Op de wielerpiste
Niederlausitz Hallenmarathon Senftenberg (D) 17-01-2009
We vetrokken zaterdag 17-01-09 richting Dresden met Leon Roumen (begeleider) en Henry Okkersen waar ik via expedia.nl het Hilton Dresden had geboekt voor maar
€ 80,- voor 3 personen met ontbijt. De weg naar Dresden verliep niet al te soepel door de ijzelregen toen we door het besneeuwde Sauerland reden. In de loop van de middag kwamen we aan in Dresden waarna we direct incheckten en Leon met een grapje vroeg aan de piccolo van het Dresden Hilton of vandaag Paris Hilton onze suite kwam poetsen, de piccolo keek daarna net al een “Botsauto”.
We reden direct naar de Niederlausitz Hallen in Senftenberg, 30 km voor de Poolse grens, hier waren al meerdere hardloopwedstrijden bezig.
De start van deze nachtmarathon was om 18:00 uur. Deze wielerpiste werd in het voormalige Oost-Duitsland gebruikt door de Oost-Duitse topsporters als voorbereiding op de Olympische Spelen in deze indoorhal.
Daar het een nachtmarathon betrof, werd al het licht gedoofd en werd het pikdonker en alleen de bochten werden verlicht door neonlampjes.
De limiet van 70 mensen was al een maand voor aanvang bereikt. We liepen met een chip om de enkel, bij elke doorkomst kon men zien hoeveel ronden men had gelopen en nog moest lopen.
Men kon voor de marathon 3 nummers van artiesten opgeven die dan tijdens de marathon zouden worden gedraaid, maar volgens mij bleef de CD bijna altijd vastzitten en we hoorden alleen maar Phil Collins met Mama en Freddy Breck !
De verzorging was zeer goed met zelfs chocolade en peren, wat me tijdens de marathon goed van pas kwam. De toeschouwers waren erg enthousiast met ratels en bellen.
Het probleem bij de uitzonderlijke marathon was het lopen op de wielerpiste in de bochten. Daar men constant in de schuine bochten van de 250 meter lange tartan wielerpiste de langzamere hardloper kon inhalen, was men genoodzaakt om in de bovenste banen te lopen.
Wanneer men de bocht had genomen, moest men weer schuin omlaag lopen, wat toch resulteerde op ongewenst interval lopen !
Het voordeel van deze marathon was, dat het maar 170 rondjes waren!
Deze marathon moest je toch proberen in trance te geraken oftewel het Runners High te bereiken, dat lukte wonderwel door de muziek van Phil Collins en het gepiep van de chip die bij elke doorkomst klonk, het was net alsof we in een onderzeeër zaten.
Na 3.46.58 bereikte ik de finish zelf op een 10e plaats en 3e M45 en Henry werd 11e in 3.47.25 en eerste M60.
Direct bij de finish werden we opgewacht door de organisatie met een medaille en daarna kreeg ik een glas bier en een glas champagne in mijn handen geduwd, dat smaakte lekker en ik dronk het op alsof het limonade was.
Na afloop was de prijsuitreiking, we moesten samen het podium betreden en kregen een tas met lokale levensmiddelen.
Zondag 18-01-09 vertrokken we wederom voor de 800 km lange reis naar Stein, onderweg wouden we nog even de Weltcup Biathlon gaan bekijken in Oberhof op 1000 meter hoogte gelegen in het Thuringer Wald, maar we kwamen terecht in een hevige sneeuwstorm met als gevolg dat we 10 km voor Oberhof maar weer vrolijk huiswaarts keerden.
Uitslagen en info over deze aparte marathon op de wielerpiste is te vinden:
http://www.hohenbocka.de/lrv/Halle/
Met vriendelijke groet,
Han Frenken
info provider taxifrenken.nl