Als fanatiek trailloper maak je veel mee. Dat kan een ieder beamen. Of het nu de elementen zijn die je moet trotseren, de ontmoetingen onderweg met vaak hele leuke mensen uit diverse windstreken, de reizen naar wedstrijden; altijd is er wel iets te melden. Deze trail is er voor mij iets totaal nieuws gebeurd………ik was te langzaam en moest het laatste stuk de cutoff route lopen. Nu weet ik al decennia lang dat ik niet echt een rappe trailloper ben, maar dat ik nu op het “iemand moet het licht uitdoen ”-nivo aanbeland ben, had ik niet verwacht. Ik was een kwartier te laat op het foodstation en mocht geen 18, maar nog maar 11 km tot de finish. Ach……op dat moment zie ik al gauw de humor in van de situatie en geniet (daar loop ik in eerste instantie voor; genieten) van het enthousiasme van de organisatie en vrijwilligers. Twee dames zaten bij het cutoff punt de dag te vieren met een fles champagne. Ze boden mij een glaasje aan, dat ik tot hun grote plezier zittend op een stoel naar binnen goot. Daarna nog een halve liter alcoholvrij bier van een toegesnelde boswachter en de dag kon niet meer stuk. Ik was inderdaad de laatste die finishte en de 20 lopers die zich nog achter mij bevonden werden uit de race gehaald. Na de finish hoorde ik echter dat er nog meer mensen waren die onderweg problemen hadden gehad met wortels en losse stenen. Echter, de harde realiteit was wel dat er zeker 120 atleten voor mij gefinisht waren.
De vraag aan mijzelf is dan op dit moment of ik steeds langzamer word of de anderen steeds sneller. Ik denk zelf beide. Na de start vorige week en deze week waren wij de straat nog niet uit of het hele veld was uit mijn zicht verdwenen. Onderweg pik ik nog wel een verdwaalde medeloper op, maar ook niet meer dan dat. Ik denk dat ik de komende maanden uitsluitend aan mijn start ga werken. Eens kijken of dit mij een beter klassering kan opleveren. Gekheid natuurlijk. Of het nu een eerste ( voor mij onmogelijk) of een laatste positie is (je ziet het, voor mij heel goed mogelijk), ik zal blijven genieten van deze trails. En dan val ik in herhaling; die Duitse trails kunnen mij steeds meer bekoren. Fantastisch georganiseerd en super enthousiaste mensen. Ik ga daar steeds met plezier naar toe.
Als laatste cutoffer even sfeervol naar binnen gehaald worden als de eerste finisher ongeveer 5 uur eerder. Hulde.
En toch die 4 UTMB punten in de knip. Here we go. Eens kijken of we voor 2017 ingeloot worden.
Ik moet toch even 2 bedrijven bedanken die dit veellopen voor mij mogelijk maken; Camperbouw Holland voor het onderhoud van mijn camper en Vitamin Store Vlaardingen voor mijn sportvoeding. Ja mensen , zelfs zo’n turtle als ik heeft eten nodig!
See you bij trail Berg en Dal
Groet,
Hans Lems
(jlems < > xs4all.nl)