Eemmeerloop 50 km, 16 mei 2009.
Hoe kom je daar nu bij? Waar begin je aan? Ben je wel helemaal….? Veel van dit soort reacties heb ik afgelopen half jaar gehoord. Maar ook positieve en enthousiaste geluiden. Ik heb me nooit laten afschrikken, mijn doel stond vast.Wat drijft mij er dan toe om de afstand verder dan de marathon te gaan verkennen? Zelf volg ik al enkele jaren mensen als Yannis Kouros, Marc Papanikitas, Jan Knippenberg, Cor Westhuis, Ria Buiten, Henk Sipers, Jan-Albert Lantink, Gerry Visser, Veron Lust, Mik Borsten, Jeroen Romeijn, dat zijn of waren pas ultralopers. Daar valt een afstand van 50 km bij in het niet. Groot respect heb ik voor deze lopers. Het valt mij wel op dat het een klein select wereldje is van zeer relaxte lopers. Voor het ultralopen is er een speciale Ultra en marathoncup in Nederland-Belgie. Het unieke is dat er 1 klassement wordt gemaakt voor mannen en vrouwen en alle leeftijden. Via een bepaalde verdeling worden extra punten toegekend. Bekende wedstrijden in het ultralopen zijn: 100 km Winschoten, 6 uur Stein, 24 uur Steenbergen, TEFR (4400 km in 64 dagen!!!) , 60 van Texel etc.
Maar wat is mijn drijfveer? Aandacht? Aanzien? Mezelf bewijzen? Allemaal betrekkelijk en tijdelijk. Voor mezelf ben ik nieuwsgierig waar de grenzen liggen. Op zoek naar het onbekende. Ik kan uren wegdromen in de lange duurlopen van 2-3 uur in de prachtige omgeving van Kampen. De marathon blijft een warm plekje houden. Grenzen opzoeken heb ik altijd gedaan.Wat kan ik?Wat kan een mens? Waar gaat het om? Op de 1e plaats: lekker lopen. En gezond finishen. Toptijden loop ik niet. De marathon ken ik nu wel.Wat kan ik nog meer. Hoofd lekker leeg. Mentaal hardheid kweken. In deze afstanden gelden nl. andere wetten. Het mentale aspect is hier vele malen belangrijker dan het lichamelijke.
Wikipedia zegt het volgende over ultralopen:
Van ultralopen is sprake als je een afstand hardloopt die groter is dan de marathon. De wedstrijden voor ultralopers kunnen onderverdeeld worden in afstandslopen zoals 100 km of 100 mijl en tijdslopen zoals 6 uur en 24 uur hardlopen. Naast standaardnummers kent de ultramarathon ook klassiekers. De beroemdste loop is ongetwijfeld de Comrades Marathon (89 km) in Zuid-Afrika, een wedstrijd waar wel 12.000 mensen aan meedoen. Daarnaast is de Spartathlon (246 km) beroemd. Dit is de afstand van Athene naar Sparta; de afstand die Pheidippides in 490 voor Chr. liep om aan koning Leonidas van Sparta te vragen om de Atheners te ondersteunen bij hun strijd tegen de Perzen; de slag bij Marathon. Standaard afstanden van de ultramarathon zijn (in volgorde van oplopende afstand): 50 km, 100 km, 100 mijl, 1000 km, 1000 mijl. Standaard tijdsduur van de tijdlopen zijn (in volgorde van oplopende tijdsduur): 6 uur, 12 uur, 24 uur, 48 uur en 6 dagen (oftewel 144 uur).
Tja, wanneer ben je een ultraloper? Ultralopen beginnen waar de marathon eindigt. Dus alles meer dan 42.195 meter. Sommige ultralopers lachen om deze afstand en vinden het een afstand voor beginners. Vandaag loop ik de Eemmeerloop. 50 km.
Ik heb goed geslapen. Krijg nog een geluks-sms van Jacqueline. Mijn eerste ultraloop. Ik ben gespannen. Door alle gebeurtenissen van afgelopen weken, het medische circus waar ik in beland ben afgelopen week. Erik Kuijer, mijn Ruinerwoldse loopvriend, zal me op de fiets begeleiden. In Bunschoten aangekomen heerst er al een echt lopersfeertje voor de start. De meeste mensen zijn relaxt en vrolijk. Ik maak mijn spullen klaar die Erik op de fiets zal meenemen en ga me omkleden. Daarna gaan we naar het start- en finish gebied. Daar spreken we Gerard Nijboer nog die het startschot zal lossen en de prijzen zal uitreiken. Leuke, relaxte vent. Ik ga nog met hem op de foto. De start is om 11 uur. Ca. 200 atleten gaan weg. Sololopers, estafettelopers en duolopers tegelijk. Ik begin hard en moet mezelf afremmen. Het is moeilijk om in te houden. Het gaat zo makkelijk. De 1e km gaat in 4,5 minuut en ik zet nu echt de rem erop. 5 minuut per km, dat is het doel vandaag. Zo kom ik uit op 4.10 uur.We lopen Bunschoten uit en ik zie een paar sololopers om me heen. Na 2 km is er een keerpunt en ik begin te tellen, ik loop 6e. Daarna gaat het de dijk op en Erik wacht me hierop. Vanaf hier mogen de fietsers volgen. Waar trouwens velen niks van aan trekken, die fietsen vanaf het begin al mee.
