Edward de Ruiter wint ValkenbergRun

‘Twee marathons binnen zes uur’, een verslag van Wouter Schelvis, in BN/De Stem maandag 15 mei 2000

*BREDA* – Wie een marathon binnen drie uur kan afleggen is een goede
loper. Wie er binnen een tijdsbestek van zes uur meer dan twee kan
lopen, is een topsporter. Edward de Ruiter uit Groningen is zo’n
loper. De talentvolle noordeling liep in een tropisch Valkenberg naar
een totaalafstand van 85 kilometer en 259 meter. Ondanks de drukkende
warmte benaderde hij zelfs het nationaal record van 87.212 meter. “Het
lag in mijn bedoeling om inderdaad een recordpoging te
wagen. Halverwege zat ik met 45 kilometer in drie uur nog mooi op
schema. Daarna werd het door de extra verzorging met sponzen toch wel
erg zwaar. Met deze afstand ben ik overigens ook meer dan tevreden,
want het is een prima opstap voor mijn volgende recordpoging,
binnenkort in Duitsland. In Bruehl wil ik proberen om meer dan 148
kilometer te lopen tijdens een loop over twaalf uur.” Voor de man uit
Groningen was de Valkenberg Run dus niet meer dan een voorbereidend
sprintje.

*_Tof rondje_*
De Ruiter benadrukte na zijn race de klasse van de organisatie in
Breda. ” Wat die mensen hier wegzetten, is fantastisch. Een tof
asfaltrondje, puike verzorging en deskundig commentaar. In een woord
schitterend.” Nu zijn winnaars in de regel altijd te spreken over de
wedstrijd, maar de woorden van de sterkste ultraloper werden door
iedereen herhaald. Ton van ’t Veer, mede-organisator en speaker vanaf
acht uur ’s ochtends, kreeg het er bijna warm van. Het ’toffe’ rondje
van de Breda Runners for Life door het mooie stadspark heeft een
lengte van slechts 875 meter. Wellicht is dat mede bepalend voor de
sfeer van het geheel. Voor de lopers en de loopsters betekent het wel
dat ze bijna constant een linkse bocht in moeten gaan.
“Scheefgetrokken? Ach dat valt wel mee”, zegt Annie van Butsele uit
het Belgische Geraardsbergen lachend. “Het is juist plezant lopen
hier in Breda; ik heb geen eens last van mijn benen.” Dat ging niet
op voor haar als derde gefinishte landgenoot Paul Beckers. “In het
begin kon ik goed meekomen, maar na vier uur sloegen mijn bovenbenen
helemaal vast. Ik heb gekozen om in de wedstrijd te blijven en heb me
teruggeknokt tot op het podium.” Dat ging ten koste van de
Nederlander Wim Epskamp, de houder van het record van 87.212 meter.
De 46-jarige ultraloper uit Hoofddorp zat daar totaal niet mee.
“We gunnen het elkaar allemaal van harte. Voor mij is het belangrijk
dat ik over vijf weken weer fit ben voor een tocht van 155 kilometer
door de Schotse Hooglanden.” Op de zevende plaats bij de mannen, met
bijna 75 kilometer, eindigde de Hongaar Zoltan Ispanki. De kwaliteit
van de wedstrijd kan hieruit goed worden afgelezen. Na de
fantastische afstand van ruim 85 kilometer van de winnaar liepen ook
de nummers twee tot en met zeven aansprekende aantallen meters. Emile
Dierckx (Belgie) kwam als tweede finisher net 400 meter te kort voor
de grens van tachtig kilometer.

*_Groeispurt_*
Verleden jaar was 80 kilometer de winnende afstand van Bredanaar Peter
de Jongh. De Jongh was wel aanwezig op het wedstrijdterrein, maar
mocht op medische indicatie niet van start gaan in deze lange
wedstrijd in de hitte. Ook hij zag, samen met ultraloop-promotor Ton
Smeets, hoe dit evenement een groeispurt aan het doormaken is.
Debutante Ingrid Ritmeijer (Sprint) uit Breda genoot enorm van de
ambiance. “Geen moment heb ik me verveeld in die zes uur; daarvoor
liepen er veel te veel gezellige mensen een rondje met me mee.” Ook
zij complimenteerde met name de hard werkende vrouwen van de
verzorgingspost die minstens zo bezweet waren als zij zelf, toen om
twee uur het eindsignaal klonk. Van de vijf deelnemende ploegen was
opnieuw het team van De Rooi Pannen het sterkst. Dat liep met acht man
naar een afstand van 95 kilometer en 627 meter, ruim twee kilometer
meer dan in 1999. Het vrouwenteam van De Five Roses vormde samen een
sportief boeket en kwam uit op 85 kilometer en 168 meter.
//Bron:// *BN/De Stem* http://www.BnStem.nl/nieuws/08KX67.html