Waar sommigen een 50 km op de weg of door de Nederlandse heuvels al ultra genoeg vinden, zochten mensen als Thomas Dunkerbeck, Wouter Hamelinck en Irene Kinnegim wat andere uitdagingen op.
Irene Kinnegim was nog het minst extreem met haar keuze voor de White Rose Ultra, een 100 mijlstrail in Yorkshire. Een parcours in 3 ronden met in totaal 4500 hm+ raffelde ze in 18.30 af. Een mooie prestatie omdat Irene volgens haar eigen GPS zeker 10 km verder liep. Irene is met die tijd als eerste overall gefinisht met 28 minuten voorsprong op de nummer 2 Kirk Hardwick. Het was niet voor de eerste keer dat ze alle mannen voorbleef in een wedstrijd, dat deed ze al eerder bij een Spaanse 100 km trail en de 100 km editie van de Dutch Coast Ultra Run by Night. Een algemeen klassement is inmiddels beschikbaar. Bart Janssens werd knap vierde in een tijd van 20.46 en Christoph Vandewiele liep een tijd van 29.20. De deelnemers waren te volgen via live tracker maar er was geen leaderbord. Met een race in 3 ronden is alleen een live tracker niet handig. Voor info over de White Horse Ultra zie: http://www.whiteroseultra.co.uk/
Dat leaderbord hadden ze wel in de Els 2900 Alpine Run in Andorra. Een trail van 70 km met 6700 klim- en 6700 daalmeters. Daarin verwerkt de 7 hoogste toppen van Andorra. Omdat Andorra in de Pyreneeën ligt loop je dus hier echt in het hooggebergte. De hoogste top van Andorra is de Pic de Comapedrosa met 2946 meter. De winnaar werd Jokin Lizeaga in een tijd van 14.48. Thomas Dunkerbeck werd tiende in een tijd van 19.49. Wouter Hamelinck werd elfde in 21.08. Voor info over de Els 2900 Alpine Run zie: http://www.els2900.com/
Vandaag 1 november was er in de duinen van Schoorl het NK Trailrunning. De afstand was net geen marathon lang met 37 km maar bij de mannen waren de toppers wel ultralopers. Tim Pleijte werd kampioen voor Iwan Kamminga en Zac Freudenberg. Pascal van Norden werd vijfde. Bij de vrouwen won Renée Vranken.
De New-York marathon heb ik door omstandigheden helaas niet live kunnen volgen. Voor mij is het hét voorbeeld van hoe je een marathon organiseert. Met een aparte vrouwenwedstrijd en geen hazen die voor een snelle tijd moeten zorgen. Geld heeft de organisatie genoeg om toch een sterk startveld te krijgen. En laten we eerlijk zijn een overwinning in de New-York marathon staat wel heel mooi in je loop-cv. Stanley Biwott won bij de mannen in een tijd van 2.10.34. Ook Geoffery Kamworor bleef met zijn 2.10.48 nog net binnen de Nederlandse limiet van de Olympische spelen. De nummer 3 Lelisa Desisa zat daar met zijn 2.12.10 al ver boven. Beste Nederlander werd Erwin Harmes in een tijd van 2.38.50. Nee de New-York marathon kies je niet uit om een snelle tijd te lopen. Bij de vrouwen won Mary Keitany in een tijd van 2.24.26. Aselafech Mergia werd tweede in 2.25.32 en Tigist Tufa derde in 2.25.50. Aan de marathon van New-York doen elk jaar zo’n 1500 Nederlanders mee. In België is deze marathon wat minder populair hoewel er ook de nodige Belgen meedoen. De uitslagen zijn te vinden via: http://www.tcsnycmarathon.org/about-the-race/results
Henri Thunnissen