Midwinter in Apeldoorn

Jan Van De Erve haalt doelstelling.

{b}{u}Midwintermarathon Apeldoorn 7-2-2004{eb}{eu}

Dindag 3 februari, 10:00 uur. Teletekst meldt dat de warme temperaturen van dit moment gaan plaats maken voor koelere lucht. Depressies liggen op de loer en zullen hun hoogtepunt gaan beleven op zaterdag en vooral zondag. Regenkans 60%, wind een akelige 4.
Woensdag 4 februari, 11:00 uur. De windverwachting is op zaterdag bijgesteld naar een 5, regenkans 70%. Het begint er steeds naargeestiger uit te zien.
Donderdag 5 februari, 21:00 uur. De windverwachting op Teletekst houdt het nog steeds op 5 maar Ed Aldus van TV Rijnmond belooft ons op zaterdag al een 6 en zondag zelfs een 7 of 8. Ik word er niet blijer van.
Vrijdag 6 februari, 07:59, 10:02, 11:15, 13:01 etc. Teletekst houdt de windverwachting voor zaterdag nu ook maar op een stevige 6. Regenkans blijft onverminderd staan op een kloeke 70%.
Misschien was ik wel een tikkeltje gefocust op de ontwikkeling van het weer in de week vóór de midwintermarathon in Apeldoorn. Ik had nu eenmaal het drieste plan opgevat om weer eens te proberen 3:15 te lopen op een marathon maar zag die kansen steeds kleiner worden door al die weermannen en teletekst voorspellingen. Nu is die prachtige marathon daar in de bosrijke omgeving van Apeldoorn, Hoog Soeren en Assel niet een van de meest voor de hand liggende wedstrijden voor een snelle tijd want licht geaccidenteerd terrein lijkt voor een laaglander al gauw bergachtig. Aan de andere kant had ik zo’n hoop trainingskilometers gemaakt dat ik wel weer eens wilde knallen op een marathon dus des te teleurstellender waren voor mij de ontwikkelingen aan het weerfront.
In 2001 en 2003 had ik ‘m ook al gelopen en vooral mijn eerste keer daar zal ik niet snel vergeten. Dikke laag sneeuw op de bomen, sprookjesachtig parcours en de verbazing van het vollopen van de bovenbenen als je na 25 kilometer ineens weer wat klimmetjes voor je kiezen kreeg. Het was toen trouwens maar goed dat de wedstrijd altijd op een zaterdag valt want op de daaropvolgende zondag waren alle bossen in die omgeving gesloten voor het publiek vanwege het gevaar van vallende takken die als luciferhoutjes van de stammen afknapten doordat zij het gewicht van de sneeuwlaag niet meer konden houden (zijn ook niks gewend die bomen in Nederland).
In 2003 hadden we ook een echte winterse editie, helaas geen witte bossen maar wel sneeuw en kou en heel blij zijn met de dekens die je na de finish krijgt aangereikt door die altijd weer aanwezige vrijwilligers.

Inmiddels train ik ruim een jaar bij CAV Energie in Barendrecht en dus zou ik niet alleen naar Apeldoorn rijden want er waren wel wat gegadigden die een lift wilden. Uiteindelijk viel de een na de ander af en bleef alleen Aad Vink over. Niet de eerste beste want qua aantal marathons sta ik er nog altijd een slordige 100 achter op hem en dan heb ik het nog niet over de eindtijden want hij met 60 marathons onder de 3 uur en ik nog 0, tja dan moet ik nog een hoop trainen. Gelukkig heb ik daar nog 17 jaar de tijd voor dus heb ik een mooi doel tot mijn 57ste.
Als Aad bij je in de auto zit hoef je niet lang te zoeken naar gespreksstof en moet je zelfs erg goed opletten dat je juiste afslagen niet mist want met zijn sappige Haagse tongval schudt hij de een na de andere anekdote uit zijn mouw. We komen lekker op tijd aan en binnen een kwartier, 3 stroopwafels en 2 blikjes verder ben ik er eigenlijk wel klaar voor. Aad niet, die pakt de volle 2 uur voor de wedstrijd nog om te ouwehoeren, teennagels bij te schuren, 46 pleisters te plakken op de meest exotische plaatsen en 20 minuten twijfelen of het een maillot wordt vandaag en wat nou eigenlijk de voorkant van dat kreng is.

De tot kleedruimte omgebouwde gymzaal van de marechaussee stroomt ondertussen vol met bekende en onbekende gezichten en het is grotendeels wel de vertrouwde hap die hier weer present is. Alleen Rob v.d. Hoek mis ik maar die heeft een jaartje (?) “sabbatical” en zal ik in de toekomst echt nog wel treffen op een of ander loopfestijn. Buiten ziet het er niet aanlokkelijk uit. Het is opgehouden met zachtjes regenen en de omstandigheden doen een beetje denken aan een maand eerder in Dieverbrug, veel wind en erg veel nat water uit de lucht.