Het gaat makkelijk, richting 5 km, ik ben mijn plekje aan het zoeken op dit smalle fietspad. Het is heerlijk zonnig weer. Erik geeft me af en toe tips en aanwijzingen en geeft me eten en drinken aan. Al snel zijn we bij de brug richting Nijkerk, ik wil wat drinken, maar Erik is weg. Hij fietst onderaan de dijk. Verderop treffen we elkaar weer en drink ik wat. Ik drink elk kwartier wat en vanaf 1 uur lopen neem ik mijn eerste gelvoeding die ik vervolgens elk half uur neem. Dat doe ik in de marathons ook en dat bevalt me uitstekend. Na ca. 25-30 km pak ik er stukjes banaan bij om het hongergevoel weg te houden. Het wisselt wat met estafette- en duolopers. 1 sololoper haalt me in. Ik loop nu 7e. De brug is iets klimmen maar wordt makkelijk genomen. Na de brug zie ik een bloedmooie vrouw en ik heb een geweldig uitzicht (…) Het is bij 10 km en ik blijf er even achter lopen. Maar we halen haar even later toch maar in. Als 2 kerels op pad zijn zien ze van alles. We zijn nu in Flevoland en we lopen naar de 15 km toe. De Eemmeerloop gaat trouwens door 4 provincies!! Beginnen in Utrecht, dan in Gelderland, nu in Flevoland, later nog Noord-Holland. Het is hier lekker beschut onder de bomen. Richting de Eemhof krijg ik wat tegenwind. Bij de Eemhof (18km) ligt een wisselpunt van de estafettelopers en het is hier erg druk op de dijk. Wel leuk om veel mensen te zien, ze moedigen aan, ik kan lekker doorlopen. Daarna volgt een fietspad van 7 km langs de dijk van het Eemmeer. Hier ligt het 20 km punt en ik passeer 19 windmolens. We babbelen honderduit en Erik waarschuwt al. Afgelopen week was mijn hartslag op hol. Ik herinner hem er aan dat die nu al 20 km lekker laag is. (ca. 145) “Ja” zegt Erik “en als je nu je bek eens een poosje houdt wordt ie misschien nog wel lager”. Bij de Stichtse brug zit een fikse, lange klim, er staat behoorlijk tegenwind, het is hier koud, en ik moet hard werken. Ik zie een sololoper paar honderd meter achter me. Het is hier chaos bij het wisselpunt op 25 km voor de duolopers. Onderaan de Stichtse Brug ligt het wisselpunt voor de estafettelopers weer en hier is de chaos nog groter.
Onduidelijkheid waar ik heen moet, lopers en supporters die in de weg lopen. Maar het komt allemaal goed. De zon is inmiddels weggegaan, dus oververhitten zullen we vandaag niet.We nemen de afslag richting Huizen en daarna linksaf naar Blaricum waar we 30 km passeren. Het gaat nog steeds erg makkelijk. Ik lig mooi iets onder mijn schema. Er volgt nu wel een onverhard, lastig pad van ruim een kilometer. Grote gaten in de weg, dus even goed concentreren waar ik loop.We gaan daarna een viaduct over en passeren de A27. Hier is het allemaal klinkers en het loopt niet gemakkelijk. 1 sololoper haalt me nog in. Hij gaat veel te hard voor mij. Dit gebied gaat het tussen de weilanden door, naar 35 km toe. Het is hier open, de wind heeft vrij spel en die heb ik dan ook flink tegen. Het gaat allemaal nog zeer makkelijk, ik houd nog steeds een strak en gelijkmatig tempo aan. Eemnes nadert, het is hier markt en een drukte van belang. Daarna haal ik een stuk of wat lopers achter elkaar in en dat geeft een lekker gevoel. Ik hop van de ene naar de andere. Bij de 40 km ligt Eembrugge en het is hier druk met publiek, er ligt weer wisselpunt. Na een ophaalbrug moet het scherp linksaf door een stuk gras wat heel erg ongelijk is. Ik breek hier mijn enkels bijna op. Gelukkig kunnen mijn enkels goed tegen ongelijke ondergrond en ondanks dat ze naar links en rechts knikken en zwikken kom ik er goed over heen. Het gaat nu terug richting Bunschoten, windje in de rug. Hier ligt het marathonpunt op 42,2 km. Ik passeer in 3.28 uur. Ik ben een ultraloper!! En Erik mag er als eerste naast fietsen. Hij maakt foto’s, filmt en geeft eten en drinken aan.Wat eet je allemaal? Weinig, een stuk of 6 tubes gelvoeding, 1 banaan. That’s it. Ja, drinken, veel drinken. Het was niet echt warm vandaag (16ºC) maar ik schat dat ik toch ruim 2 liter weggedronken heb. Het gaat door het mooie dorpje Eemdijk waar 45 km ligt. Hier weer veel en lange klinkerwegen. Ongelijk en de weg loopt rond en scheef. Het is hier zwaar en het doet zeer. Maar verder gaat het goed. Ik heb weer een paar lopers voor me, die ik nog ga inhalen.We noemen het vandaag: “een lekker hapje”. Zo’n lekker hapje verschalken we ook nog bij 47km.
