De planning was om dit jaar weer eens het prachtige “Rondje Voorne” te lopen maar een mail van Wim Hogentoren gooide roet in het eten. Hij vroeg namelijk of ik zin had om mee te helpen hazen tijdens de 2e ING marathon in Brussel en daar had ik wel oren naar. Wim had voor ons een hotelovernachting bedongen in hartje centrum van Brussel, op 100 mtr. van de finish. Zaterdagmiddag dus met de auto richting de grasmarkt in de oude binnenstad gereden en het viel niet mee om daar te komen omdat het de meest toeristische plek van Brussel is en veel straten daar zijn eenrichtingsverkeer of zelfs geheel afgesloten zodat de Japanners met hun camera’s er vrij spel hebben. Uiteindelijk toch het hotel gevonden waar Willem Mutze, Gijs Honing, Bert de Jong, Els Annegarn en Wim zelf al aanwezig zijn. Later zullen ook Wim Heijenk en Edo Nugteren zich bij ons voegen en ’s avonds zoeken we een Belgisch eettentje annex kroeg op waar ze ons kaaskoppen noemen die altijd “Doei!” zeggen maar waar ze ons wel prima borden spaghetti en potjes met mosselen voorschotelen. Ook de Leffes laten we ons goed smaken kortom: we hebben het zo slecht nog niet!
De volgende ochtend staan kamergenoot Willem en ik om 06:00 uur op zodat we ons vroeg aan de rijk gevulde ontbijtdis kunnen melden. Ik dacht dat ik veel kon eten ’s ochtends maar Willem blijkt mij met gemak te verslaan. Nou ja, hij heeft dan ook een groter lijf, moet vandaag een uur langer hazen en zal dus meer nodig hebben om te verbranden. De topatleten zitten ook bij ons in het hotel en het is interessant om te zien hoe lomp en groot wij lijken tegenover deze ranke Kenianen die gemaakt lijken te zijn om (heel) hard te lopen. Echte raspaardjes, ik vergelijk ze met Formule 1 auto’s terwijl wij dan toch de Opel Astra’s zijn. We hebben dan ook verschillende taken vandaag: zij zijn ingehuurd voor een winnende toptijd terwijl wij de recreatieve lopers moeten begeleiden in een zo strak mogelijk tempo met een aankomsttijd van 3 uur 30 tot en met 4 uur 45.
Door 2 auto’s van de organisatie worden we in vliegende vaart naar de start gebracht waar we nog een half uurtje hebben om ons uit te dossen met ballonnen zodat we herkenbaar zijn voor de andere deelnemers. Het is schitterend weer en het vroege tijdstip bevalt mij wel want hoe later het is, des te warmer het wordt. We starten door onder een soort Brusselse versie te lopen van de Brandenburger Tor in het Jubelpark. De eerste kilometers gaat het gelijk behoorlijk op en neer en eigenlijk zou dat de hele marathon zo blijven. Alleen in het middenstuk zijn de hoogteverschillen wat minder maar in Brussel blijken ze gewoon een hele pittige marathon te hebben. Mijn horloge geeft na afloop aan dat er 275 hoogtemeters zijn bedwongen dus dat is best aanzienlijk voor een stadsmarathon. Het pittige karakter is ook terug te vinden in de winnende tijd van 2:12:03 (niet zo heel snel voor een Formule 1 auto) en op http://www.dehardloopkrant.com/artikel47.php staan wat ervaringen van de snelle mannen die het voor een groot deel ook een zware klus vonden. De route is overigens wel erg mooi. Langs brede lanen lopen we naar de buitenwijken en daar gaan we langs parken en bossen. Ik probeer het tempo zo strak mogelijk op 4:59 per km te houden maar dat valt niet altijd mee want heuvel op gaat het meestal iets langzamer en heuvel af logischerwijs wat sneller. De tussentijden zijn desondanks steeds goed, na 30 km heb ik 70 seconden over op het schema maar dat kan geen kwaad met nog wat beklimmingen in de binnenstad voor de boeg. Na 35 km zijn er nog een aantal volgers maar de meeste lopers van het eerste uur hebben afgehaakt. Zelf voel ik aan mijn bovenbenen dat dit best een pittige training is voor Winschoten over 2 weken. Uiteindelijk kom ik op de Grote Markt op de knal oranje loper (ING huiskleur) over de finish en hou 26 seconden over op 3 uur 30. De laatste 500 mtr zijn “downhill” en dat voel je best aan je bovenbenen. De ambiance op de markt is echter geweldig, er is animatie door een Afrikaanse trommelgroep en er staat veel publiek. Achteraf kan ik zeggen dat ik dit de mooiste stadsmarathon vind die ik tot nu toe gelopen heb. Het parcours is heel afwisselend en uitdagend en er staat misschien niet zoveel publiek langs de kant als bijvoorbeeld in Rotterdam: de sfeer op de finishplaats maakt wat mij betreft weer veel goed. Je kunt merken dat er veel aan gelegen is om deze marathon op de kaart te zetten want ING sponsort het evenement zwaar. Zelf heb ik een prima wedstrijd gelopen al was het wel moeilijker pacen dan in een vlakke marathon. Nu 2 weken rustig aan doen en dan eens wat noordelijker kijken in Winschoten of ze daar wat minder heuvels hebben ingebouwd….
Jan van de Erve
31-08-05