{u}{b}Zondag 6 Maart 2005{eu}{eb} is het een speciale dag, dan vindt de 10e Zes uursloop plaats in mijn woonplaats Stein waar ik de initiatiefnemer van ben, maar tevens vertrek ik op dezelfde dag naar Mali.
‘Smorgens nog de start meegemaakt en de eerste drie uren van de wedstrijd gevolgd, daarna snel naar huis de voeten laten aftapen en nog wat spaghetti gegeten.
Om 16:00 vertrekken Lambert Schuurs, Jos Vrancken en Henk Sipers en ondergetekende richting Luik met een delegatie van de Limburgse pers (L1TV Ed Leunissen en Stef Nivelles, GPD verslaggever Rob Sporken en sportfotograaf Ermindo Armino)
Hier aangekomen worden we verwelkomt door de Luikse Iron Organisatie die de wedstrijd organiseert, alwaar we een lunchpakket en 2 T-shirts aangeboden kregen, vertrekken we per bus naar Parijs Ch. De Gaulle airport, vandaar vertrekken we naar Mopti met Air Mediterrane.
{u}{b}Maandag 7 Maart 2005{eu}{eb}
We arriveren om 11:00 plaatselijke tijd op het zeer kleine vliegveld van Mopti, waar uiteraard maar een landingsbaan is met aankomst en vertrekhal niet groter dan een voetbalkantine, we pakken de koffers die naast het vliegtuig liggen, daarna een stempel in paspoort voor ons visum en dan belanden we in een hele andere wereld, zoals de Fransen dit zo mooi zeggen c`est L`Afrique.
De bussen staan klaar voor vertrek naar Bandiagara waar we een kilometer voor ons hotel worden opgewacht door een honderdtal kinderen van de plaatselijke school die voor ons uit lopen te zingen op het fluitsignaal van de Malinese leraar Soro Tembely die later nog 2e werd in de einduitslag.
Aangekomen in het Togana Hotel annex camping worden we getrakteerd op zang en dans van de bewoners, hierna zal de administratie en gezondheids check plaatsvinden.
Alle benodigdheden heeft iedereen in orde, zoals elke dag voedsel (1500kcal), kleding, slaapzak, kompas, slangenbeetset etc, daarna naar een van de drie doktors voor ECG verklaring en men luistert of onze longen naar behoren functioneren, voor deze bijzonder zware trail, direct hierna worden ons de koffers ingenomen, zodat we alleen nog maar onze rugzak hebben met toebehoren
S’avonds wederom zang en dans met spaghetti daarna vroeg naar bed, daar de start de volgende morgen zal zijn om 09:00.
{u}{b}Dinsdag 8 Maart 2005{eu}{eb}
Om 07:30 wakker gemaakt door een balkende ezel die naast ons kamertje staat te grazen, even snel naar het buitenlucht toilet waar de hagedissen vanuit alle hoeken weg springen.
Temperatuur al opgelopen tot 36 graden, ik heb er een hard hoofd in, daar het in loop van de dag nog warmer zal worden.
Om 09:00 precies worden we, 38 atleten uit Frankrijk, België, Italië, Zwitserland, Engeland, Luxemburg en natuurlijk de 5 mensen uit Pays Bas daar Joost Oerlemans Nederlander is, maar in Zwitserland woont, weggeschoten door plaatselijke bevolking voor een 29km lange tocht maar Dourou, het eerste gedeelte liepen we door een plaatselijke rivier die uiteraard droog stond maar helaas nog genoeg zand te vinden was, vandaar uit lopen we door de stad Bandiagara waar ons de bevolking succes wenst, dit ritueel zal ook in de resterende 4 dagen volgen met de volgende spreuken: bon courage, bon route, en natuurlijk het Sa va bien.
In de stad gekomen lopen we via zandpadden, groene uienvelden en rotsachtige wegen richting Dourou, hier wordt ik 500 meter voor de finish opgewacht door een 50 tal kinderen die me het laatste stuk begeleiden, de temperatuur is reeds opgelopen tot 41 graden .
S’ avonds spaghetti gegeten en men kan in een tent of men kan ook in de buitenlucht slapen nabij de school.
Lambert deelt ballonnen en pennen uit aan de kinderen en er wordt ook nog gedanst met de traditionele Dogon Maskers.