Ik begin het nu toch wel wat lastig te krijgen na 47 km. Ik haal nog enkele lopers in in de laatste km’s. Maar nu is het gewoon kop erbij, verstand op nul en nog even flink afzien.We zijn er bijna. De wind heeft weer vrij spel op de dijk. Bunschoten komtnweer in zicht.We gaan langs de jachthaven, de voetbalclubs. Hier staat steeds meer publiek. Dan de finish in de oude haven. Ik wordt werkelijk binnengehaald als een held. Veel aanmoedigingen, geweldig applaus, wat ik een binnenkomst. Ik geniet met volle teugen. Ik finish makkelijk en voel me goed. Ik ben 8e overall en 6e in mijn leeftijdsklasse. (50+ en 50-, dat waren de leeftijdsklassen, zeer toepasselijk) Er deden 25 sololopers mee. 85 duoteams en 104 verschillende estafetteteams.
De Eemmeerloop voelde voor mij als een triomftocht. Mijn 1e ultraloop. 50 km in eennlange roes. Ik was weggegaan op 4.10 uur, maar was ook tevreden geweest met 4.20 uur. Lange tijd liep ik op 4.06-4.07 en finishte uiteindelijk laag in de 4.08 uur. Ben nooit in problemen geweest en liep als een stoomlocomotief, zo constant. Ook dankzij de hulp en support van Erik Kuijer die als begeleider en verzorger 50 km met me meefietste. Pas na 47 km werd het wat lastig. Maar ja, dan is het even doorduwen en je bent er. De finish in Bunschoten-Spakenburg is geweldig. Het dorp staat helemaal op zijn kop, het evenement leeft daar enorm. En sololopers hebben daar enorm aanzien en respect. Ik werd als een held binnengehaald. Voelde me na afloop oké.
Zondag.
Kom een beetje stram uit bed. Eerst maar eens een heerlijk bubbelbad genomen. Benen voelen zwaar maar goed aan. Alles is heel. De mailtjes met felicitaties en complimenten stromen binnen. Heel erg leuke reacties. Verder lekker rustig aan doen vandaag. En lekker nagenieten van een fantastische Eemmeerloop, mijn 1e ultra.Wat heb ik vlak gelopen zeg. En constant. Eigenlijk nooit in problemen geweest. Feitelijk waren alleen de laatste 3km wat lastig. Ik kreeg een mail van de voorzitter (atletiekclub) Rene Hup dat ik een clubrecord had gelopen. Er had nog nooit iemand een ultraloop gedaan binnen de club. Mooie opsteker nog erbij. De komende weken staan in het teken van rust en herstel. Zorgen dat mijn kop leeg wordt, veel klachten van de afgelopen weken zijn voortgekomen uit pure stress vanwege zorgen in de familie en diverse zakelijke problemen. Komende week neem ik de hele week rust, daarna weer het lopen oppakken. Eerst een paar weken rustig lopen, dan de halve van Zwolle, waar ik als recreant lekker ga genieten. Daarna toewerken naar de marathon van Berlijn op 20 september.
Doorkomsttijden:
km tijd doorkomst
5 0:23:15 0:23:15
10 0:24:16 0:47:31 plaspauze
15 0:24:43 1:12:14
20 0:25:10 1:37:24 plaspauze
25 0:24:50 2:02:14
30 0:24:15 2:26:29 tegenwind
35 0:25:04 2:51:33 tegenwind
40 0:25:36 3:17:09 tegenwind
45 0:25:12 3:42:21
50 0:25:48 4:08:09
42,2 3:28:34
Kees van de Wetering