Voorwoord Martien Baars. Deel drie uit de serie Schipholloop gaat over de beginjaren 1977 en 1978. Het is een compilatie van vier stukjes: het eerste gaat over de proefronde van 1977, gevolgd door een voorwoord van organisatievoorzitter Ad Ulijn uit het eerste programmaboekje van 1978. Waaruit blijkt dat wedstrijden op zondag toen nog geen gemeen goed waren. Het derde stukje omvat (een deel van) het verslag van deelnemer Gerrit Glas in De Veteraan – waarin hij het ontstaan en het karakter van deze 2e Nederlandse ultraloop roemt, bedoeld om de leemte op te vullen tussen de marathon en de 100 km wedstrijden in Winschoten en buitenland. Als vierde een krantenartikeltje over de winnaars van de eerste officiële ronde. Tenslotte nog een nawoord als toegift.
———
{i}Kombinatie, woensdag 12 oktober 1977{ei}
Haarlemmermeer – Afgelopen zondag 9 oktober hebben twaalf fanatieke nationale marathonlopers de Haarlemmermeerronde over zestig kilometer gedaan. Na onderhanden genomen te zijn door “Ome Willem” ging men van start, de tegenwind tegemoet. De twaalf lopers waren Cok Filippo, Hans Kuypers, Bert van Rossum, Willem Turnhout, Jan Went, Cees Zwaan, Jan de Zwart, Anton Zwezerijnen, Willem Kluiskens en drie van de vier organisatoren, Krijn Kroezen, Ad Ulijn en Ben Hagen die gedurende hun ‘loop’baan de nodige ervaring hadden opgedaan. De meesten hadden zelf voor de nodige achterban gezorgd, doch de wedstrijdleiding, onder supervisie van Hans Vermeeren, had haar handen toch nog vol om alles soepel te laten verlopen.
De hele loop was opgezet met het doel er volgend jaar een internationaal evenement van te maken. De twee groepen startten 15 minuten na elkaar. Na 25 km bijna konstant tegen de wind in gelopen te hebben, was de eerste grote verzorgingspost in Burgerveen. In de volgende 25 km moest een deelnemer afhaken vanwege een voetblessure. De laatste loodjes wegen het zwaarst om niet af te haken, of om het tempo omhoog te gooien, wat tegen het grondprincipe van gezamenlijk de finish bereiken indruiste. In het Theehuis Cruquius kreeg iedere deelnemer een herinneringsbeker uitgereikt.
———-
{i}Programmaboekje{ei}
{b}Ronde van de Haarlemmermeer{eb}
{b}A.V. Holland, Leiden{eb}
{b}60 kilometer, 3 december 1978{eb}
Voorwoord van de voorzitter Werkcommissie Ronde van de Haarlemmermeer
Door het gebrek aan lange afstand wedstrijden op zondagen besloten drie lange afstandslopers vorig jaar zo’n loop te organiseren. Door hun dagelijkse werkzaamheden, alle drie middenstanders, konden zij namelijk zelden hun krachten meten met de anderen. Deze drie enthousiastelingen waren vorig jaar bereid met nog negen andere lange afstand lopers deze ronde als proef te gaan draaien.
Het doet mij veel genoegen om dit jaar zoveel enthousiaste lopers en loopsters aan de start te zien van deze, in samenwerking met de “Atletiek Vriendenkring Holland” uit Leiden georganiseerde Ronde van de Haarlemmermeer.
Hiermee wordt toch ook wel het bewijs geleverd dat wedstrijden, ook al zijn ze op zondag, levensvatbaar zijn.
Wij hopen dan ook dat deze loop een jaarlijks terugkerend evenement zal worden, dat jaarlijks op de nationale wedstrijd-kalender mag gaan prijken.
AD ULIJN
NB Elders in het programmaboekje werd de indeling van de organisatie gegeven. Naast voorzitter Ad Ulijn was Hans Vermeeren de secretaris/penningmeester, deed Ben Hagen de Public Relations en Gerrit Glas de Pers Voorlichting (een duo dus, daar kunnen huidige ultralopen nog van leren ;-), waren Jan Akerboom en Ed Weijdeveld verantwoordelijk voor het parcours en de finishregistratie, en Dolf Ulijn en Willem van Laarhoven voor de verzorging. Sommige organisatoren liepen zelf mee (Ulijn, Hagen en Glas) dus was er ook nog een aparte gastheer nodig, Jan Korver, voor de ontvangst van de genodigden 😉
———
{i}De Veteraan, eerste nummer 1979, p.3-4{ei}
{b}60 kilometer, op de keper beschouwd{eb}
Op zondag 3 december is er een nieuwe lange-afstandsloop geboren: de Ronde van de Haarlemmermeer. Na een proefronde van vorig jaar zat het er voor de organisatoren Krijn Kroezen, Ben Hagen en anderen en de organiserende vereniging A.V. Holland uit Leiden – alle hulde, jongens! – dik in dat hier een fijne kans lag: een gat in de loopmarkt, zogezegd. En dat is wel uitgekomen ook. Honderdtwintig lopers, met drie dames in hun midden, werden op die koude december-zondagochtend in het dorpje Rijsenhout bij Aalsmeer weggeschoten door burgemeester Kees van Stam.
