De meeste supporters van voetbalclubs hebben dit weekend gegruweld na aanleiding van de gebeurtenissen, die er op en rond de velden plaatsvonden. ‘De maatschappij is verrot’, concludeerde trainer Ronald Koeman op de middag na de nacht waarin de spelersbus van Ajax volledig uitbrandde. De PSV-er Kezman zinspeelde dit weekend op een voortijdig vertrek uit Nederland. De Serviër heeft het wel gehad met de zedenverwildering, gebrek aan respect en de aanhoudende provocaties. Hebben ze de verkeerde sport gekozen? Welnee, want ze hebben een hang naar het grote, het heroïsche, de roem, aandacht, alleen het resultaat telt, waardoor de lol er ook meteen vanaf is. De supporters zijn hun steunpilaren, alleen maar alles rondom het voetbal is hun leven. Ze hadden hun tijd beter kunnen benutten, mooiere sport kunnen zien, als ze naar Amersfoort gekomen waren. Geen roepen en schelden naar iedereen, maar kunnen zien dat iedere loper een gevecht levert met zichzelf. Onderling gunnen lopers elkaar alles en zijn elkaars beste vrienden. Zijn er dan nooit woordenwisselingen, accepteert men alles wat er wordt voorgeschoteld? Beslist niet. Bij het ingaan van de 10e ronde staat er geen cola bij de bevoorrading, helemaal op. Sorry organisatie, ik werd kwaad op de vrijwilliger en zeg hem dat cola zeker in de eindfase van de wedstrijd noodzakelijk is, dat ik het volgende keer zelf meebreng. Dan doet het je goed, dat je van diverse lopers, o.a. Gerry en Theo, cola aangereikt krijgt. Lopen is een individuele sport, maar ultralopen gaat verder, er is solidariteit.
Om 11 uur schiet Cor Westhuis 47 6-uurs lopers en 26 deelnemers aan de marathon weg, het 4846 meter lange parcours op. Een kwartiertje voor de start regent het nog, maar ondanks de voorspellingen van de KNMI geen regen onderweg, wel mooie witte en grijze wolken tussen de bomen langs de horizon. De wind blaast er behoorlijk op los, er liggen bladeren op de weg, kortom de herfst is begonnen. In dit jaargetijde kun je geen beter parcours hebben. Dat is de mening van velen. Deelnemers aan de gisteren gelopen Zeeuwse Kust Marathon, beamen dit volmondig. Daar was veel wind, geen beschutting, tegenwind en duinbeklimmingen. Hoewel dat ook zijn charmes heeft.
De eerste ronde kom ik door in 27 minuten. In de tweede ronde hoor ik al op afstand de harde stem van Hinrick achter me. Hij komt met Gerry achter me lopen. ‘Als je benen even goed zijn als je mond zul je vandaag een geweldige prestatie leveren’, zeg ik tegen hem. Zichzelf kennende, relativeert hij mijn uitspraak. ‘Als ik moe wordt zul je me niet veel horen. Het wordt middag, de mensen hebben gegeten en trekken er erop uit. De wandel- en fietspaden lopen vol. Met de hond, zonder de hond, met opa, met oma, zonder opa en opa, met de kinderen in kleurige warme jacks voor of achterop een fiets en soms alleen fietsend. Ik word door een, schat ik, driejarig meisje op het verkeerde been gezet en tot stoppen gedwongen. Ze roept huilend mamma, maar die is al ver vooruit. We groeten de wandelaars en fietsers. In de meeste gevallen zeggen ze wat vriendelijks terug, zoals: ‘succes, fijne loop of volhouden’.
De marathonlopers zijn op een ander punt gestart. Nu lopen we weer samen. Onze Belgische, veelvuldig in Nederland lopende marathonloper Pier Hulsman, roept me toe: ‘ge loopt als een edel hert’, Even later kon ik dat niet van hém zeggen. Hij gaat moeizaam. ‘Pier, jammer jongen, ik ben mijn wandelstok vergeten, anders had ik je die uitgeleend’. Omgekeerd heeft hij me deze zelfde opmerking vorig jaar gemaakt, dus mag ik hem nu gerust terugpakken. Rob Tieleman beleeft vandaag al zijn herstart. Onderweg roept hij me toe spijt te hebben niet op de 6 uur te zijn uitgekomen, zijn eindtijd mag er zijn 3.47. Ons groepje loopt vrij vlak, het gaat lekker ontspannend in 27, hooguit 28 minuten per ronde. Als je met enkele mensen hetzelfde tempo loopt en je bent gezellig aan het kletsen, lijkt het alsof zo’n ronde steeds korter wordt. We waarderen het afwisselende parcours. Er zit van alles in, het is verhard, stukjes zand als ondergrond, gras en een enkel licht glooiend heuveltje. Ruim een ronde lang hebben we het over blessures, dat dit altijd een gevolg van overbelasting, dus altijd je eigen schuld. Het is belangrijk naar je lichaam te luisteren, het te laten herstellen en eventueel een rustperiode inbouwen. Ultralopers weten dat als geen ander, ze zijn weinig geblesseerd. We zien dat nummer 100, Bert de Jong, iedere ronde door clubgenoten gehaasd wordt. Zal hij moeten winnen vandaag? Hij loopt zijn 100e marathon. Rob van den Hoek wordt met 4 minuten verschil tweede.
In de laatste kilometer van de 10e ronde lijkt het alsof Gerry ontketend is. Ze demarreert uit ons groepje, waar ondertussen ook Dick van Es zich bij had aangesloten. Niemand kan haar volgen, het lijkt of wij stilvallen. Is ze op weg naar de eerste plaats? Ik ben benieuwd of ze die versnelling erin kan houden. Ik loop nu voorop, Dick achter mij. Hinrick laat zich iets terugzakken. We kunnen ons tempo handhaven. We passeren in de laatste ronde Frans Cobben, die vandaag debuteert op de ultra afstand. Met al 7 marathons in de benen is dit toch even iets anders. ‘Het is zeer zeer zwaar, maar wel mooi’, zegt hij. Na 5.37 u heb ik 12 ronden afgelegd. Nu de korte rondjes nog. Ik heb berekend dat ik nog 1500 meter hoef te lopen om aan de 60 km te zitten. Toch sprokkel ik nog 8 rondjes en wat restmeters bij elkaar, wat de totale afstand op 61.981 meter brengt. Uiteraard moet ik op mijn leeftijd tevreden zijn nog boven de 60 km te komen, zeker als je geen noemenswaardige pijntjes of inzinkingen gekend hebt. Gerry is nog tot 63.143 gekomen, enkele honderden meters verwijdert van de eerste dame.
In de kleedkamer vraagt iemand aan Dick waarom hij mij op het laatst niet gepasseerd is, zoals 14 dagen geleden. ‘Ik kan geen 12 ronden achter iemand lopen en hem dan op het laatst pakken, dat doe ik niet’, is zijn sportieve reactie. ‘Wat maakt dat uit als er een kabouter voor je loopt’, hoor ik iemand zeggen. Dat vind ik komisch, raak getypeerd. Jos is tot 53.809 gekomen, zondag loopt hij in Eindhoven zijn 300e marathon. Theo, de marathon in 4.35 en Regina is na 3 ronden gestopt, de vermoeidheid van de Zeeuwse Kust Marathon is nog niet uit haar benen. Laatste 2 genoemden gaan zaterdag naar Uden voor de 24 uur, heel veel succes.
Beste organisatie en vrijwilligers bedankt, ik hoef niets speciaals toe te voegen aan dit verslag. De titel zegt genoeg.
{b}Vincent Schoenmakers{eb}