo dachten verschillende lopers dat ik een pacer was voor 5u30.
Het weer was prachtig en onder een leuk herfstzonnetje vertrokken we naar het mooie natuurgebied via Geervliet en Heenvliet, Abbenbroek en Zuidland over Simonshaven en via Hekelingen terug naar de atletiekpiste in Spijkenisse. Omdat ik rustig liep had ik alle tijd om van de prachtige omgeving te genieten. Enkele lopers in mijn gezelschap hadden geen moeite het tempo te volgen en gestaag bouwden we een kleine voorsprong op ons schema op. Daarom ook liet ik me de laatste kms wat afzakken om te zien of er nog achterkomers waren die wat mentale steun konden gebruiken om ook onder de 4u uit te komen. Zo verloor ik meer tijd dan gepland en toen ik op de piste naar de aankomst liep ,moest ik er nog een serieuze spurt uitpersen om zelf niet boven de 4uur te finishen. Net op de meet sprong de klok op 4uur zodat het de eerste maal is dat ik als tempoloper voor 4uur finish in 4.00.00
Mede door het supermeevallende mooie weer hebben we een prachtige wedstrijd beleefd en de afspraken voor volgend jaar zijn al gemaakt.
Bedankt Theo van Pamelen en Hennie Herfst. Kleinere marathons als deze met een prima organisatie en een prachtig parcours hebben mijn hart gestolen.
Cedric Proot
|
|