{u}{b}De voorbereiding en het lopen van de 100km van Ponthieu-Marquenterre (Fra)
Nouvion, 7 september 2003{eu}{eb}
{u}{b}Juni 2003{eu}{eb}
Marc Papanikitas, zijn trainer Simon Scherpenberg en ikzelf wisselen na de voorbije Nacht van Vlaanderen via e-mail heel wat van gedachten. Trainingsmethodes en wedstrijdtaktieken werden vergeleken alsook wat er nu kon volgen op het programma van Marc. Winschoten of een andere wedstrijd ergens in september ? Ikzelf werp op dat ik best als gangmaker wil fungeren voor Marc en dit aan een relatief matig tempo van 4’06” tot maximaal 4’03″/km. Ook Inez Jacquemart zou aanvankelijk meelopen.
{u}{b}Juli 2003{eu}{eb}
De organisatie van de 100km van Nouvion, een dorpje vlakbij Abbeville in het Franse Picardië, speelde heel wat sneller op de bal dan Winschoten, en aangezien het lopen van een degelijke ultra een langdurige en goed uitgewerkte voorbereiding vergt werd vrij snel voor de Franse wedstrijd gekozen. Een wedstrijd van 4x25km, door o.m. het machtige bos van Crécy (7km/ronde). Op een driedaagse uitstap kon ik er me persoonlijk van vergewissen dat de omloop niet vlak was als Winschoten maar dat op twee klimmetjes na (750m vals plat en 250m steil) het zeker een zeer aantrekkelijk parcours was.
{u}{b}Augustus 2003{eu}{eb}
Marc zijn voorbereiding verloopt voorbeeldig, die van mij al heel wat stroever maar desalniettemin loop ik af en toe toch vrij vlot een langere duurloop. We besluiten allebei te starten in de 6 uren van Welden, Marc met als doel 4uren lopen aan 15/u. Ikzelf had het idee opgevat om te zien wat 4 uren lopen aan 4’06” zou geven qua vermoeidheid maar kon het niet laten met Marc mee te lopen. Voelde ik me nog relatief fris na 4 uren dan liep ik de 6 uren uit, had ik teveel moeite om het tempo te houden dan zou ik stoppen. Niettegenstaande ik bijna 13′ voor lag op Lucien Taelman besloot ik na 61km er mee op te houden : Nouvion was het doel, Welden was een training. Naar verluid bekritiseren sommigen deze aanpak : “hij geeft toch zo dikwijls op”, het verleden heeft echter aangetoond dat deze aanpak loont. Martelaartje spelen is niet aan mij besteed, doelbewust plannen en handelen echter wel.
{u}{b}September 2003{eu}{eb}
7 september, D-day.
Gisteren aangekomen, overnacht in een ‘gite’, de pasta-party bijgewoond en gemerkt dat er hoogstens een 70-tal deelnemers aan de start zullen komen. Diezelfde voor- en namiddag zijn er ook nog 2 VTT wedstrijden (35 en 70km) en een 10km natuurloop, dus volk zal er zeker zijn.
Een tegenvaller is evenwel dat de start en aankomst op een hoog punt in het dorp liggen, dat betekent nog een extra lange klim van 1km serieus vals plat, gevolgd door een steile afdaling.
Om 7u de start : Jean-Jacques Becker (familie van ???)neemt samen met de Wit-Rus Kanarsky de leiding, Marc en ik volgen. Becker liep in april op één week tijd de marathon van Parijs en Le Toucquet in 2u31′ en 2u32′, tijdens de NVV haalde hij ook nog 7u20’/100km. Ik herinner me hem nog van in de beruchte editie van de marathon Valenciennes-Mons toen hij in de slotfase van zeer ver tot op +/- 1′ terug kwam. Kanarsky staat met PR van 6u55′. Met mijn bescheiden vormpeil en Marc zijn 7u28 als beste konden we toch maar beter wat voorzichtig zijn.
