Marathondreumes claimt bestaansrecht

Verslag van Patrick Delait uit dagblad De Limburger van maandag 13 september.

Atletiek – Duizend deelnemers in zeven jaar tijd: de Mergelland Marathon in Meerssen is de dreumes van de Nederlandse marathons. De organisatie blijft desalniettemin ambitieus: ?Wij willen best doorgroeien als dat niet ten koste gaat van onze eigenheid.”
De organisatoren van de Mergelland Marathon glommen gistermiddag van trots. Een korte blik op de startlijst volstond voor nauwelijks verholen triomfalisme. Na zeven edities werd de magische kaap van duizend deelnemers eindelijk gerond. Voor alle duidelijkheid: die mijlpaal geldt het totale aantal marathonlopers sinds het ontstaan in 1998. Een beetje stadsmarathon had zichzelf allang opgeheven, maar in Meerssen gaan ze onverstoorbaar door.

De massaliteit van de Coolsingel, welbekend uit de Marathon van Rotterdam, en de duizenden die elk jaar over de Kurfurstendamm in Berlijn en Verrezano Bridge in New York jakkeren, behoren niet tot het referentiekader van de enige Limburgse marathon. Zelfs aan kleinere Nederlandse marathons zoals Leiden, Enschede en Utrecht wil Meerssen zich niet spiegelen.

Het grote verschil? Secretaris Tous Bovens en zijn kompanen zijn louter geïnteresseerd in de vrijetijdsloper. Het betalen van vette premies voor snelle tijden is op vergaderingen nooit een discussiepunt. De keuze voor kleinschaligheid heeft niettemin ook zijn grenzen. ,,Wij willen heus niet de kleinste marathon van Nederland zijn”, heft Bovens het vingertje, nadat de 121 atleten voor de marathon zijn weggeschoten voor drie rondes van respectievelijk vijf, twintig en zeventien kilometer.

Ook al spettert het er niet vanaf, de Mergelland Marathon wil best doorgroeien. Zolang dat de eigenheid tenminste niet aantast, waarschuwt Bovens. De start en finish op de Markt bijvoorbeeld, is voor hem heilig. Ook al blijft de plaatselijke geestelijkheid almachtig (de organisatie moet de zondagsrust tot één uur ’s middags respecteren) en is de ruimte er beperkt, uitwijken naar een andere plek zou funest zijn voor de gezelligheid. ,,We luisteren naar onze lopers. De reacties over het parcours en de sfeer eromheen zijn dermate positief dat we daar aan willen vasthouden.”

Cruciale vraag is hoe je meer lopers lokt naar een evenement met een twijfelachtige reputatie. De voorbije jaren zorgde de gebrekkige signalisatie meermaals voor ergernis bij de lopers. ,,Menselijke fouten kun je nooit uitsluiten. Ook in de Tour de France worden de renners wel eens de verkeerde kant opgestuurd”, bedekt penningmeester Ton Hoofs de missers uit het verleden met de mantel der liefde. Gisteren verliep alles wel volgens plan en dat moet vooral de atleten plezieren. Al kunnen de mannen en vrouwen van de lange adem doorgaans wel tegen een stootje. Maastrichtenaar Jo Schoonbrood heeft een warme band met de Mergelland Marathon: hij heeft nog geen editie gemist. Kan ook moeilijk anders als je de eenzaamheid van de lange afstandsloper met handen en voeten profeteert. De voeten gebruikt Schoonbrood om ontelbare kilometers af te raffelen op de gekste plekken. Met zijn handen voorziet hij in de avonduren talloze websites over hardlopen van de nodige munitie. De 54-jarige werknemer van Sabic vindt het doodjammer dat Limburg geen marathontraditie heeft. De tijd dat ook in Sittard en Maastricht over de klassieke afstand werd gelopen, behoort tot het grijze verleden. Des te ijveriger belijdt hij zijn liefde voor de Mergelland Marathon. ,,Dit soort wedstrijden voldoet wel degelijk aan een behoefte. Je hoeft maar naar de marathonranglijst van 2004 te kijken om te zien dat het prestatieve lopen op de terugweg is. Met mijn tijd van 2.41 uur (Schoonbrood liep gisteren een persoonlijk record, red.) hoor ik momenteel bij de beste tweehonderd lopers van het land. Mensen willen nog wel hardlopen, maar louter voor het plezier.” Het stagnerende deelnemersaantal in Meerssen heeft volgens Schoonbrood diverse redenen. ,,Veel mensen kiezen voor de loop over 25 kilometer. Dat is voor hen de ideale voorbereiding op een najaarsmarathon. Bovendien is de plek op de kalender ongunstig. Om te overleven op dit pittige parcours moet je topfit zijn. Dat schiet er bij in als je te lang op het strand hebt gelegen.”

maandag 13 september 2004
Dagblad De Limburger
http://www.limburger.nl/Index