Na mijn 15de marathonoverwinning in Almere eerst een woordje van lof voor de organisatie.
Deze natuurmarathon met 2 Belgen op het podium en 4 in de top 10 waren de organisatoren ook heel tevreden. Dat Wim nog derde werd bewijst zijn vorm en dat belooft goed te worden in Firenze-Faenza.
De tweede van de wedstrijd Leus Frankie is een streekgenoot van Rafke (Emiel Dierckx) die zijn besttijd met 2 min. verbeterde en is dus ook heel tevreden.
Gezien de verre verplaatsing (265km) was ik zeer traag gestart (na 1 ronde van 7 km 29.30).
Na anderhalve ronde telde ik 2 min. 30 achterstand, een ronde later 2 min. 50 en werd het tijd om een tandje bij te steken. Toen ik anderhalve ronde van het einde nog 1 min. 30 moest goedmaken begon ik efkes te twijfelen…. maar op 4 km van de streep had ik de koploper gevat.
Met deze wedstrijd heb ik weer iets recht gezet nl. ik had nog nooit een marathon gewonnen met het nr 1, en met deze is dit nu ook geschied.
Eind goed, al goed. En voor mijn tegenstrevers mag ik nu wel snel sterven denk ik…. Hopelijk mag ik nog horen “En hij bleef maar leven….”
Lucien Taelman