De Marathon van Rotterdam is een van de strakst geregisseerde marathon ter wereld. Met coaches op motoren en fietsen die de toplopers continu aanwijzingen geven. Daarbij regelmatig de lopers uit de wind houdend. In mijn ogen vraagt dit om betere regelgeving omdat maar een klein deel van de lopers dit voordeel krijgt, waardoor er sprake is van rechtsongelijkheid. Bij een sportwedstrijd moeten de omstandigheden voor elke sporter gelijk zijn. Dat het belang van een marathonorganisatie en individuele sporters en hun managers anders is moge duidelijk zijn. Gelukkig is de IAAF al met een aanscherping van de regels bezig. Er mogen nu nog maar maximaal 3 tempomakers met de kopgroep meelopen. Dat lijkt nog steeds royaal, maar in de Rotterdamse praktijk viel dat slecht uit. De eerste haas moest er al ruim voor het 15 km punt af. Op 17 kilometer moest de tweede haas eraf. Dat was Kitwara die eerder dit jaar derde werd in de marathon van Tokyo. Blijkbaar was hij nog onvoldoende hersteld. Voor het tempowerk kwam toen alles aan op de kleine Mangangi die zijn tempowerk prima uitvoerde tot aan het 35 km punt.
Vlak voor het 5 km punt was er bij de verzorgingspost een valpartij van Gebru. Die valpartij haalde het tempo van de kopgroep er wat uit. Het pakken van de verzorging verliep niet altijd even soepel. Het zorgde voor onrust in de kopgroep en een aantal keren kregen lopers hun verzorging niet. In Rotterdam krijgen de toplopers hun drinken uitgereikt. In Londen pakken de lopers hun drinken zelf van tafels langs het parcours. Dat leverde in Londen geen problemen op. Waar in eerdere jaren lopers hun drinken met anderen deelden, mag dat niet meer. Een nieuwe regel van de IAAF is dat lopers elkaar geen drinken mogen aangeven. Ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen verzorging. Verstandige lopers oriënteren zich goed op het systeem wat de wedstrijdorganisatie aanbiedt en trainen dit ook. Verzorging aanpakken in een groep van 10 man met een snelheid van 21 km is een kunst.
De eerste doorkomst op 5 km ging in 14.54 in plaats van in de geplande 14.40. Die geplande 14.40 moest uitkomen op een eindtijd van 2.03.59. De daaropvolgende 5 km ging in 14.42, maar daarna zakte het tempo toch weer wat, mede onder invloed van de wind. Halverwege kwam de kopgroep door in 1.02.41 en was het allang duidelijk dat de geplande tijd van 2.03.59 niet mogelijk was. Favoriet Eliud Kipchoge wou in Rotterdam zijn PR van 2.04.03 aanscherpen. De wedstrijd was een afvalrace. Aan de start met naast 3 tempomakers een negental lopers. Op het 35 km punt toen de wedstrijd echt begon waren er nog 3 man over. Naast favoriet Kipchoge zijn landgenoten Bernard Koech en Bernard Kipyego. Maar Kipchoge had toen al een klein gaatje op Koech en Kipyego. Koech bleef nog lang in zicht, maar Kipyego zakte weg. Eliud Kipchoge haalde in 2.05.00 de finish en liep daarmee een negatieve split. Bernard Koech werd tweede in 2.06.08 en Bernard Kipyego derde in 2.07.58. Opvallend is dat deze 3 lopers samen trainen.
Bij de Nederlanders was het een strijd tussen de ervaren Koen Raymaekers en debutant Khalid Choukoud. Ze bleven lang bij elkaar in een groep met meerdere lopers, waaronder een aantal tempomakers. Het doel was een tijd van onder de 2.10, een gewaagd doel. Halverwege kwamen ze door in 1.04.55 en was het duidelijk dat een richttijd van 2.11 reëler was. Waar Koen na ruim 30 km uit de groep moest lossen kon Khalid versnellen. Hij kwam daardoor wel alleen te lopen. Khalid finishte in 2.10.52 als beste Nederlander op een mooie zevende plaats. Een prima debuut. Koen Raymaekers liep de marathon op karakter uit en finishte in 2.15.19 waarmee hij Hugo van den Broek net voorbleef (2.15.31). Olfert Molenhuis liep een mooie 2.17.49. Hugo en Olfert voldeden daarmee aan de selectie-eis voor het EK in Zurich (marathon < 2.18.00). Michel Butter liep de halve marathon in 1.06.27 waarmee hij voldeed aan de eis voor vormbehoud voor het EK. In totaal 6 mannen kunnen de marathon bij het EK gaan lopen, want Ronald Schröer voldeed al eerder aan de selectie-eis. De Belg Willem van Schuerbeeck finishte 2 plaatsen achter Choukoud in een tijd van 2.13.54, een verbetering van zijn PR. De marathon van Rotterdam was live te zien bij de NOS die een slechte beurt maakte door in het geheel geen aandacht te besteden aan de vrouwen wedstrijd. De snelste vrouw was Abebech Afework die relatief rustig begon en in de tweede helft naar de eerste plaats klom om in 2.27.50 te finishen. Tweede werd Guteni Shone in 2.30.23 en Beata Naigombo in 2.31.00. Beste Nederlandse was Ruth van der Meijden in 2.35.15. Daarmee voldeed ze aan de team kwalificatie eis van het EK in Zurich (< 2.38.00). Ook Stefanie Bouman voldeed aan die eis met haar tijd van 2.37.54. Voor dat EK hebben zich behalve Ruth en Stefanie ook Andrea Deelstra, Hilda Kibet en Mirande Boonstra geplaatst. Hilda Kibet zal niet in Zurich lopen. De marathon in Londen werd bijna gelijktijdig gelopen. Daar won wereldrecordhouder Wilson Kipsang in 2.04.27, voor Stanley Biwott (2.04.53) en Tsegaye Kebede (2.06.28). Mo Farah debuteerde met 2.08.20. Bij de vrouwen won Edna Kiplagat voor Florence Kiplagat. Het kwam op een sprint aan waar Edna won in 2.20.21 om 2.20.24. Tirunesh Dibaba werd derde in 2.20.35. Waar in Rotterdam alleen voor een sterk mannenveld werd gekozen, was in Londen dus zowel de mannen- als vrouwenwedstrijd sterk bezet. Een financiële aangelegenheid want in Londen hoeven ze blijkbaar niet op de kleintjes te letten. Wat dat betreft toch weer een goede prestatie dat de marathon van Rotterdam met een relatief klein budget een mooie wedstrijd heeft neer kunnen zetten. De uitslagen van de eerste lopers/loopsters staan al op de website http://www.marathonrotterdam.nl/editie-2014/uitslagen/ Henri Thunnissen