22 april, opnieuw is het D Day in Antwerpen. Na een afwezigheid van 5 jaar gaat er weer een marathon door in mijn eigen stad. Beter nog, hij doorkruist verschillende districten en randgemeenten. Om 10 uur wordt de start gegeven en om die drukte te vermijden heb ik reeds vrijdag mijn borstnummer opgehaald. Nu moet ik nog enkel de zelf geprepareerde flesjes drank afgeven en kan ik me gaan opwarmen. De dag voordien had ik nog een 50 km gelopen en toen was het tot 11 uur koud geweest dus ik weet niet goed wat aandoen. Als het rond negen uur warm genoeg word neem ik enkel het singlet en korte broek. Verder draag ik dunne handschoentjes. Opwarmen gaat moeilijker omdat er teveel bekenden rondlopen. Iedereen spreekt me aan, opvallend veel volk waarvoor ik het genoegen mocht hebben om tempo te maken in Brussel (haaswerk dus).Neen, ditmaal ga ik voor mijn eigen tijd. Wat die gaat worden weet ik nog niet. Drie weken immers lag ik uit running door twee spierscheuren in beide kuiten. Opgelopen in de Lyra marathon in Lier. Eerst in de linkerkuit na 20 km, geen nood, dacht ik, ik heb nog een been, maar dan tweehonderd meter verder scheurde ik een spier andere kuit. Van een schema rond 2.55 u teruggevallen op 3.21 u. (Best nog een aardige tijd) En dit dankzij de koude. Nu is het te warm. Hier kan ik ook niet goed tegen. Het zal altijd wel wat zijn zeker?
Om vijf voor tien kruip ik in de box van –3uur. Weer bekenden groeten en dan mogen we op weg. Over de duizend deelnemers zetten hier hun beste beentje voor, later in de namiddag zullen nog zo’n 14000 anderen ons voorbeeld volgen op de 10 mijl, 5 km en kidsrun. We lopen een rondje op de Linkeroever vooraleer we na 7 km de Waaslandtunnel induiken. Spookachtig en vooral drukkend is het nu al. Bij het in en uitkomen van de tunnel staat traditioneel veel volk ons aan te moedigen. Dit wordt een speerpunt in de omloop. Deze mag niet meer ontbreken op het parcours. Omlaag krijg je vleugels, omhoog hoor je al wat meer gesteun en gehijg. Ik niet, ik kan nog rustig praten. Ik loop samen op met een jongeman, ook al van de partij in Brussel. Hij gaat voor 3.10 uur. We blijven heel de wedstrijd in elkaars buurt, dan hij voorop , dan ik weer maar hij trekt aan het langste eind en zal voor me finishen. We lopen nu de oude binnenstad in en het volk dunt wat uit. Om de vijf kilometer staat er een drankpost met ruim voldoende water en sportdrank. Ook onze eigen drank is aanwezig, die zelfs nog aangereikt wordt als je aan de tafel verschijnt. Prima georganiseerd dus Enkel het water neem ik om de handschoenen nat te maken zodat ik me nu en dan kan opfrissen. Dat is nu reeds hard nodig want het wordt warmer en warmer.
We lopen over de Meir, Antwerpens mooiste winkelstraat. Ze ligt er wat verlaten bij. ’s Namiddags zal het over de koppen lopen worden. Tijd om te shoppen hebben we toch niet. Dan langs de Groenplaats waar mijn werk ligt. En zo via de Nationalestraat richting Zuid. Hier komen we langs het oud gerechtshof en rond de 40 km zullen we het veel besproken nieuwe Vlinderdak exemplaar te bewonderen krijgen. Maar eerst mogen we van de Singel profiteren. Wat hebben de agenten die hier het verkeer regelen het druk. Getoeter en probleemgevallen volop.Na een ellendig lange strook van ruim drie kilometer lopen we over het eerste schaduwrijke stuk van het parcours. We zijn nu 20 km ver en bevinden ons in het prachtige Rivierenhof. Hier is het wel druk. Het is dan ook haast middag en hebben de langslapers besloten ook het bed uit te komen en ons een hartje onder de riem (broeksrand) te komen steken.
Halfweg kom ik door in 1.34 uur. Tijd voor een versnelling dus. Ik zet aan, nog in de schaduw van het park, maar wil niet op gang komen. Het park verlatend aan de skipiste in Deurne probeer ik het nog eens. Neen, ik heb duidelijk problemen om snelheid te maken. De aanzet lukt best en ik heb het gevoel dat ik sneller loop maar als ik dan 5 km verder op het horloge kijk zie ik dat ik niets versneld ben. Ontgoocheling? Welnee, dan maar rustig verder dit tempo verzorgen. Na Deurne is het de beurt aan Wilrijk, ook al een deelgemeente van onze grootstad. Velen zijn al op wandeltempo geslagen, Het wordt nu echt bloedwarm. Steeds meer maak ik gebruik van de natte handschoenen. Op het 15 km en 30 km punt heb ik telkens een flesje cola laten zetten. Als ik het dan op de 30 km ook opdrink is het echt te warm om te drinken. Niet lauw maar echt warm. Ik moet direct overgeven. Alles komt er sneller weer uit dan het erin gegaan is. Meteen zijn de mensen van de verzorgingpost bij me. Ook de mensen van het rode kruis komen poolshoogte nemen. “Geeft niet, ben ik gewend” antwoordt ik hen. Ik neem wat water om de mond te spoelen, maar ook dat komt er weer uit. Dat zal nu meer deze laatste 12 km gebeuren, weet ik nu al. Ik verlies echter niet veel tijd en ben snel weer in het ritme. Dan op naar de volgende drankpost.
Net voor de 40 km komen we opnieuw via de Singel de oude stad weer in langs het nieuwe gerechtsgebouw en spoeden ons richting Scheldekaaien. Hier mogen we nog anderhalve kilometer afleggen tot de Grote markt waar de eindmeet getrokken is. Hier is het weeral wat drukker. Gezellig zelfs. Mijn “partner in run” spoedt van me weg en ik moet hem laten gaan. Het was aangenaam maar hij is vandaag de betere. Dan komt het de oude gevangenis “Het Steen” in zicht en draaien we de Suikerrui op om nog een bochtje te nemen en onder een spuitende Brabo fontein de finish te bereiken. Mijn partner en ik eindigen beide mooi onder de 3.10u. Welke zijn tijd is weet ik niet maar de mijne is 3.08.48u. Dat wil zeggen dat ik een tweede halve marathon liep in 1.34u, exact hetzelfde resultaat als de eerste. Mooi vlak schema dus.En niet stijf en stram achteraf. Mooi meegenomen.
Mijn broer Gerald komt 40 minuten later over de meet gelopen. Hij voorziet dit als een training voor de 24 uursloop. We genieten nog na van een terrasje voor we de 10 mijl lopers over de Meir zien komen voor we ons op weg naar huis begeven. Het was mooi geweest. Nu hopen dat we die traditie aan kunnen houden. We hebben in onze streek reeds teveel mooie marathons weten sneuvelen. Deze vernieuwde versie was in alle geval prima verlopen en laat ons het beste ervan verwachten. Ik denk niet dat er veel ontevreden terug huiswaarts gekeerd zijn.
Kloek Patrick