Henk Sipers in de Monschau-marathon

Terug rekken en strekken voor Henk.

14-08-2005 Monschau (D)

De nacht voor de wedstrijd werd ik, Henk Sipers, rond 4 uur wakker van de regen. Het regende en niet zo zuinig ook. Aangekomen in Monschau tezamen met Han Frenken en Jo Pfeifer, was het droog maar dat duurde niet lang. Ik was een beetje nerveus daar ik de laatste tijd veel problemen heb gehad met bijna mijn gehele lichaam. De laatste maanden deed ik niets meer aan rekken en strekken. Er wordt veel over geschreven maar voor mij is het duidelijk. Je moet rekken en strekken en zeker als je ouder wordt. Vroeger deed ik altijd vlak voor een wedstrijd inlopen en rekken en strekken maar naarmate de tijden slechter werden liet ik het steeds meer achterwege. De laatste weken werd ik gekweld door de gekneusde ribben maar ook de rest van het lichaam wilde niet meer. Ik dacht dat het ver afgelopen was met mijn lopen. 5jaar hardlopen, korte afstand dus tot 21 km, de 10 jaar triathlon ( lange afstand) met enkele marathons per jaar en 13 jaar ultralopen, hadden volgens mij zoveel schade aangericht dat de “achter de geraniums”tijd nabij was. Sinds 5 dagen deed ik weer aan rekken en strekken en verdomd de pijnen gingen langzaam weg en alles kwam weer los. Ik kon zelfs mijn tenen weer aanraken!!!!!! Ik was blijven door trainen tot 100 km per week ondanks deze kwaaltjes maar plezier erin? Neen, maar ik wilde toch naar Monschau, een van de mooiste wedstrijden in de buurt. En niet te vergeten de Mergelland-marathon op 11 september, in mijn achtertuin http://www.mergellandmarathon.nl (voor-inschrijving tot 1 week voor de start via http://www.inschrijven.nl )

Vlak voor de start begon het te regenen en de mensen in singlet hadden het al vrij snel koud. Je trof weer de bekenden zoals Simon, Hans, Willem,Ghijs, Micha, Jaques, Ghislean, Rob Froonhof en Jos Vrancken etc. etc.. Steeds meer Nederlanders en Belgen weten deze wedstrijd te vinden. Om een lang verhaal kort te maken. Het regende bijna de gehele wedstrijd en soms zelfs heel hard. Na enkele kilometers stond het water al in mijn schoenen en plassen ontwijken had geen zin. Bergaf moest je voorzichtig zijn want het was glad en als je in een waterpoel trapte wist je niet hoe diep hij was. In het bos kon je niet drooglopen en iedereen zat onder de modder. Het liet me denken aan de la Fagna trail in de Ardennen, enkele jaren geleden, waar we dus een trail liepen over 100 km en het was eigenlijk geen moment droog. Maar de natuur in de Eifel en de Ardennen is erg mooi, ook als het regent. Eenmaal kwam de zon op en toen was het echt warm maar dat duurde maar 5 minuten. De stukken bergop die normaal loodzwaar zijn, gingen nu iets makkelijker omdat het dus niet zo warm was als anders. De eerste 10 km liep ik goed en de laatste 10 km. Na 21 km moest ik wel een pijnstiller nemen voor de pijn in mijn onderrug-bekken, dit was namelijk de meest overheersende pijn de laatste weken. Je kunt na 5 dagen rekken niet meteen weer alles wegtoveren. Ik finishte in 3 u 47 min., 25 minuten langzamer dan mijn beste tijd. Het was een geslaagde test en ik ga maar gauw verder met rekken en strekken. Voor mij is er geen discussie meer over rekken of strekken of ….? Als je ouder wordt moet je gewoon. Na afloop was er nu geen gezellig samen zijn op het plein onder het genot van een Duits pilsje en “pommes-frite mit Braatwurst”. Dit moeten we maar op een andere plek overdoen, misschien dus wel na de Mergellandmarathon in Meerssen.

Misschien dat een kenner nog wat meer wil schrijven over rekken en strekken?

tot ziens Henk Sipers
Maastricht
http://www.adventure-runner.tk