Het jaar begon goed in Apeldoorn met ’n dik PR op de marathon. En er stond nog een mooi rijtje wedstrijden ingepland. 6 uur DTS, JKM, 12 uur Den Haag. Echter ’n spontane wijziging in die planning en een te forse uitbreiding van de weekomvang leverde een aantal ontstoken onderdelen in de buurt van het rechterscheenbeen op. 6 weken niet lopen en daarna met ’n beginnersschema van het SMA vanaf nul (minuutje hardlopen, minuutje wandelen) weer beginnen.
Aangezien ik een dergelijke looploze periode nooit meer mee wenste te maken, was ik zeer ontvankelijk voor de verhalen over ChiRunning van club- en dorpsgenote Marion Meesters (http://www.loopblessurevrij.nl) die net haar instructorsdiploma ChiRunning in de USA gehaald had.
Marion ging les geven en ik meldde mij direct aan als enthousiaste leerling. De timing was perfect, want het minutenschema leende er zich uitstekend voor om stapje voor stapje om te schakelen en lichaam en hersenen aan de nieuwe looptechniek te laten wennen. Met uitgebalanceerde schema’s van Marion voorzichtig de grenzen opzoeken, genoeg km’s om de conditie weer op peil te krijgen en niet teveel om te voorkomen dat de blessure weer terug zou komen.
Dan na 3 maanden min of meer voluit trainen en na lang aftellen is daar eindelijk m’n eerste 6 uursloop van dit jaar. De 6 uur van Amersfoort. Het zou de tweede 6 uursloop van Marion zijn, na een zeer fraai debuut in Steenbergen, begin dit jaar.
Om 11.00 uur worden we losgelaten en beginnen we aan de rondjes van bijna 5 km. Mooie rondjes, door bos Birkhoven. De eerste twee ronden loop ik samen met Tom, maar het tempo lag een fractie te hoog voor het eerste uur. Een plaspauze gaf me gelegenheid om af te haken en in m’n ritme te komen. Na drie, drie en een half uur krijg ik het zwaar. Marion voor wie de temperatuur te hoog is, had het echter nog zwaarder. Ze werd misselijk en heeft na twee keer te hebben overgegeven de strijd na ruim 48km moeten staken.
Ik was inmiddels iets langzamer gaan lopen om de dip te overleven en had de plannen om de 75km grens te halen laten varen. Het zou er om spannen of ik m’n PR zou kunnen verbeteren.
Tussen het 4e en het 5e uur heb ik behoorlijk kunnen consolideren en het laatste uur zou m’n snelste uur worden. Steeds proberen ontspannen te lopen en goed op de houding letten om maximaal profijt te hebben van de ChiRunning techniek.
Zoals gewoonlijk kan ik in de laatste fase van de wedstrijd niet meer zo goed rekenen en dacht ik dat een nieuw PR niet meer haalbaar was. Marion dacht daar anders over en spoorde me aan om alles uit de kast te halen. Het laatste half uur haalde ik daardoor nog een tempo van 13,5km. Uiteindelijk bleek dat voldoende. Een nieuw PR, 74,189km en een tweede plaats op slechts 100 meter (…) achter Tom.
Ook ik moest mijn maag legen, maar gelukkig pas nadat ik gefinished was. Het biertje na afloop in de fraai verbouwde kantine van AV Triathlon smaakte er niet minder om.
‘n Hele knappe prestatie overigens van Majet Spoelder: iets meer dan 70km! En ook petje af voor Bram van der Bijl. Slechts drie weken na zijn indrukwekkende bergavonturen liep hij weer 6 uur lang z’n rondjes.
Het predikaat mooiste zesuren parcours van Nederland is, voor zover ik kan beoordelen, met recht van toepassing op Amersfoort. Voeg daarbij de perfecte organisatie en de enthousiaste vrijwilligers en je hebt alle ingrediënten om een fantastische dag te beleven. Volgend jaar ben ik er zeker weer bij.
Carel Schrama