{u}{b}Woensdag 9 Maart 2005{eu}{eb}
Slecht geslapen daar ik maar een klein matrasje heb meegenomen in de rugzak i.v.m. het gewicht, een ½ liter water gedronken en een energy-biscuit koekje, vertrekken we gelukkig vandaag om 07:00 daar gisteren toch heel veel deelnemers moeite hadden met de extreme warmte.
Toch nog 33 graden lopen we door het Falaise dal met een angstvallige afdaling waarbij we af en toe een circusartiest moeten zijn om het dal te bereiken,
Hier komen we wederom langs uienvelden en karakteristieke huisjes met heel veel spelende kinderen die wat je spontaan je hand gaan vast houden en vragen om kado’s zoals pennen, bon bons en of ballons.
Bij de eerste checkpoint krijgen we wederom 1 ½ liter water, deze in mijn beide bidons gedaan met Born Isotone oplossing, niet vergeten elke 10 km een zouttablet innemen, die de Iron Organisatie vooraf aan ons heeft uitgedeeld voor deze trail.
Lambert krijgt van de doktors te horen dat hij echt de zouttabletten moet innemen, daar hij gisteren die vergeten was en zodoende krampverschijnsel kreeg.
Temperatuur loopt wederom op tot 41 graden, bij het eerste plaatselijk hotel ( 4 muren en 2 stoelen) 2 flessen cola gekocht daarna de weg wederom vervolgd via zandpaden naar de Dune Roses, hier aangekomen moesten we de zandduinen beklimmen a la Marathon de Sables, daarna direct uitrusten in de plaatselijke berbertent, op deze 30 km lange etappe zou Henk Sipers helaas uitstappen daar hij een week voor Mali nog een flinke griep had.
Wederom Spaghetti klaar gemaakt en vroeg naar bed, Jos gaat zijn tent opzetten onder aan de zandduinen, Lambert, Henk en ikzelf hebben de voorkeur om te overnachten in de berbertent.
Om 19:00 wordt het duister en kunnen we gaan slapen, maar de wind gaat toenemen en we waaien bijna weg, Henk besluit om bij Jos in de tent te gaan slapen, wij nog niet, maar nadat ik 1 kg zand had gesnoven gaan wij toch hals over kop zonder zaklamp een tent opzetten in deze zandstorm, waardoor het toch 15 minuten duurde voordat we ze hadden opgezet, met als gevolg dat we ze hadden geplaatst op een helling.
{u}{b}Donderdag 10 Maart 2005{eu}{eb}
Vandaag krijgen we een betrekkelijk korte etappe van 24 km naar Yendouma,
We vertrekken vanuit de zandduinen en lopen 2 km hierover om zodoende wederom langs zandwegen en de vriendelijke bevolking met ezel en kar en of voetwagen te eindigen in het plaatselijke zeer mooie bergdorpje Yendouma, maar wat mij bij blijft van deze etappe is dat ik het toch moeilijk wederom moeilijk had om maar met 1 ½ liter water te overleven voor een afstand van 10 km in deze hitte, maar 5 km voor de finish zie ik een fata morgana of toch niet, een jongen met een motor met koelbox en heerlijke gekoelde Cola, dit ineens opgedronken kreeg ik wederom vleugels en liep ik vol goede moed via een afdaling naar de finish.
Bij de finish heeft de organisatie uit voorzorg een zeer giftige slang gedood met stokken zodat we de slangenbeetset niet hoefden te gebruiken.
Om 16:00 gaf Henk Sipers en Jos Vrancken de opbrengst van hun sponsorloop aan het plaatselijke dorpshoofd van het Dogon dorpje Yendouma, die daardoor 6000 kilo meel kon kopen daar de gehele oogst werd opgegeten door een krekel plaag die heerste in de Sahel.
Bij deze etappe krijgt het Lambert moeilijk, hij wordt ziek maar zal toch de volgende dag starten, de plaatselijk mama wast onze kleren en we kunnen op het dak van het plaatselijke restaurantje onze matras spreiden onder de sterrenhemel.
