start : 7u15′ (15′ te laat) in de regen en met vrij veel wind, het was eerder koud maar men voorspelde heel wat beter weer naar de middag toe. De Canadees Hickey neemt een blitsstart en loopt na 5km al een heel stuk voorop… Ikzelf volg met Sloan,Crawford en Garcia. Eerste 5km in 19-20, net goed…. Crawford vraagt niet om afgelost te worden en bepaalt het tempo, hetzij af en toe niet zo regelma tig.
10km: Hickey : 37’48” (!!) wij in 38’21” (5km in 19’01), dat is iets te snel voor mij, ik hoop dat het de volgende 5k iets trager zal zijn, ik blijf echter volgen, Garcia neemt lichtjes gas terug. Crawford versnelt terug wat en loopt solo achter de leider, Sloan volgt kort ik wat verderop…
15km in57’20” (5km in 18’59”), de volgende 5k loop ik solo in 19’14” of 20k in 1-16-33. Sloan is ondertussen bij de twee koplopers gekomen dankzij een 10km in 37’33”. ‘die zijn elkaar aan het kapotlopen’ dacht ik, dus liet ik maar begaan. Temeer dat zowel Crawfod als Sloan volgens mij teveel water dronken ipv sportdrank of Cola.
20.5km, sanitaire stop, ik krijg moeizaam mijn broek uit (knoopje slecht losgemaakt…), kost enkele extra seconden…. enkele meters na Garcia loop ik terug de baan op…25″ verloren, 10″ teveel….
25km in 1-36-03 of 5k in 19-33 , juist goed, Garcia loopt terug in 5de en ik in 4de positie.
30km, ik loop gemakkelijk, zonder te forceren, ik voel me super…..1-55-13 (5k in 19-07, laatste 10k in 38’41”) de koplopers liepen die 10k in 38’25”. Hickey moet er nu wel af vooraan, ik nader vrij vlug, ik denk dat ik aan het vertragen ben tot ik mijn volgende tusentijd zie…
35km in 2-13-58 of 5k in 18-46, té snel en ik neem dan ook onmiddellijk gas terug, het ging echter zo gemakkelijk dat ik het niet door had. Hickey is ondertussen al voorbijgelopen en ik nader nu zienderogen op de twee leiders Sloan en Crawford. Aan km37.5 is het zover, net voor het stuk tegen de wind in sluit ik aan, ik besluit wat te recupereren ahter de ruggen van die twee. Veel rust wordt ik echter niet gegund want nog voor de 40km schud Sloan heel eventjesaan de boom en Crawford komt in moeilikheden. Ik volg moeiteloos
40km in 2-33-10 (5k in 19-11). Volgens mij zou de race gaan tussen Sloan, Crawford en mezelf… Ik besluit nu om Sloan het idee te geven dat hij iets sterker is dan mezelf, misschien wordt hij wat overmoedig en verspeelt hij nog wat meer extra krachten door hier en daar wat te forceren. En dat gebeurt ook zo… af en toe versnelt hij wat (vaak tegen de wind in) om te zien of ik nog goed kon volgen…. 45km in 2-52-46 (5k in 19-37), dus Marathon in ongeveer sub 2u42′. Crawford heeft al meer dan 30″ aan zijn broek, Garcia nadert op Hickey…Wat een mooie stijl die Garcia !
50km in 3-12-52 en de eerste +20’/5k tijd nl. 20’05”. Het is op één na mijn snelst tussentijd ooit op een 100km (snelste was in ’96 in de NVV, toen liep ik 6u39′). Sloan vertoont tekenen van zwakte, hij laat vroeger het commando over en hij blaast meer dan ik zelf.. 55km in 3-33-21 (5k in 20-29), terug wat trager, maar dit is nog niet erg…. Ik zie echter wel dat Garcia nog zeer soepel en gracieus loopt, Crawford zijn beste pijlen lijken verschoten en ook Sloan maakt me meer een bedenkelijke indruk… 58km, het tempo is terug gezakt (naar 4’18″/km) en ik besluit om daar zelf iets aan te doen, terug lichtjes het tempo opvijzelen en Sloan moet er zó af ! Nu al alleen ? dat likt me veel te vroeg maar anderzijds wil ik ook niet nog trager gaan lopen.
