De Midwinter Marathon deed met vries temperatuur en een venijnige oostenwind zijn naam eer aan. Samen met Henk Sipers, Henry en Christine Okkersen vertrekken we om 8 uur uit Maastricht. Op de A73 richting Venlo staat de eerste verrassing als we voor een gesloten tunnel stranden. Wachten kan lang duren en via een nabij gelegen oprit vinden we een alternatieve route richting Apeldoorn waar het gaande weg witter wordt.
Na een massage als warming-up in het kleedlokaal ga ik eens voorzichtig naar buiten om de gekozen kleding op koude bestendigheid te testen. Na 5 minuten hou ik het voor gezien want het is dus echt koud door die verrekte oostenwind. Met een extra thermoshirt ga ik naar de start waar ik in het genodigde vak de sympathieke Brabander Frank van Eijk en André Pelgröm tref. Wat zijn de plannen? Zo snel mogelijk weer terug naar een warme ruimte.
De marathon start samen met de Asselronde en naast me vertrekt Gert Jan Wassink, de latere winnaar van deze 28km. Het is even zoeken naar het juiste groepje en ik mis Math Roberts die vandaag wilde “knallen”. We (André, Frank en enkele 28k lopers) zijn al vrij snel buiten Apeldoorn richting Park en Bos (5km in 0:19:14). Het parcours gaat glooiend en vandaag zijn in het totaal 260 hoogtemeters te overwinnen. Via Hoogsoeren (10km in 0:39:09) komt er nu een mooi stuk over de Asselse heide. De zon en de wind staan in de rug en ik heb een gevoel van wat kan er vandaag gebeuren, gaan met de geit? Het groepje dunt uit en in tegenstelling tot wat je zou verwachten lopen de marathon lopers op kop van de groep en de lopers van de kortere afstand achteraan (15km in 0:58:25).
De zon is even later pleite en de snijdende oostenwind krijgen we vol tegen. Frank heeft te kennen gegeven dat hij afziet van de marathon en zal zich tot de laatste ronde opofferen. Met Frank op kop over de Amersfoortseweg is dit de redding want hier is totaal geen beschutting (20km in 1:18:59).Bij de drankposten is het water deels bevroren en ik hou het bij lauwe thee. . Mijn (k)oude botten verlangen warmte en de spieren verkrampen. Het halve marathonpunt gaat nog in 1:23:10 maar het beste is er duidelijk af. De eerste dame van de marathon (Petra Kaminkova) en derde dame van de Asselronde (Eva Janssen) lopen bij ons in de groep in de afdaling naar Apeldoorn. Daar waar ik normaal lekker kan “rollen” heb ik door de koude wind het vierkante wielen gevoel (25km in 1:38:03).
Frank heeft zijn kopwerk fantastisch gedaan en houdt het voor gezien en ook de deelnemers van de Asselronde zwaaien af. Mijn dip is nu compleet en André heeft blijkbaar het licht gezien. Moederziel alleen mag ik aan de laatste 17km beginnen en ik gooi er nog maar eens een stukje van het bouillonblokje in. Van soepel lopen is niets meer over en de koude krijgt steeds meer vat op me (30km in 1:59:33). De motor draait, hier in de bossen van Hoogsoeren, nu met stroop i.p.v. olie, toch word ik door niemand ingehaald (35km in 2:21:34). Al vroeg ben ik de km’s aan het aftellen en dat is een slecht teken. Wederom op de Amersfoortseweg pep ik mezelf op met de gedachte dat een warme douche nabij is. Het gaat nu heuvelaf en de km tijden gaan weer wat sneller met de redding nabij (40km in 2:41:43). Ik dubbel veel lopers van de Asselronde en zie marathonlopers die nog aan de laatste ronde van 17km moeten beginnen. Voor deze lopers heb ik bewondering want dat moeten echte volhouders zijn bij deze door alles snijdende ijskoude wind.
Aan de lange rechte Loolaan naar de finish wil maar geen einde komen, de voeten doen pijn en het lichaam schreeuwt om te stoppen. Maar ook aan deze uitdaging komt een einde. Met een eindtijd van 2:50:35 en een 13e plaats algemeen (5e Nederlander, 1e M50) kan ik stram en stijf van de kou, gehuld onder een deken als een vluchteling, naar de douche en komt er een eind aan de barre Midwinter tocht.
Na de douche en warme opvang begint het leven weer terug te komen en vul het verloren vocht weer aan met een Belgische pint. Op de terugweg wordt de tijd gedood door Henk Sipers op de korrel te nemen. Henk gaat tegenwoordig om 21:30 onder de wol en loopt de marathons rond de 4uur. Vroeger ging hij een uur later naar bed en was een uur sneller op de marathon. Een en een is twee zou je zeggen, Henk gaat dus nu wat later slapen en wat harder knallen.
www.jogger.tk