Net terug uit Spakenburg, na een geslaagde dag zit ik alweer een stukje te schrijven over de Eemmeerloop.
Dit evenement stond nog op mijn lijstje als “te lopen” en daar alles vorige week in Breda prima verlopen was had ik van de week besloten om ook de Eemmeerloop aan de gelopen wedstrijden van dit jaar toe te voegen.
Op zich bleek dit een uitstekend idee daar de temperatuur rond de 12 C lag en de zon zich ook af en toe liet zien. Echt, prima loopweer. Ik had het plan opgevat om niet te snel te starten daar je natuurlijk nooit in een week van een 6uur van 75 Km kan herstellen. Al gelijk na de start voelde ik me helemaal in m’n element, nergens pijntjes, dus lekker relaxed vlogen de eerste 20 Km voorbij. Na 20 Km kwam echter een rotstuk langs het water met de wind pal tegen. Dat wist ik van tevoren en ik had het plan opgevat om me op dat stuk bij een estafette loper aan te sluiten of van estafette naar estafette loper te lopen. -Drie keer lopen/loper in 1 zin, waar gaat dit over?- Maar goed daar had ik me dus aardig in verkeken want in de verste verte was op dat stuk geen loper te bekennen. Dus gewoon doortijgeren en maar zien wat er van komt. Na zo’n 5 km komt er eindelijk een loper achterop en ik sluit me gelijk aan. Beter op een iets hoger tempo in de luwte dan in je uppie tegen die rotwind.
Dat is dan ook gelijk weer gezegd, nee ik hou niet van wind. Niet zozeer omdat het kracht kost, dat heb je ook heuvelop, maar om het lawaai dat om je kop buldert. Even verder hebben we de ergste wind achter de rug en gaat het over de stichtse brug richting Eemnes. Daar het nog steeds heerlijk loopt besluit ik het tempo iets op te schroeven om zo heeeel mischien een vierde of derde plaatsje mee te nemen. Op het 35 Km punt verteld een man dat er maar 1 man voor me zit en dat kan ik me dus absoluut niet voorstellen met een een tijd van zo’n 3:40:00 a 3:45:00 als prognose, zullen er wel meer dan 1 zijn. Op het 40 Km punt wordt echter duidelijk dat de nummer 1 vlak voor me zit en dit prikkelt uiteraard de zintuigen. Na zo’n 4 Km krijg ik mijn slachtoffer in het vizier, wandelend!? Nou dat wordt me wel heel makkelijk gemaakt, je weet het echter nooit met sommige mannen dus besluit ik om hem rustig achterop te lopen en er vervolgens met een rotvaart voorbij te gaan. Het laatste waar ik behoefte aan heb is een sprint van 5 Km. Hij probeert nog even aan te klampen, maar ik voer heel geniepig het tempo zeer langzaam op. Na 200 meter is het bekeken, terug naar het normale tempo en uitlopen is alles wat nodig is. De laatste 300 meter zijn vrij chaotisch daar al de estafette ploegen hun laatste loper opwachten om samen de finish te passeren. Ik zie en hoor iemand in een mobilofoon praten dat de eerste sololoper eraan komt en loop op de finish af. 50 meter voor de finish passeert me nog net een estafette ploeg en ik loop zo’n 5 meter achter de ploeg over de streep in 3:40:10. Ik hoor echter niks uit de mond van de speaker over de finish van de eerste sololoper of mijn naam. Ik moet gelijk weer aan twee weken daarvoor in Almere denken waar er ook niemand zich interesseerde voor de tweede veteraan en rustig bleef lullen over hoe goed de organisatie wel was. Ik ben niet breed maar met 1,74 niet echt klein, 2e M40 is niet iets bijzonders, maar nu ik als eerste over de streep kom begin mijn onopgemerkte finish gedrag toch wel frappant te worden. Echt zo’n situatie van, ”heb ik dat nou weer “. Krijn Kroezen wijst me op het feit dat ze ook mijn tijd niet hebben genoteerd. Ik begin het nogal komisch te vinden en loop naar de speaker om mezelf maar even als winnaar voor te stellen. Terwijl ik naast de speaker sta, komt net nummer twee over de streep, “dames en heren daar hebben we ook de eerste sololoper in een tijd van…”, ik tik de beste man op de schouder en wijs op mijn startnummer. Ik zie hem verbaasd kijken en steek alleen mijn vinger op (nee, niet mijn middelvinger!) om aan te geven dat nummer 1 naast hem staat. Bingo! De verwarring slaat toe, het kwartje valt en meteen zoals een goede speaker betaamt corrigeert hij de fout. Zo, weer een leuke anekdote voor later! Al met al een hele geslaagde dag met weer aardig wat verwikkelingen. Alle vrijwilligers en organisatie bedankt, ik heb me weer uitstekend vermaakt.
Tom Hendriks