De laatste ronde van de Zes uur ultraloop DTS zit er bijna op. Ik zie organisator Rob Steyger met microfoon en toeter bij de finish staan. Nog een halve minuut, nog 10 seconden, nog vijf en dan telt hij af, vier, drie, twee, één en dan laat Rob de toeter schallen. Stoppen, de zes uur zijn voorbij. Met een zucht van verlichting stop ik. Ik kijk om naar de rest. Hé, daar komt nog een loper aan gerend. Heeft hij de toeter niet gehoord. Maar hij ziet toch ook de stilstaande lopers. Iemand roep hem iets toe, maar hij loopt door. Hij komt mijn kant op. Zal ik hem tegen houden? Maar zover komt het niet. Hij stopt op tien meter afstand van mij. Ik kijk hem aan, maar krijg geen oogcontact. Dan niet, ik heb geen zin om iets te vragen. Hij heeft toch zeker 400 m gesmokkeld. Later zie ik in de uitslagen dat hij daarmee op de zesde plaats, 45 meter voorbij Bram van der Bijl. Een gejatte zesde plaats dus. Dit soort mannetjes kom je bij grote wedstrijden als de marathons van Rotterdam, Amsterdam wel meer tegen. Het zijn die mannetjes die enkele hele stukken afsnijden, binnendoorweggetjes nemen, lussen in het parcours afsteken etc. En dan ’s avonds thuis lekker opscheppen natuurlijk. Bij ultrawedstrijden was ik ze nog niet tegen gekomen. Maar nu dus wel. Nou, wel gefeliciteerd joh, je hebt het echt verdient, goed gedaan. Ga de complimenten maar in ontvangst nemen.
Zelf wilde ik hier in Wijde Wormer rustig aan doen. De kou in Stein was nog steeds onderwerp van gesprek, bij sommigen zat die zelfs nog in het lijf. Vincent had het nog over twee jaar geleden toen we hier in korte broek liepen bij een graad of 15. Nu is het minimaal 10 graden kouder. Bij de start regende het dat het goot, maar die regenbui was voorlopig de laatste. Pas na een uur of vier begon het weer serieus te regenen.
De eerste ronden loop ik met Theo Cloosterman en Ineke Scheffer. Gezellig kletsend leggen we de rondjes van 1234 meter af in 7:30. Na een paar ronden vind ik het toch te langzaam gaan, dus ik versnel. Rondjes van 7:30 worden rondjes van 7:00. Rondje na rondje legde ik in een vrijwel gelijk tempo af. Het lijkt vandaag wel vanzelf te gaan.
Zo af en toe word ik ingehaald door Carel Schrama, de latere winnaar met een mooie afstand van 71 km en 842 m. En elke keer dat ik door hem gedubbeld wordt blijft hij even bij me hangen voor een kort kletspraatje. Beiden lopen we lekker ontspannen in ons eigen tempo. Al ga ik vandaag niet zo snel, het gaat wel van een leien dakje. Het gaat zo lekker dat ik ongemerkt versnel naar rondjes van 6:45, 6:50 gaan. Zo snel wil ik niet, dus de rem erop. Volgende week is de Binnenmaas en daar wil ik mijn krachten voor sparen. Want, zoals bekend is, op het parcours van de Binnenmaas kan het behoorlijk spoken.
Ik haal Janet Lange in die in een mooi strak tempo haar rondjes draaide. Ze vertelt dat ze er zeker van is het parcoursrecord te verbeteren en daarmee ook haar PR.. En dat heeft ze waargemaakt ook.. Met 60 km en 157 m wordt ze eerste vrouw.
In het laatste uur worden we nog getrakteerd op een lange zware regenbui. Gauw trek ik, net als in Stein, mijn vuilniszak weer aan. Dat je van zo’n zak toch zoveel plezier kan hebben.
Na een drie kwartier of zo wordt het weer droog, zodat we de laatste rondjes droog kunnen afmaken. Bij ingaan van de laatste ronde dacht ik dat ik nog net tijd genoeg zou hebben om nog een volle ronde te lopen en zo mooi bij de finish uit ter komen. Dan zou ik niet zolang op de het opmeten van de restmeters hoeven te wachten. Maar ik red het net niet. Ik strand op ongeveer 150 m voor de finish. Maar met mijn 62 km en 741 meter ben ik zeer tevreden, temeer daar ik in de tweede helft bijna een kilometer meer heb gelopen dan in de eerste helft.
Ik heb daar in Wijde Wormer heerlijk gelopen in een goed georganiseerde zes uur. Organisatie bedankt. Enne, kijk de ranglijst nog even na. Volgens mij heeft nr. 14 iets meer gekregen dan waar hij recht op heeft.
Theo de Jong
PS Wim Heijenk attendeerde UN op de verschijning van enkele foto’s van de DTS Zes Uur op de site:
http://www.avmonnickendam.nl/fotoos/DTS/index.html