20 Minuten voor het startschot lopen we het kleine kilometertje richting start en ook hier blijkt maar weer dat slecht weer veel lopers er niet van kan weerhouden om hun kilometers te maken. De speaker geeft ons nog mee dat we allemaal kanjers zijn en daar kunnen we het dan weer mee doen de komende uurtjes. In het begin is het even dringen en je plekje zoeken maar al vrij snel kruipt het parcours een paar kilometer omhoog en heeft iedereen zijn/haar plekje gevonden. De regen valt nog steeds gestaag en bij het eerste stuk hei blaast er een felle tegenwind maar ik ontdek het comfort van achter een groepje van een man of 10 lopen, het is wel eens lekker om zelf uit de wind te zitten en niet anderen uit de wind te houden. Na 5 km klok ik bijna 25 minuten en haal ik Aad in die niet soepel loopt zoals hij zelf zegt. Dan komt er een relatief makkelijk stuk, beetje downhill, windje in de rug en ik draai al wat soepeler en zie daar, 20 minuten later zie ik het 10 kilometer punt alweer. Dan komt een lang stuk vals plat naar boven op een autoweg maar daar zit het ons vandaag mee want we hebben de wind in de rug dus het tempo kan aardig hoog blijven. Om me heen kijkend let ik vooral op de marathonlopers die te herkennen zijn aan het startnummer achterop. Degenen die dat niet hebben zijn meestal Asselronde lopers, die mag ik laten gaan maar die marathonners wil ik wel proberen bij te houden. Je moet toch wat hebben om je in vast te bijten.

Vlak voor de 20 kilometer haal ik Wim Heijenk in. Op dat moment gaan we lekker hard en Wim zegt dat ik vandaag mijn “revanche” op hem maar eens moet halen want we zijn al een paar keer dicht bij elkaar gefinisht en steeds in zijn voordeel (eind vorig b.v. jaar 47 meter op de 6-uur van Epe). Ik antwoord dat ik bang ben dat mijn tempo te hoog ligt en dat ik de rekening nog wel krijg maar goed, we zullen zien (denk ik).

Halfweg klok ik 1:33 en nog wat seconden. Ik denk de snelste tussentijd voor mij ooit op een marathon naar ik weet maar al te goed dat een eindtijd van 3:30 veel dichter bij is dan een eindtijd van 3:06. Desalniettemin hoop ik toch onder de 3:15 te blijven en dan is die eerste snelle helft mooi meegenomen redeneer ik. Na 23 kilometer gaan we in de bebouwde kom van Apeldoorn weer wat stijgen en begin ik mijn inspanningen goed te merken. Ik pas mijn tempo noodgedwongen aan en herinner me van vorig jaar dat ik toen juist op dit punt lekker begon te draaien na een vrij langzame start en aan een grote inhaalrace begon.

De marathonlopers mogen de dierentuin in terwijl de Asselronde lopers rechtdoor gaan en zich op kunnen maken voor de finish. De 500 meter richting finish zijn best pittig maar goed te doen, we moeten immers nog een lusje van ruim 17 kilometer. Dan een stukje fietspad en dan linksaf een bospad af waar een paar rotklimmetjes in zitten en waar het vuur een beetje begint te doven bij mij. Ik wordt door 2 lopers gepasseerd maar ze lopen niet erg ver uit op me want ik hou ze kilometers lang in het zicht.
Mijn maag begint op te spelen, vanaf 30 kilometer kan ik niks meer drinken want ik voel dat ik dat niet binnen zal houden. Ik weet van de vorige edities dat we voor de 2e keer langs de autoweg vals plat naar beneden gaan lopen, richting dierentuin en ik hoop dat ik daar mijn tempo nog een beetje zal kunnen opschroeven. Dat blijkt te lukken want na het 35 km punt kom ik mijn maagkrampen te boven en kan ik weer aardig versnellen. Al de trainingen van de afgelopen maanden betalen zich terug (bedankt Kok!) want op het 40 km punt zie ik 3:01 op de klokken staan en weet ik dat een tijd van <3:15 een kwestie is van uithobbelen. Nog even de tanden op elkaar, dierentuin in en weer uit en dan die laatste 500 meter die echt heel zwaar zijn, toch nog (zwarte) sneeuw vandaag, misschien nog zelfs 3:11?? Kraken, stampen, zwoegen, sodemieter op met je fototoestel, ik zie er niet uit en ja, ik ben er! Leeg, uitgeput (voor 5 minuten maar gelukkig) en heeeeeel tevreden met mijn eindtijd (3:12:12). Jan van de Erve 8-2-04