60km in 3-54-32 of 5k in 21-11, mar… KRAMP !!! mijn rechter hamstring begint plotseling gewelfig te trekken, dus : tempo wat milderen…. en zodra de kramp over gaat terug lichtjes vesnellen…. volgende 5k in 21-34″ (4-16-06) !!! Zo gaat dit de ganse tijd verder met echter één vast gegeven : de krampen komen steeds meer en heviger opzetten, zowel mijn rechter kuit als mijn rechter quadriceps krijen ht hard te verduren. Nittegenstaande dit ongemak loop ik verder uit op Sloan en Crawford maar NIET meer op Garcia. Ik begin ernstig te twijfelen….. hij maakt zo’n goede indruk en ik zie af… nu, in elk geval is het beter om 3’30” à 4′ voorsprong te hebben dan achterstand (dat is het verschil tussen Jim en ik op dat ogenblik) Ook Hickey schijnt er terug wat door te komen mmaar hij zit wel erg ver achterop
70km : Garcia loopt naar de 2de plaats ! ik passeer in 4-59-27 (of 10k 43’20”) de 75km, Garcia komt beetje per beetje dichter. Net voor de 80krijg ik nu ook nog geweldige krampen in mijn linker kuit, ik moet terugschroeven naar nauwelijks 12/u, daarnba gaat het terug beter…
80km : 5-22-11 (5k 22-45), op naar de 85 gaat het terug iets beter maar Garcia komt nog meer terug nog 3’25” op 86km en nog 3’15” op de 90km (6-08-02 of 5k in 23-05). Versnellen is nu heel gevaarlijk want dan pas krijg je nog meer last, de volgende 5k haal ik nog slechts 23’36”, Garcia is op 7.5km van het einde nog op zowat 2’40”, hij grijnst, ik helemaal niet….. Ik bedenk dat als ons beide tempo zo blijft ik het nog moet kunnen halen met ongeveer 1′ voorsprong.
Het volgende keerpunt op ongeveer 2.5km van het einde hoop ik nog te kunnen halen met 2′ voorsprong. Het lukt me echter niet, Garcia komt opzetten. Nog 2km te lopen, ik heb denk nog zowat 1’30” voorsprong en de krampen komen almaar meer opzetten. Ik krijg een begeleider me op de fiets, naar de finish, hij houdt contact met de wedstrijdcommentator, ik hoor de boxen….Waar is Garcia vraag ik de fietser, “ik zie hem niet” zegt hij… kan dat maar waar zijn… Op het laatste bruggetje, de laatste lange bocht op zowat 800m van de finish, kijk ik achterom, daar is hij verd…., maximal 200m !! Hij begint zelfs te wuiven!! Ik probeer nog aan te zetten, mijn begeleider zegt dat hij nog op ruim 200m is, de finish is nog op 4-500m ?? ‘He’s making a move’ roept hij, de supporters van Garcia gaan uit de bol, ik sleur me vooruit maar de benen willen nog nauwelijks gehoorzamen, nog 150m, hij is nog nauwelijks 60-70m achterop, de laatste bocht op zowat 20-25m voor de finishlijn, ik probeer nog te spurten, me nog voor hem te gooien…… mijn benen slaan dubbel toe en daar ga ik dan languit tegen het asfalt, op nauwelijks 15m van de eindstreep, vlak voor de voeten van Krijn (die met pijnlijke hamstrings en pijnlijk middenrif was uitgestapt op de 60km)… het is alsof de wereld instort, je kunt en wilt het niet geloven, zo dichtbij maar net niet…….dit gevoel valt niet te beschrijven…..
Het duurt eventjes, Krijn helpt me overeind (besef ik niet op dat ogenblik) en ik wandel naar en over de finishlijn… en leg me dan languit in het gras, de knie en de elleboog kapot, gebroken… Wanneer ik op de massagetafel probeer naar huis te bellen (ouders) krijg ik niks gezegd, tranen vloeien…… Katrien moet overnemen…. Hierna realiseer ik me wel dat dit maar een spel is, er zijn zoveel ergere dingen dan een 100K verliezen op 15m van het einde, het “Jimmy Cancer Fund” waarvoor we ondermeer liepen maakt je hier wel attent op….
UltraNed © Jan Vandendriessche