{u}{b}Vrijdag 11 Maart 2005{eu}{eb}
Vandaag lopen we de marathon naar Lougouroucombo, de eerste 2 km lopen we naar de berg Dourou toe, over zandpaden hier zullen we eerst klimmen en daarna wederom dalen over angstvallige grote rotsblokken daarna naar de beruchte klim van de La falaise, onderaan de berg bij km punt 18 vul ik eerst nog de bidons met cola en Born isotone drank, de beklimming wordt ingezet en het wordt zwaar daar de plaatselijke bevolking ook met emmers water en of manden fruit ook omlaag en of omhoog loopt en dit alles op hun kleine hoofd.
Bovenaan aan de berg word er een levende koe geslacht en direct verkocht, we lopen nu over een plateau van rotsblokken en zandwegen richting finish, 2 km van te voren worden we weer opgewacht door de kinderen van het dorp en onder luid gezang wordt we ontvangen door het plaatselijke dorpshoofd, bij deze etappe wordt een Fransman omver gereden door een Malinese man met motor en kan helaas de wedstrijd niet vervolgen, de Malinese atleten krijgen het deze etappe ook moeilijk maar handhaven zich goed in de voorste gelederen van het klassement.
Wederom zang, dans en spaghetti en we ditmaal het bivak opgeslagen bij de plaatselijke kerk
{u}{b}Zaterdag 12 maart 2005{eu}{eb}
Vandaag de laatste etappe van 29 km naar Ouro Gondo, de eerste 20 km verlopen voorspoedig maar de laatste 9 km worden zeer lang, daar mijn lichaam het water niet meer kan verdragen, gelukkig heeft het iedereen zwaar en komen de kinderen uit het dorp ons tegemoet gelopen, ik vraag aan een kind die ik later mijn bidons zal geven om even een cola te gaan halen, maar helaas zag ik de cola niet meer maar de Belgische Gendarm Rik Marien uit Hasselt had wel nog fanta kunnen regelen, die snel opgedronken en de weg vervolgt via de knollenvelden richting finish waar ik werd opgewacht door de organisator Alain Charlier en mijn teamgenoot en vriend Lambert Schuurs van ons Mephisto-Durlinger team en de Limburgse pers, hier snel een biertje nemen en dan met de 4×4 richting hotel, eerst de blaren verzorgen, douchen en dan naar de prijsuitreiking
{u}{b}Zondag 13 Maart{eu}{eb}
Vandaag hebben we een vrije dag, Henk en Jos gaan naar Mopti met de groep voor een bezichtiging van een grot en een boottocht over de Niger, Lambert en ikzelf gaan naar het plaatselijk restaurant van Soro Tembely die zou koken voor ons, de persmensen zorgen dat alle foto’s en verslagen in Nederland terechtkomen bij de persbureau via het internet cafe van meneer de professeur Tony.
S’ avonds lekker Malinese frieten gegeten met brochettes
{u}{b}Maandag 14 maart{eu}{eb}
Na het ontbijt beslis ik om al de kleding en of voedsel , bidons te verdelen onder de kinderen die wat buiten de poort staan het uit te delen, dit leidt tot chaotische taferelen al la Dafur.
We vertrekken met bussen naar Mopti airport,vandaar via Marseille naar Parijs en dan met de bus naar Luik en Stein.
Het was een bijzondere loop onder extreme moeilijke omstandigheden: 41 graden, 10 kg rugzak en heel veel zand en het decor van een Indiana Jones film.
{u}{b}De einduitslag:{eu}{eb}
{fixed}
01. Bernard Godon Belgie 13 uur 53 min 49 sec
02. Soro tembely Mali 14 uur 26 min 05 sec
03. Laya Kobio Mali 16 uur 46 min 27 sec
07. Lambert Schuurs Nieuwstadt 17 uur 51 min 08 sec
16. Han Frenken Stein 23 uur 24 min 51 sec
32. Joost Oerlemans Basel 33 uur 59 min 45 sec
34. Jos Vrancken Noorbeek 37 uur 39 min 17 sec
{efixed}
Er waren 4 uitvallers o.a. Henk Sipers uit Maastricht op de 2e dag door ziekte, maar liep gelukkig daarna toch alle etappes goed uit.
Meer foto’s te zien op http://www.zandmarathon-dogon.tk
En meer info: http://www.ironorganisation.be.tf
Han Frenken