Ivan Degrieck heeft bij de KBAB (Belgische atletiekbond) zijn ontslag ingediend als bondscoach ultralopen. Ivan is terecht verontwaardigd over hoe de KBAB te werk gegaan is bij de selectie voor het WK 100km in Taiwan.
Aanvankelijk werd aan de bondscoach medegedeeld dat er geen budget was voor een selectie ( zie https://www.ultraned.org/n_item/f1687.php ). Toen naderhand bleek dat de organisatie zelf betaalde voor 3 atleten, werd door de bond beslist om toch een beperkte selectie te sturen. Niet alleen werd de bondscoach daarvan nooit officieel op de hoogte gebracht, noch kreeg hij enige inspraak in de samenstelling van de selectie. Dat kan natuurlijk niet en Ivan heeft daaruit de enig mogelijke conclusie getrokken nl. ontslag. Ivan zegt zelf dat hij een andere selectie zou hebben gestuurd, maar naar verluidt komt het geselecteerde 3-tal overeen met de door hem zelf bepaalde selectiecriteria. De voorstelling van een selectie moet echter normaal door de bondscoach gebeuren, die dan wordt bevestigd door de K.B.A.B. Of deze regel bewust met voeten getreden is door de Bond of eerder voortvloeit uit de desinteresse voor het ultralopen maakt niet uit. De bondscoach werd niet geconsulteerd en heeft terecht de eer aan zichzelf gehouden.
In de Belgische pers zijn ook denigrerende opmerkingen verschenen over de selectie en de prestatie van sommige Belgische atleten in Taiwan. Die zullen we maar wijten aan de zware ontgoocheling van Ivan in de werkwijze van de Bond en de sensatiezucht van bepaalde journalisten. Iedereen die in Taiwan de 100km uitliep verdient grote waardering, ook al zit men uren boven zijn besttijd, veel meer nog dan iemand die opgeeft.
Ivan heeft ook beslist om te stoppen als wedstrijdleider van de Nacht van Vlaanderen, na de 25ste editie van 2004. Hopelijk betekent dit ook niet het einde van deze prachtige wedstrijd, die me zoals iedereen weet nauw aan het hart ligt. Ik hou er aan om Ivan te bedanken voor zijn werk als bondscoach en vraag hem om er, ondanks alles, nog eens tegenaan te gaan voor de jubileumeditie van de Nacht van Vlaanderen. Aan de KBAB vraag ik om in de toekomst het nodige respect op te brengen voor zijn bondscoach en voor het ultralopen in het algemeen. Aan de betrokken atleten en de ex-bondscoach vraag ik om, in het belang van de Belgische ultraloop, de strijdbijl te begraven. Wat gebeurd is, kan niet meer teruggedraaid worden, en was zonder de flater van de Bond niet gebeurd.
Jean-Paul Praet