De eerste 5km hebben we eerst een steile afdaling, dan een zachte klim als opwarming en net voor het 5km punt de lange klim van 750m. 21’10” wijst de chrono, ik dacht eigenlijk dat we wat sneller liepen. Te traag oordelen we en steken een half tandje bij. Kanarsky laat begaan, Becker volgt gezwind. Nu volgt een vrij vlak stuk, licht golvend. Tussen de maïsvelden en afgereden graanvelden lopen we naar km 10, 19’30” als 5km chrono. Sneller dan wat mijn gevoel zegt, zullen die 5km markeringen wel juist staan ?? De volgende 5km aanduidingen doen me vermoeden dat er tijdens het officiële opmeten geen extra merktekens geplaatst werden en dat alles met een fiets vanuit alle hoeken wat is ‘berekend’, na de wedstrijd blijkt dat ook te kloppen, echter wel ferm vervelend als je je tempo daaraan wilt vastpinnen.. Na 25km passeren Marc en ik alleen aan de leiding. 5km verder vertelt Marc dat zijn bovenbenen pijn beginnen doen, of dat dit normaal is ? Het is inderdaad wat vroeg, ik voel wat lichte spanning rond mijn knieën maar meer niet. Het marathonpunt bereiken we in 2u50’08”, de 50km in 3u23′. Marc heeft het dan al moeilijk, bij de bevoorradingspost net voorbij de start struikelt hij over een boordsteen en gaat tegen de grond, gelukkig geen erg maar toch weeral een mentale deuk. Becker volgt al op dik 2′, Kanarsky nog ietsje verder. Het stuk naar de 55km gaat voor Marc zeer moeizaam, we schakelen terug naar een lager tempo maar het brengt geen aarde aan de dijk. Ietsje voorbij de 56km (50-55km in 22’18”) ‘smeekt’ Marc me herhaaldelijk om mijn wedstrijd te lopen en niet meer naar hem om te zien. Uiteindelijk vertrek ik, Marc stapt uit aan km 58 en moet vrijwel onmiddellijk alles overgeven wat hij die voormiddag tot zich nam. Er was dus helemaal geen vocht- en energietransport geweest van maag naar darmen en naar de rest van het lichaam. Normaal dat je dan niet kunt verder lopen. Jammer want Marc heeft potentieel zat en was net zo goed in conditie, maar binnen enkele maanden krijgen we daar wel het bewijs van.
Net voorbij km 60 is er een stuk waar we een eind heen- en terug moeten lopen, tot mijn grote verbazing loopt Kanarsky op nauwelijks 3’30 van mij, het getemporiseer met Marc heeft dit wel in de hand gewerkt maar toch. Mijn tempo stokt niet en ik loop vrij gemakkelijk verder, heuvel op,af, heuveltje op, af, bos in, 7km verder bos uit. Etc.75km in 5u09′ Nog 1u51′ voor 25km, moet kunnen. Na 77km is het, net als in Moskou, mijn beurt om het plots moeilijker te krijgen. Ik sukkel tot aan km 85, de stukken bergop gaan nu heel moeizaam, op de vlakkere stukken is het zoeken naar een aanvaardbaar basistempo. Na 85km heb ik dat gevonden, Kanarsky is ondertussen teruggevallen tot 6’30”. Aan km 90 is dat zelfs 7’30”. Die 7uren wordt niks, daarvoor heb ik teveel tijd verloren tussen de 75 en 85km en ik moet te regelmatig stoppen om eventjes te stretchen omwille van opkomende krampen. Dan maar rustig de wedstrijd controlerend uitlopen, ik kan bij manier van spreken al aan mijn cooling-down beginnen. Vrij probleemloos haal ik de meet in 7u03’17”, mijn beste chrono van het seizoen. Kanarsky loopt binnen na 7u10’45”.Het was al lang geleden dat ik er nog zo fris uitzag aan de eindstreep. De spierpijn viel dan ook enorm mee, nauwelijks 4u na de wedstrijd konden Marc en ik voor de lol zelfs al terug een spurtje trekken !
Daarvoor had ik echter wel ruim anderhalfuur bij de dopingcontrole gezeten, pas na 4,5l drinken kon ik het verplichte plasje afleveren.
{u}{b}Jan Vandendriessche{eu}{eb}
{u}{b}Tussentijden{eu}{eb}
{fixed}
5/30/55/80 21-09 2-01-47 (20-09) 3-45-07 (22-18) 5-31-21 (22-31)
10/35/60/85 40-40 (19-30) 2-21-03 (19-16) 4-05-26 (20-19) 5-53-21 (22-00)
15/40/65/90 1-01-43 (21-03) 2-41-43 (20-40) 4-26-51 (21-25) 6-16-27 (23-06)
20/45/70/95 1-23-11 (21-28) 3-03-12 (21-29) 4-48-44 (21-54) 6-41-23 (24-55)
25/50/75/100 1-41-38 (18-27) 3-22-49 (19-37) 5-08-50 (20-05) 7-03-17 (21-54)
{efixed}