Het veteranendom was weer rijkelijk vertegenwoordigd: rond de veertig procent van het deelnemersveld, met Cor Koster (60 jaar) als oudste, om dit jaar, met al 1 x 100 kilometer en 10 marathons, te bekronen! Er waren er heel wat bij die de emblemen van ‘RUN-Winschoten’ op het trainingspak droegen, dus voor hen was het niet zozeer een avontuur. Maar voor de meerderheid, waaronder uw dienstwillige redacteur, was die 60 kilometer toch weer een nieuwe ontdekkingsreis.
De marathon, dat gaat in het algemeen wel. Maar als je er aan denkt hoe je daarbij soms moet worstelen en je stelt je voor dat er na de finish nog eens een mini-marathon, om in Apeldoornse termen te spreken, uit de onderdanen moet worden geperst . . . Hoe zal dat wezen?
Als vast lid – meestal – van de achterhoede kan ik na een geslaagde tocht in 5.43.33 de marathonlopers berichten dat ze niet moeten schromen 60 kilometer te lopen. Het valt best mee.
( ——- )
Wat bij deze Haarlemmermeerronde nog extra aardig is, is het volgende. Elke andere lange-afstandsloop is gebaseerd op een afstand en daar zoekt men dan een parcours bij. Maar het geeft toch een aparte kick om zoals ook onze wandelmakkers doen, bepaalde, tot de verbeelding sprekende aardrijkskundige grootheden lopen de baas te worden. De organisatoren hadden het in dit geval gemakkelijk met de richtingborden. Het was namelijk gewoon van start naar finish één grote ronde langs de Ringvaart over de Ringdijk. Hollandser kon het niet.
Gerrit Glas
———-
{i}maandag 4 december 1978 (krant onbekend){ei}
{b}Van der Weijden won Haarlemmermeerloop{eb}
{i}Van onze atletiekmedewerker{ei}
Haarlemmermeer – De eerste officiële hardloopwedstrijd om de Haarlemmermeer over maar liefst 60 km (ofwel bijna anderhalve marathon) telde zondag een deelnemersveld van 131 atleten. Nederlands kampioen op de marathon, Ko van der Weijden uit Amsterdam, trok, zoals verwacht, de zege naar zich toe. Nummer twee, Joop Keizer, bleef niet ver op Van der Weijden achter. Hun tijden waren respectievelijk 3.43.11 tegen 3.45.06.
Een eervolle plaats werd bereikt door de Holland-senior Willem Westerholt. Met 4.08.50 wist Westerholt op een zesde plaats te eindigen. Bijna vanzelfsprekend was ook de Haarlemse veteraan Ron v. d. Linden aanwezig. Deze 52-jarige lange afstandloper liep reeds tweemaal een 100 km-wedstrijd en tientallen marathonwedstrijden. De AV Haarlemmer plaatste zich bij de veteranen II als tweede in 4.53.
De uitslag is: 1. Ko van der Weijden (AV ’23), 2. Joop Keizer (Edam) 3.45.06, 3. Marcel Halmans (Cifla) 3.48.51, 4. Henk Aalders (AVA ’70) 3.59.20, 5. Simon Deen (Veteranen Nederland) 4.01.07, 6. Wim Westerholt (Holland) 4.08.50, 7. Henk Rietdijk (Fortuna) 4.14.40, 8. Wim van der Lee (DAK) 4.14.48; eerste dame: 27. Plonie Scheringa (DEM) 4.29.53.
———
Nawoord Martien Baars.
Met dank aan het persoonlijk archief van Ad Ulijn, die allerlei bescheiden van de 20 edities van de Schipholloop in twee dozen heeft bewaard. Elk jaar zit netjes apart in een afzonderlijke hoes.
De start/finish locatie van die eerste wedstrijd-editie in 1978 vond in Rijsenhout plaats, meteen op het parcours gelegen. De exacte afstand over de Ringdijk was kennelijk vooraf niet bekend. Op het kaft van het programmaboekje stond 62 km gedrukt, maar dat was doorgestreept en veranderd in 60 km (bij Ad’s exemplaar). Ook in de verslagen hierboven is sprake van 60 km. Later wordt ook 59 km genoemd, kennelijk nadat het parcours gemeten is. Vanaf 1979 werd op de luchthaven Schiphol gestart en gefinisht, en het stuk naar de Ringdijk kwam er bij zodat de totale afstand 61 km werd.
Winnaar Ko van der Weijde had kennelijk een heel goed jaar want op 4 februari 1978 had hij ook al de 5e editie van de MidwinterMarathon Apeldoorn gewonnen in 2.16.00, een toen zeer snelle tijd voor zo’n lastig parcours. Door die prestatie is Ko nog steeds heel bekend, althans in naam, want ook in 2004 staat die 2.16.00 nog steeds overeind als parcoursrecord van Apeldoorn. Ettelijke lopers hebben al hun tanden stuk gebeten op die tijd uit 1978 en elk jaar in de aanloop naar de Midwinter Marathon wordt er vooraf gespeculeerd of de ingeschreven toppers en de omstandigheden er naar zijn om die oude toptijd nu eindelijk eens te overtreffen. Bij de 2004 editie stond er een premie van 450 euro op verbetering van het record. Op 7 februari 2004 werd al wel het oude parcoursrecord bij de vrouwen van 2.40.51 van de Finse Silvia Kippa (uit 1983) door de Tsjechische Petra Kaminkova nipt verbeterd tot 2.40.16.
Wie weet, nu de Midwinter Marathon een kwalificatiemogelijkheid is geworden voor het WK Marathon in Helsinki augustus 2005, sneuvelt op 29 januari 2005 ook eindelijk die 2.16.00.