Ter completering van Scandinavië deze een keer een trip naar Stockholm in een prachtig appartement van 65 m2 op 7 hoog en dat voor slechts € 113 per nacht. Wat een prachtige en fijne stad is dit! We zijn er geweest van woensdagmiddag tot zondagmiddag en hebben ons uitstekend vermaakt. Highlights zijn er niet echt, maar een aantal verkeersvrije winkelstraten, prachtige parken, talloze terrassen en een afwisselend havengebied bepalen naast de zeer vriendelijke mensen (die allemaal vloeiend Engels spreken) de prettige sfeer. Van te voren hoorde ik dat deze stad heel duur zou zijn, maar dat valt dus heel erg mee. Zwitserland is naar mijn beleving veel duurder. Nu drinken wij geen alcohol, dus misschien dat mijn “informanten” hun stelling daarvan af hebben laten hangen. Op de donderdag hebben we (mijn vrouw Manon en ik) het stadion bezocht waar de finish in en de start vlak naast zou plaatsvinden, alsmede de Expo. De Expo was middelgroot en bestond voor het grootste deel uit producten van de hoofdsponsor en naamgever van de marathon, te weten Asics. Nu zijn wij daar fan van, zodat ik daar voor ons voor een prettige prijs een aantal zaken heb aangeschaft. Wellicht tegen beter weten in, maar daarover zo dadelijk meer. We hadden steeds prachtig weer (een graadje of 18 met regelmatig wat zon en weinig wind), maar de voorspelling voor de marathondag (vooral tijdens de marathon zelf) was niet best. Het zou flink gaan regenen, met windkracht 4 tot 5 en bovendien slechts 12C, maar dat dan met een gevoelstemperatuur van 6 à 7C. Kortom, echt mijn weer.
En inderdaad, valk voor de start die om 12.00 uur was, begon het al wat te spetteren. Na een paar kilometer werd het nog even droog, maar daarna ging de kraan steeds verder open. Vanaf 18 km brak de pleuris uit. Verschrikkelijk. Ik had 3 lagen kleding aangetrokken en bovendien vanaf voornoemd 18 km-punt een regencape die ik gelukkig bij me had. De eerste helft ging nog best redelijk. Vanaf pakweg 25 km verviel ik echter (mede door mijn intussen bekende knieënprobleem) in een steeds bedenkelijker tempo. Ondanks de pittige pijnstiller die ik had ingenomen, kreeg ik na een uur of 3 lopen toch ook nog wat last van mijn knieën. Noodgedwongen (immers als je met dat weer aan de wandel gaat ben je gezien) ben ik in die fase (met uitzondering van bij de verzorgingsposten) wel steeds blijven “joggen”. Hoewel, valt 8 minuten per kilometer daar nog onder ? Toch heb ik het gehaald, maar het was (weer) een helletocht.
Op 18 juni ga ik mij melden bij de orthopeed, maar sowieso doe ik op 5 juli nog Wales, omdat ik dan op 40 landen uit kom. Nu nog wat over de marathon zelf:
Bij de start staan op verschillende plaatsen veel toiletten, zelfs in de startvakken en onderweg. De organisatie staat als een huis, zodat het niet vreemd is dat er bijna 22.000 lopers (waarmee nummer 4 van Europa denk ik, na Londen, Berlijn en Parijs) aan de start stonden. Het is een afwisselend parcours, pittig door veel vals plat en bruggen. Je loopt ook door mooie parken, veel langs water (met mooie vergezichten over de stad en de haven). Er is een supergoede verzorging (17 posten met water, sportdrank, bananen, druivensuiker, cola, bouillon, zoute augurken (?) en energierepen). Er lopen véél hazen (met richttijden per kwartier van 3.00 tot 5.30 uur), elke groep had er wel een stuk of 6. Deze hadden overigens (misschien ook door de slechte omstandigheden) voor een flink deel geen tempo-gevoel. Dan werd ik weer door een paar hazen ingehaald met 3.30, even later met 4.15 (samen met 4.30) en dan weer met 3.15, etc. Er is veel muziek langs de kant (vooral house en rock, fijn dus), waarbij ik op een gegeven moment moet denken aan de Titanic, waarbij de muziek ook doorspeelde terwijl het schip zonk. De finish is in het fraaie grotendeels authentieke Olympisch stadion van 1956, wat toch altijd (ondanks het onvermijdelijke stampen in de plassen) een extra emotie geeft. Na afloop een fraai knalgeel functioneel t-shirt, een mooie medaille (in tegenstelling tot die van Toronto nu weer in een normaal formaat) en een goodybag. Er was in eerste instantie verrassend veel superenthousiast publiek aanwezig, maar logischerwijze werd dat gaandeweg minder.
Toch nog een minpuntje: zelfs bij bijna een jaar van te voren inschrijven bedragen de kosten € 108,00. Hiermee mijn duurste ooit. De eerlijkheid gebiedt mij echter te zeggen dat het vergeleken met veel andere marathons die dan wellicht (een stuk) goedkoper zijn, zeker “moneyworth” was.
Albert Meijer