Op zoek naar bijzonderheden op het gebied van de loopsport,na jaren het najagen van snelle tijden,hoefde ik me geen moment te bedenken om me in te schrijven voor wat later de eerste grottenmarathon ter wereld blijkt te zijn. In een opwelling schreef mijn vrouw Lineke zich in voor de halve afstand. Opgetogen en uitgerust,vakantie tenslotte,reden we de dag voor de marathon met het autootje naar het zuiden van het land om in het kleine stadje Valkenburg uit te komen en ons neer te vleien in een pension,niet ver van start en finish. Dat rijden naar het zuiden is nog een hele tour als je constant tegen de laag staande zon in moet kijken.Je ziet vaak geen barst van de borden. In Valkenburg nog wat rond gelopen en oude herinneringen opgehaald.Vroeger een paar keer met ouders vakantie gevierd hier.De kasteelruïne staat me nog bij. In 1998 tijdens de eerste Mergelland Marathon liep ik over de Prinses Beatrixsingel,Polfermolen en Plenkertstraat om vervolgens de klim richting Sibbe aan te vangen.Een pracht marathon was dat.Zeker als je in vorm bent. Het Valkenburg van nu is wel heel erg toeristisch.De omgeving is mooier. Ja,en dan die Grottenmarathon in Valkenburg.Het was vroeg op omdat Lineke al om negen uur op de halve van start ging.Eten in het cafégedeelte van het pension in een entourage van indianenbeelden.Ik had net het Indianenverhaal uit Looptijd van Dirk van Weelden gelezen,dus dat was wel passend. Het regende licht toen we naar het Sportcentrum de Polfermolen liepen en ons af vroegen wat voor kleding je nou eigenlijk moet dragen.Lineke nam het zekere voor het onzekere en liet toch een extra laagje over het lichaam.Na afloop bleek dat niet nodig te wezen.Een life-verslag van de verdere gebeurtenissen.
Om even over negenen gaat het startschot voor de halve.Het is druilerig weer. Nog weinig publiek.Wel aanwezig Tom Hendriks want zijn zoon loopt en Henry Okkersen want zijn vrouw loopt.Organisator Han Frenken loopt controlerend rond.Na wat foto,s maken en sfeer proeven ga ik me alvast omkleden.Dan kan ik Lineke nog zien finishen en hoef ik me voor de start van de marathon niet te haasten.In de Polfermolen is het nog rustig.Zoals gebruikelijk komen de meesten in het laatste uur voor de start.Terug bij de grotten zijn de eerste lopers al weer klaar.Het zal zo te zien nog wel even duren voordat de laatsten finishen. Veel verwrongen gezichten van de inspanning Er loopt ook een klein meisje mee -een bekende van Christian Hottas-wat na elke ronde wel heel erg enthousiast is. Haar eerste halve en dan hier aan de start.Het is wat.Wel uitlopen natuurlijk. Lopers vragen hoeveel rondjes ze nog moeten lopen.De speaker deelt mede dat een ieder te horen krijgt wanneer het laatste rondje is aangebroken. Toch zijn er de nodige mensen verrast als ze te horen krijgen dat ze klaar zijn. Lineke finisht in 2 uur 17 en wordt geïnterviewd,naar later blijkt door SBS 6. En wij maar denken dat het hier om een lokale omroep ging. Wandelend naar de Polfermolen doet Lineke verhaal.Ik ben benieuwd hoe het mij zal vergaan. In de Polfemolen doen we aan een afgesproken ruilhandel van kostbare bezittingen.De kleedkamers zijn ondertussen al aardig vol gestroomd met nogal wat bekende gezichten.Heerlijk dat geklets met iedereen. Al keuvelend richting start alwaar er ook meer publiek is komen opdagen.Ooit las ik in een loopblad dat een wetenschapper er achter was gekomen dat lopers nogal introverte mensen zijn Nou daar merk ik niks van.Ze lullen je de oren van de kop.Loopmaat Geert Brouwer is er ook.Hij heeft de korte broek aangetrokken. Zelf loop ik in een lichte tight met een thermohemd en daarover het clubshirt. Een pracht gezicht al die lopers in hun eigen kleding en helm met soms batterijen aan verlichting op hun hoofd.Het begint wat te regenen en men wil eigelijk wel eens starten.Iedereen staat al klaar op de helling van de Cauberg. Dan valt het startschot.We storten ons de grotten in alwaar de meesten even moeten wennen aan de ongelijke ondergrond en de vele bochten die al dan niet verlicht onverwacht opdoemen.Een aantal lopers voor mij praten luid of maken rare geluiden.Allemaal angst.Langzaam verspreidt het peloton zich en komt er meer ruimte voor mijn eigen tempo.Opmerkelijk dat in de minder verlichte gedeeltes de plafonds veel lager lijken.Ik kan echter overal goed onder door met mijn lange lijf en na een paar rondjes ben ik er aan gewend en let er niet meer op. Na het nodige bochtenwerk komt er een langzaam oplopend klimmetje,een bocht naar rechts en het loopt weer naar beneden.Wel zijn er weer de nodige bochten,maar er kan hier goed gelopen worden,dus tempo maken.Al gauw duikt er een drinkpost op.Elke ronde drink ik wat,wat me later ten goede zal komen. Nog wat bochtjes,een klimmetje omhoog en ik ontwaar publiek in de grot.Snel ben ik daarna de grot uit.Raar,maar waar dat licht wat men waarneemt.Het pleintje over,bochtje naar rechts en daar staan een aantal bloembakken in de weg. Klimmetje,bochtje naar rechts en naar beneden de grot weer in.Zo gaat dat. Prachtig gewoon! Langzamerhand begin ik te wennen aan het spel van licht en donker en leer ik de lastige stukjes op het parcours kennen.Wel vervelend die fotograven die je met overdadig flitslicht verblinden,als je ogen het donker aftasten.Ook sloffen de schoenen op de ongelijke ondergrond. Geen probleem. Binnenkort moet ik toch weer nieuwe kopen.Het gaat goed.De benen komen los en ik begin het nu echt leuk te vinden.Het tempo zit er goed in.Geen idee wat ik werkelijk per rondje loop.Na het tweede rondje kom ik op 17.30 uit. Daarna heb ik tot de slotfase me met geen tijd bezig gehouden.Heeft zijn voordelen.Af en toe mis ik een bocht maar zonder gevolgen.Ik heb geen last van stof,bedompte lucht of hoge luchtvochtigheid.De ademhaling is onder controle.
