Traditioneel op de eerste zondag in mei hebben we de Maasmarathon van Vise naar Maastricht om dan via Eijsden en Voeren weer terug te gaan naar Vise. Onder de deelnemers veel mensen die we kennen van de ultramarathon. Lucien Taelman, Walter Beeken in de wedstrijd en bijvoorbeeld Jan vandendriessche op de fiets. Halfweg was de kop al helemaal verbrokkeld en was het ieder voor zich vooraan in de wedstrijd. Startnummer 1 kwam als eerste door, gevolgd door het minstens even mooie nummer 1234. Onder de lopers ook veel Nederlanders, die steeds meer deze marathon gaan waarderen. Waarschijnlijk voor een aantal van hen ook een goed alternatief voor de marathon van Almere, die op deze datum was geschrapt. Langs het parcours wandelend komen we ook menigeen tegen die het weekeind ervoor actief waren bij de fifty/fifty race in Soerendonk.
Een goed zaak zijn ook de tempomakers die voor de groepen van verschillende eindtijden het tempo aan geven. Vooral de groep van 3 uur 30 was erg groot, maar ook aan de 4 uur 30 werd gedacht. Elke groep had een (de 3 uur 30 zelfs twee) tempo-aangever, die herkenbaar was aan een grote balon in een voor elk tempo andere kleur. Zo kom je er in elk geval niet na kilometers achter dat je eigenlijk in de verkeerde groep achter de verkeerde tempo-aangever aan holt.
Naast de hele marathon was er dit jaar ook een halve. Dat maakte het op het parcours wel drukker dan andere jaren, zeker omdat men ook fietsers op het parcours toe laat. De halve liep tot aan de ENCI-fabriek, waar ongeveer twintig kilometer in de benen zit. Eenmaal daar draait de halve het industrieterrein op, waar de lopers nog eens kunnen genieten van de holle kies, oftewel het gat van wat ooit de Sint Pietersberg was. Menige halve marathonloper snakte al met een blik naar links naar de finisch, die je op minder dan twintig kilometer op enkele tientallen meters van het parcours kon zien.
Sterk bezet was de halve marathon natuurlijk niet, want op enkele tientallen kilometers van Vise, in Tongeren, vond het Belgisch kampioenschap halve marathon plaats.
Als de marathonlopers via de Kennedybrug in Maastricht weer aan de oostelijke Maasoever zijn beland, passeren ze bij 28 kilometer het plaatsje Oost-Maarland. De eigenaar van het dagstrand aan de Maasoever aldaar gaf de lopers via aanmoedigingsborden de nodige morele ondersteuning en gaf tevens een hint, dat men er ook een leuk dagje uit voor het hele gezin van kan maken.
Jammer was het dat we op de avond van Koninginnendag een fikse hagelbui in het zuiden van Limburg hadden, want hierdoor waren de fruitbomen hun mooie witte bloesem al vroegtijdig kwijt. Drie dagen tevoren waren de boomgaarden nog wit van de fruitbloesem, en zo kennen we de tweede helft van de Maasmarathon natuurlijk al jaren.
Bij de start was het nog redelijk fris, maar al gauw kwam het zonnetje door en steeg de temperatuur. Ik ben niet bij alle edities van deze marathon aanwezig geweest, maar wel bij veel, en ik kan me geen editie anders herinneren dan met stralend voorjaarsweer.
Uitslagen zijn nog niet voor handen, maar die zullen spoedig volgen.
Noteer maar alvast voor volgend jaar: {b}Maasmarathon, zondag 1 mei 2005{eb} Een marathon die zowel in Belgie als in Nederland gewaardeerd wordt door de lopers en door de mensen aan en rondom het prachtige parcours wonen en leven.
Ton Smeets
ton.smeets@ou.nl