Categorieën
Niet gecategoriseerd

Verslag Marathon van Enschede en de dag ervoor

Martin van Nieuwhoven loopt met Richard Bottram en Thijs van Heugeten 2 marathons in het Twentse land

Marathon Enschede 22 april 2007

Na Rotterdam was het de beurt aan Enschede dat met 20% meer deelnemers van start kon in de marathon. Veel lopers die vorige week in Rotterdam waren uitgestapt grepen de kans om in Enschede te lopen. Heel veel zijn ze er niet mee opgeschoten. Alhoewel de marathon niet werd afgelast liepen de temperaturen ook hier op tot zo’n 22 graden.
Dus weer goed voorbereid aan de start, goed drinken en nat houden was het parool.
De zaterdag voor Enschede liep ik samen met Thijs nog samen met Richard Bottram.
Hij kwam officieel deze dag weer Nederland binnen bij De Lutte en liep de marathon van De Lutte naar Almelo. Groot was onze verbazing bij de start waar zeker 20 mensen van een atletiekvereniging stonden en die mee gingen lopen. En begeleiders die mee gingen op de fiets.
Onze camelbacks konden af en mee op de fiets. Dat scheelt ons toch weer zo’n 4 kilo aan gewicht mee slepen. Later begrepen we dat de lopers gedeeltes meeliepen en op drankposten die ze zelf hadden georganiseerd werden afgelost door andere lopers van andere verenigingen.
Totaal deden 4 verenigingen mee aan de marathonloop. Ze hadden het werkelijk perfect georganiseerd. Elke 5 km punt stond een drankpost met water en sportdrank en banaantjes en pannenkoeken. Verder reed een politieagent op motor voorop en een Mountainbiker die al het verkeer voor ons afstopte zodat we ongehinderd onze marathon konden lopen over hele mooie wegen, via Denekamp, Tubbergen, Oostmaarland naar Almeloooho!. Werkelijk een schitterend gebied en heel erg gastvrije mensen daar in Twente. Petje af, of eigenlijk petje op, want daar hadden ze ook nog voor gezorgd. Allemaal een petje met 365 marathon erop kregen we gesponsord. Het werd een schitterende tocht, genieten van de 1e tot de laatste kilometer. Wat een feest. Voor mij een zelfs een extra feestje want ik liep mijn 50e marathon, op naar de 100. s´avonds nog samen vlaai gegeten met team Richard en zijn ouders.
Wij Limburgers werden alleen een beetje vreemd aangekeken omdat we de hele afstand meeliepen en vertelden dat we de dag erna ook nog de marathon van Enschede met Richard meeliepen. Het leverde ons wel extra publiek op in Enschede. We waren inmiddels bekend bij alle lopers die zaterdag meeliepen en bij een groot deel van de Nederlanders die naar Hart van Nederland hadden gekeken. Richard met zijn loopgroepje van zaterdag werden mooi in beeld gebracht.

Zondag om 11 uur dus de start van de marathon van Enschede. De beenspiertjes enigszins stijfjes stonden we even voor de start te kijken in de startvakken toen Ron Boshart ons vroeg om even mee te spelen in zijn programma Zapp of zoiets, ze maken daar kinderwensen waar.
Hij had een meisje bij zich die graag het starschot wou geven van de marathon. Thijs en ik speelden het spelletje natuurlijk graag even mee. Het moet niet gekker worden anders worden we nog echte BN-ers 😉 . Thijs was tijdens Rotterdam met Richard ook al op SBS te bewonderen.
Henny uit Weert melde zich ook nog voor de start. Hij liep zijn 1e marathon en dat op zijn 60e jaar. Dat alleen al is een felicitatie waard. Omdat het toch weer lekker warm was besloot hij met ons mee te lopen. Eigenlijk had hij 3:45 in gedachte, maar uitlopen was belangrijker en hij gaf graag de verantwoording aan de ervaren marathonlopers. Thijs en ik liepen weer met Richard mee die deze dag verder geen meelopers had en we vertrokken dus op schema 4:00
Al gauw besloten we voor de pacers met ballonnen van 4:00 gaan te lopen. Op ging het naar het Duitse Gronau en al gauw zaten we een stuk voor op de ballonnen, maar we liepen rustig en het tempo voelde goed. De beentjes maalden weer als van ouds en Richard had ook wel zin om iets harder te lopen. Vlakbij Gronau kwamen we eerst Frans Heffels tegen op de motor die verslag deed van de kopgroep, maar ook oog had voor ons en even melding maakte dat Richard aan zijn 267e marathon bezig was. Frans dank je wel. Even verder ontmoetten we onze grote vriend Jo Schoonbroodt, die vorige week in de tropische marathon Rotterdam nog 2:49 liet noteren, en dat als 55 plusser!! Ga er maar aan staan. Vandaag was hij gevraagd als pacer voor 3:15. Met een grote glimlach passeerden we ons, wat een feest weer.
Henny liep goed en volgde de onze adviezen gretig op, goed nathouden, drinken, ook sportdrank en vlak tempo blijven lopen , niet gaan jojo’en. Op de halve marathon liepen we een schema van 3:52, heel erg mooi als we dat vast kunnen houden in het 2e deel.
Na 25 km ging het tempo iets omhoog en Henny kon goed volgen, er was geen schaduw meer hier en tot de finish was het behoorlijk warm. Goed nat blijven houden dus. De benen gingen pijn doen na de 30 km, niet alleen bij Henny , ook bij Richard , Thijs en mij. Het blijft tenslotte een marathon. Maar het tempo bleef vlak. Jo Schoonbroodt passeerde ons weer en was nog maar de enige pacer voor 3:15, waar de rest was gebleven weet ik niet. Ook had hij niet veel lopers meer bij zich zag ik. Wij liepen gestaag door naar het keerpunt en kort na het keerpunt zagen we Henry uit Weert, die vertrokken was op schema 3:30, maar in het 2e deel problemen kreeg van de hitte. Zijn lichaam nam niet voldoende vocht op en dan kan je het vergeten met snelle tijden. Jammer genoeg kon hij ook niet bij ons aanpikken en liepen wij met ons vieren in gestaag tempo door. 500 meter voor de finish liepen we samen hand in hand richting finish.
Daar werden we weer hartelijk welkom geheten door Frans Heffels, de speaker en konden we de klok stil laten zetten op 3:50:16 netto. Een mooie negative split.
Chapeau voor Henny die zijn eerste marathon liep in zulke warme omstandigheden en de versnelling zonder grote problemen aan kon. In de mannen 60 plus werd hij daarmee 4e, proficiat met deze fantastische prestatie, die staat er toch maar mooi.
Gezamenlijk kwamen we overall binnen op plaats 300,301,302,303 en dat van de 800 atleten die gestart waren. Er finishten trouwens 615 atleten.
Jo Schoonbroodt kwam uiteindelijk nog met 1 loper binnen de 3:15. hijzelf won en passant daarmee nog de 1e prijs in de 55 plus. (wat als Jo echt hard gelopen had?? Plaatsje bij de eerste 20 )
Maar het zit er weer op, 2 marathons in 2 dagen, en zo gaat Richard elke dag door het leven om geld in te zamelen voor de kankerbestrijding. Mijn respect voor hem is alleen maar groter geworden. Dat hij de laatste 100 marathons zonder blessures door mag komen en veel geld mag ophalen. Het was mij en Thijs een genoegen om samen met hem te lopen en Henny te begeleiden.

Op naar de Chinese muur marathon 19 Mei

Martin