Leuk zijn de kontakten die ik heb onderweg. Tom Hendriks,Patrick Kloek die me met een regelmaat inhalen.Hans Nieuwenhuijse,Gijs Honing die door mij worden ingehaald.Veel mensen van de 100 Marathon Club uit Duitsland lopen hier rond.Dat loopt er technisch niet allemaal even fraai bij,maar wie mij wel eens heeft zien lopen,kijkt ook liever naar Kamiel Maase,als men maar vooruit komt. Jos Hopman loopt al vrij snel te wandelen.Vincent Schoenmakers loopt niet lekker.Cor Westhuis loopt ingetogen.Horst Preisler sloft vermoeid over het parcours.Tja,wie kom je niet tegen in die grotten.Buiten regent het stevig door. Ik kan maar moeilijk wennen aan de buitenwereld als ik de grot uitkom.In de grotten probeer ik wat om me heen te kijken en de symbolen en de portretten op de muren waar te nemen.De portretten zijn volgens mij van het Koningshuis. Het blijven echter korte flitsen die ik waarneem.Ik twijfel even een moment aan het juiste aantal rondes wat ik heb gelopen.Ik deel de 25 rondjes in drie gedeeltes.10-10-5 om het tellen wat makkelijker te maken,maar een mens kan zich altijd vergissen.Ik ga er vanuit dat de jury het goed zal bijhouden. Schitterend al die mensen die hier rondrennen.Wat een tempo,die eerste vrouw! Simon Pols komt voorbij,Cees van der Woude komt voorbij.Theo de Jong komt voorbij.Met Simon loop ik een eindje op tot ik een sanitaire stop inlas. Cees had ik eerder verwacht.Theo heeft blijkbaar geen last meer van zijn enkel gelet op zijn tempo.Zelf vindt ik dat het nog steeds voorvarend gaat. Ik kom maat Geert Brouwer achterop,terwijl ik mijn eigen rondes begin af te tellen zonder de concentratie en vaart te verminderen.Het wordt langzaam wat rustiger in de grotten nu de eerste lopers gaan finishen.Een man die een lamp ophangt rookt een sigaret!!Mensen lopen zonder begeleiding rond!! Oppassen in de bochten.Ergens hangt er een strontlucht!!Toch iemand zijn behoefte gedaan?Even een moment van twijfel over de kwaliteit van mijn bovenbenen. Het regelmatige drinken blijkt heilzaam te werken voor de benen.Ik neem de laatste vijf rondjes geen risico en neem iets gas terug op de klimmetjes. Bij de drinkpost heeft iemand een sigaret gerookt. Wat een smerige lucht!! Nog twee rondjes te lopen.Het gaat weer wat vlotter en verheug me op de finish. Ik kom de buitenwereld binnendraven en steek een vinger op naar de jurywagen en vraag of ik nog een ronde moet lopen.Finishen wordt er geschreeuwt en iemand stuurt me naar de finishlijn.Enigzins verbaasd probeer ik na te gaan of ik me niet vergist heb in het tellen onderweg.Kan!De tijd die ik loop-3 uur 43-kan ik lopen als ik goede doen ben,maar twijfel blijft.Tevredenheid heeft wel gelukkig de overhand want het ging prima vandaag.Ik heb genoten.Om niet teveel af te koelen loop ik snel terug naar de Polfermolen. De verwerking van deze indringende ervaring is begonnen.
Nou,dat was me een pracht van een marathon.Na een wel erg wisselvallig jaar toch weer een goede prestatie.De vorm was in Diever al in opmars.Jammer voor Lineke dat ze door claustrofobie met teveel spanning in haar lijf rond liep. Ze werd er later op de dag nog ziek van maar heeft dat ook weer overleefd. Het lopen met een helm ging prima en het lichtgewicht lampje om de rechter bovenarm was voldoende.Het eerste ongelijke gedeelte met de donkere stukken waren het lastigste in de grotten.De rest was prima te belopen.Soms gaven de sluizen ter hoogte van de drinkpost wat passeerproblemen, maar ach. Wie eens wil oefenen op de omstandigheden, moet eens de GutsMuths Renn-steiglauf in Duitsland lopen.Dat is een hele leuke.
Ja,en dan nog die kwestie van het aantal rondjes.Vincent Schoenmakers heeft hier eigenlijk al het nodige over geschreven,maar ik heb toch zitten puzzelen. Later in de chinees heb ik er nog met Simon Pols en Hans Nieuwenhuijse over gehad,maar het is moeilijk na te gaan.Wat wil je ook in die grotten.Probeer maar eens bij te houden hoe vaak je iemand bent gepasseerd of zelf gepasseerd bent. Een chip zou inderdaad een uitkomst zijn.Lijkt me voor de jury ook prettiger. Toch tevreden de volgende dag weer richting Zwolle in een zonnig Nederland. Wat mij betreft voor herhaling vatbaar die grotten,dus Han Frenken op vele verzoek,ga je gang.
Tot wederhoren,Herman Euverman.