25 ronden met zo’n 90 m hoogteverschil, een temperatuur van zo’n 14° C en een extreme vochtigheidsgraad van 96 %, dat waren de gegevens op papier. De harde realiteit had nog meer in petto.
Nadat ik de deelnemers van de halve marathon, die in de voormiddag plaatsvond, goed had gadegeslagen, maakte ik het wijs besluit om mijn shirt met lange mouwen maar uit te laten. Met een eindtijd voor ogen van tussen 3 h en 3.15 h vertrok ik samen met 150 anderen om 12.00 u. in een lichte regenbui. Na 50 m doken we de grot in waar een muffe geur hing. Het viel me dadelijk op dat de ondergrond ongelijk golvend was en dus moeilijk beloopbaar. Door de mindere zichtbaarheid schoof de voet dan eens tegen een hogere bult en dan weer eens plofte hij in een lager gelegen putje. Ook de talrijke bochten maken het lopen er niet gemakkelijk op, zeker niet als we vanaf de tweede ronde de tragere lopers, die soms in groepjes lopen, moeten inhalen. Toch kan ik de eerste vijf ronden een tempo aanhouden dat mij op precies 3 h doet uitkomen. Ik loop hier in het gezelschap van Patrick Kloek die hier zijn 100ste marathon loopt en die de laatste weken 3 x per dag traint om een goede basis te leggen voor het komende seizoen. De dikke benen, waarvan hij klaagde, deerden hem niet want hij zal uiteindelijk finishen als 5de in 3.02 h. Ik loop vanaf de 6de ronde net achter Tom Hendriks en Hein Bodelier. Het tempo valt nog mee en halfweg passeer ik zo’n 1.33 h. Dan zakt de snelheid nog een beetje en na zo’n 20 ronden laat ik Tom gaan (Hein had dan al een klop gehad). Alhoewel mijn hartslag rond de 150 blijft hangen, lopen mijn tussentijden per ronde toch wat op (als daar de beperkte training van de laatste weken maar voor niets tussen zit).
Na 3.18 h zitten mijn 25 rondes erop en finish ik net in de top 10, of dat dacht ik toch. Nog geen medaille want officieel zou ik maar 24 rondes hebben gelopen. Tom Hendriks verschiet als hij mij even later nog eens ziet passeren. We liepen immers dicht bij elkaar in dezelfde ronde. Ik besluit dan maar nog een rondje uit te lopen. Ik nam de 54 bochten, die er in elke ronde zaten, nog een allerlaatste keer.
Na zo’n 3.30 h zitten de 44 kilometers erop. Toch overheerst een goed gevoel om in deze mooie aparte omgeving tussen muurschilderingen en verrassende kunstwerken in mergel een marathon te voltooien.
Voor meer informatie over mijn volgende avonturen kan je nu ook terecht op http://www.lopersgeluk.tk/ , met ook veel links van trail-wedstrijden.
Edwin Lenaerts