72 Uur was het maximum geweest, 375 km. De week daarna geen centje pijn!
Vorig jaar kwam Thijs (Roest) met het boek Ultramarathoning, hierin vele verhalen over THE GREAT SIX DAY RACES. Verhalen over indoorwedstrijden in de periode van 1850 – 1900, oa. Edward Weston, Daniel O’Leary en George Littlewood. Mannen die op een baantje van soms minder dan 200 meter tussen de 500 en 623 mijl liepen!
Begin dit jaar kon worden ingeschreven voor de 6-daagse van Erkrath, een baanwedstrijd! “Hier moet ik bij zijn”, ik vroeg informatie op en twee dagen later hoorde ik dat ik mee mocht doen!
Een aangepaste training hiervoor leek me niet nodig, ik deed m’n normale wedstrijden en als er al een aanpassing was waren dat de weekendduurlopen die nog een stapje langzamer gingen, van T9 naar T8,5.
Het meeste waar ik bezorgd over was: hoe houd ik mijn voeten en benen heel tijdens zes dagen. Toen na de 24 uur van Apeldoorn shinsplints en voetproblemen rechts de kop op staken was er lichte paniek, 10 dagen later liep ik weer pijnvrij de Slachte-marathon, enkele dagen daarna dezelfde problemen rechts! Opgelucht constateerde ik dat 10 dagen later de problemen weer voorbij waren en verwachtte dit soort klachten dan ook de eerste jaren niet weer, echte blessures heb ik nooit gehad!
31 Juli Peter Stein en ik vertrekken naar Erkrath, bij aankomst een temperatuur van 30°C, niet mijn weer dus, het liefst regen en wind bij 10 – 15°C. De tenten mochten in de binnenbocht geplaatst worden of op de hoger gelegen buitenkant. De keuze viel op een plaats aan de buitenkant, nadeel was dat er ‘geklommen’ moest worden, voordeel: altijd schaduw onder een grote dennenboom.
Dag 1. (15:00 – 15:00) Na voorstellen van de lopers wordt om 15:00 uur gestart, het is 30°C. Mijn doel: minimaal 600 km te lopen in 6 dagen, te beginnen met 120 km per dag. De toppers Achim Heukemis en Paul Bekkers lopen al ruim boven het wereldrecord (1030 km). De eerste slaappauze om 24:00 uur, ik kan niet slapen en 20 minuten later sta ik weer op de baan! 2 Uur later val ik om van de slaap en ga een uur liggen, weer geen slaap! Lopen maar weer en het gaat nog goed ook, onderbroken door het ontbijt (07:00 uur) en de lunch (13:00 uur) loop ik 122 km. Ik neem een uurtje rust. Inmiddels heb ik vier paar sokken en twee schoenen verbruikt. De spieren werken nog probleemloos.
Dag 2. ‘Bratofenhitze’, ik kom moeizaam op gang, tot 22:00 uur nog geen 30 kilometer. Ik neem een douche en probeer te gaan slapen, waarempel ruim 1,5 uur geslapen! Om 02:00 uur de baan op, het lopen gaat moeizaam. Ik neem wandelpauzes en kom in gesprek met Ulli Schulte uit Bremen, hij was als laatste toegevoegd aan de deelnemerslijst.
Zijn levensverhaal maakt diepe indruk op mij als 12 jarige een alcoholvergiftiging, daarna hasj, drugs en heroïne. Een half jaar had hij nog te leven…….. Door het geloof was hij weer op het ‘rechte’ pad gekomen en werkt nu al pastoor…. Ziijn levensverhaal staat in z’n boek Der Letzte Schuss.
Uiteindelijk zou hij laatste worden met 363 km maar wat is laatste worden met zo’n verleden!
Door de oplopende temperaturen, ruim 30°C en geen wind blijven de prestaties van een ieder behoorlijk lager dan die van een dag eerder. Ik loop slechts 86 km. Het gravel van de baan verandert in rood zand. Weer vier paar sokken! Schoenen waar ik al geen maanden op heb gelopen blijken ineens eerste keus te worden!
Dag 3. Vanaf woensdag wordt het koeler……. Nu, dinsdag is het ruim 30°C. Deze dag overleven dus en niet forceren, 93 km, totaal gelopen: 301 km. Tijdens de rustige uurtjes kom ik in gesprek met Helga Backhaus, we kennen elkaar nog van de 12 uur van Geldrop waar ze ruim 135 km. liep. Twee jaar geleden werd ze aangereden door een auto. De rechter enkel onderging een operatie, door medische blunders ging het van kwaad tot erger, uiteindelijk was amputatie de oplossing! Zover liet Helga het niet komen, ze besloot weer te gaan lopen en met veel pijn en moeite kreeg ze de rechter enkel weer een beetje onder controle, ondanks dat een groot gedeelte van het spierweefsel was weggehaald. “Iedere stap die ik hier zet is een overwinning!” uiteindelijk liep ze 466 km.
Dag 4. Geen afkoeling maar meer hitte, het wordt meteen de slechtste dag met 84 km. Slapen is er niet meer bij, wel af en toe een uurtje liggen. De vrijwilligers achter de verzorgingstafel hebben hun handen vol om ‘de zaak’ wespenvrij te houden.
Dag 5. De hitte neem ik maar voor lief, als ik de 600 km. wil halen moet er iets gebeuren. Ik besluit dan ook maar te doen alsof het koud is en loop gewoon door in de brandende zon. Paul Beckers geeft aan dat hij ’s nacht gaat aanvallen! Zijn achterstand is 30 km. Inderdaad, de aanval wordt ingezet, ronde na ronde zijn Paul en Achim in een felle strijd gewikkeld. Iedere versnelling van Paul wordt door Achim beantwoord, met 13 – 14 km/u vliegen ze over de baan, voor mij een leuke onderbreking deze nacht! Tactisch gezien kan ik het echter niet geheel plaatsen: 30 km. voorsprong dwz. 75 ronden! Rustig een paar rondjes terug laten pakken zou ik denken.
’s Morgens geen zon, wel een broeierige warmte, onweer op afstand. Met 101 km sluit ik deze dag af, te weinig is de conclusie want de laatste dag moeten er 112 km. gelopen worden en gezien de weersvoorspelling…….
Dag 6. Zelfs een uur geslapen! De zon bleef ’s morgens wat langer weg en bij slechts 25°C waren het goede omstandigheden. Na het ontbijt (07:00) besloot ik te proberen 580 kilometer vol te maken. De meeste lopers waren blij dat het er bijna opzat, er werd meer gewandeld / gerust dan hardgelopen. De laatste twee ronden loop ik met Ruud (Jacobs) onder de Nederlandse vlag (..) Met 91 km. als dagtotaal werd 582,116 km. het eindresultaat, een 12e plaats bij de mannen.
Conclusie:
De weersomstandigheden drukten een zware stempel op het resultaat.
Conditioneel / medisch heb ik geen problemen gekend, een paar dagen meer was geen probleem….
Slapen was wel een probleem, toch geen nadelige gevolgen, even een uurtje liggen doet al wonderen.
Lopen onder tropische omstandigheden gewend ook.
De organisatie was perfect, eten / drinken / rondetelling uitstekend georganiseerd!
DIT SMAAKT NAAR MEER!