Zondag 12 december werd de tweede editie van de van de Purmerbosmarathon gelopen. Samen met vier marathonestafette teams stonden er 22 marathonners aan de start. Gelijk de voorgaande weken was het grauw en koud, typisch natte neuzenweer, van dat waterkoude weer waarvan je ook van binnen gaat rillen. Brrr. Het is bij de Purmerbosmarathon een beetje improviseren, zo is je eigen auto kantine en kleedkamer tegelijk, maar, na afloop is er wel heerlijke, warme erwtensoep.
Na de start eerst een stukje van 2195 m en dan 10 rondjes van vier kilometer. Telt en klokt lekker makkelijk. Het veld valt na de start meteen uiteen. Vooraan een kopgroep van acht lopers, daarna Peter Zuidema en ik en dan de rest van de lopers. In het tweede rondje loopt Peter bij mij vandaan. Ik denk eerst dat ik langzamer ga, maar al gauw blijkt dat niet het geval te zijn. Hij versnelt gewoon en is binnen de kortste keren een eind voor. Hij wordt uiteindelijk tweede in een mooie 3:22. Zelf wil ik vandaag weer in de buurt van de 3:30 te komen en er bij voorkeur iets onder. Ik houd daarvoor een strak en vlak schema aan en lig bij de doorkomsten steeds een seconde of 10, 20 onder het schema voor de 3:30.
Voor mij zie ik de kopgroep verbrokkelen. Lex de Boer (ja, hij is weer terug) laat iedereen zijn hielen weer eens zien en wordt knap winnaar in 3:18. Voor mij zie ik Sjoerd Slaaf en Wim Heijenk lopen. Heel langzaam haal ik ze in. Elke ronde knabbel ik wat van hun voorsprong af, maar dichterbij dan 30 seconden geraak ik niet. En als ze in de op één na laatste ronde ook nog gaan versnellen moet ik ze laten gaan. Ondertussen probeer ik wel mijn tempo vast te houden, maar in de stukken tegen de wind in wordt dat steeds moeilijker. Bij de laatste doorkomst met nog vier kilometer te gaan loop ik 27 seconden op mijn schema achter. Dat wordt dus doorbijten en afzien. Nog één keer pal tegen de wind in, dan een stuk met de wind van opzij en dan een stuk met de wind achter. Daar kon ik steeds lekker tempo maken, maar nu even niet. Op twee kilometer voor de finish valt wat dat betreft het doek. In 3:31:38 kom ik moe en met koude voeten over de streep. Een beetje teleurgesteld. Maar gezien de omstandigheden (ik heb vrijwel de hele wedstrijd alleen gelopen, had het af en toe erg koud en kreeg zelfs koude voeten) en de wedstrijdopbouw (de tweede helft nog geen twee minuten langzamer dan de eerste helft) ben ik toch wel weer een beetje tevreden met mijn tijd.
Kwaliteit of kwantiteit, het blijft een afweging. Ik heb duidelijk voor het laatste gekozen en met mij nog een flink aantal lopers. De Purmerbosmarathon was dit jaar mijn 27ste marathon of ultra.
Twee, drie, of hooguit vier wedstrijden per jaar volle bak gaan en wellicht een (persoonlijke) toptijd lopen is niet mijn keuze. Voor de daarvoor benodigde trainingsarbeid kan en wil ik geen tijd meer vrijmaken. Dus ga ik voor kwantiteit. 20 of 30 marathons en ultra’s per jaar lopen. Maar toch wil ik in bijna elke wedstrijd een snelle tijd lopen. Daar ga ik steeds weer voor. De ene keer gaat het beter dan de andere keer en ook de beleving is steeds anders. En wat die veelbesproken beleving betreft, laat het duidelijk zijn dat die voor mij duidelijk ondergeschikt is aan de resultaten Natuurlijk beleef ik ook de omgeving, daar ontkom ik niet aan, dat wil ik ook niet. Of je nu een modale hardloper of een topper bent die omgeving daar loop je in, die voel je onder je voeten, die merk je, die ruik je en die zie je. Maar, als je zoals afgelopen zondag, 10 keer hetzelfde rondje loopt, dan heb ik het na een rondje of 5 met de omgeving wel gehad, dan ‘beleef’ ik de omgeving niet meer zo. Dan wil ik alleen maar zo snel mogelijk naar de finish. De beleving zit em dan vooral in het laatste deel van de wedstrijd, de finish. En natuurlijk in de voldoening van toch weer een goede tijd.
Daarin verschillen veellopers toch fundamenteel van wandelaars. Mij (ons) gaat het vrijwel altijd om het resultaat (in tijd of afstand), bij wandelaars gaat het in eerste instantie om de mooie route. Die zie ik bijvoorbeeld nog geen zes uur wandelen op de 300 m baan van Heerde.
THEO DE JONG
Viridis@planet.nl