ZUIDERZEEMARATHON URK-ZWOLLE
28 september 2009
Vandaag liep ik mij 20e marathon. De Zuiderzeemarathon van Urk naar Zwolle. Voor de 4e keer sta ik hier aan de start. Ik vind het een mooie wedstrijd. Hij gaat door mijn trainingsgebied. Meestal staan er wel bekenden langs de kant. En hij is zwaar. Vooral mentaal omdat je vaak alleen loopt en het parcours eentonig en lange saaie stukken heeft. En het weer is meestal niet zomers. Maar toch heeft het wat voor mij.
Wat kon ik verwachten? 3 weken na de Berenloop. Mijn 7e marathon dit jaar. Dit jaar al meer als 3000 loopkilometers op de teller. Mijn heupen en hamstrings die niet helemaal topfit zijn. Ik weet het niet. Ik zou wel zien. Ik had slecht geslapen, ik kon in ieder geval niet inslapen en sliep pas om 1.00 uur. Daarna wel goed geslapen. Om half 8 stond ik op, pakte mijn laatste spullen en vertrok voor half 9 richting Zwolle. Daar was ik na een kwartier en ik was de 1e blogger. Het was nog rustig en had nog een uur tot de bussen vertrokken. Het was droog buiten dus dat leek goed. Ik kocht nog een kop koffie en maakte een praatje met andere lopers. Dan druppelen de bloggers één voor één binnen. Rik, Claudia, Ronald (Plenter), Han, Mo, Rinus en Pieter. We praten honderduit, het lijkt wel een reünie. Erg gezellig en ontspannen. Tegen half 10 zoeken we de bussen op en regent het pijpenstelen. In een flinke bui rijden we richting Urk. Bij het uitstappen loopt de hele meute zo het verkeerde bedrijf binnen, als makke schapen lopen de lopers achter elkaar aan. Binnen kijken de aanwezige medewerkers verbaasd op, wat moeten al die lopers hier? We blijken bij een pand verderop te moeten zijn. Daar is de kantine opengesteld voor de gezamenlijke verkleedpartij. Hennie en Piet Bottenberg kom ik hier ook weer tegen. Ik vind het prachtig dat ze er weer zijn. Inmiddels is het weer droog geworden en we gaan naar de start. Daar wordt in het bijzijn van de burgemeester nog 1 minuut stilte gehouden voor de gebeurtenissen van de afgelopen week op Urk. (jongen van 14 jaar vermoord)
Dan de start. Bij de 2e bocht zien we direct al dat Snelle Rijk op de 2e plek loopt. Ik ga rustig weg, tenminste dat denk ik. De 1e km gaat in 4.20minuten. Veel te hard. Claudia zie ik voor me, die gaat nog harder weg. Wel zie ik Pieter in de buurt. En even later lopen we op Ronald (Plenter) in. Ik loop verder met Pieter op en we vormen een groepje.We praten honderduit.Wij gaan echter ook te hard weg en laten het tempo wat zakken. Zo gaat het lekker. Bij 5km loop ik bij Pieter weg. Het gaat mij te langzaam en Pieter gaat het te hard.
Zo gaat het richting Nagele. Ik om bij iemand die me bekend voorkomt. Ik heb hem wel vaker gezien in de regio Kampen. Ik vraag of hij soms Eltjo de Roos uit Kampen is. Dat blijkt te kloppen.We praten gezellig.We lopen allebei al jaren en hebben elkaar nog nooit gesproken. We zullen lang bij elkaar lopen vandaag. We werken goed samen en doen allebei ons kopwerk tegen de wind in bij de zijwind. Na 10 kilometer nadert Schokland en daar staan Piet en Hennie weer aan te moedigen en te fotograferen. Dit stuk hebben we flink de wind tegen, maar we wisselen goed af. Elke keer als ik er achter zit heb ik het gevoel dat het te langzaam gaat. Ik wil harder. Als ik dan de kop overneem houd ik het tempo strak. Ik loop eigenlijk het liefste op kop. Zelf tempo bepalen en vrij uitzicht op de weg. Ergens achter zitten vind ik niet prettig. We zijn inmiddels met z’n tweeën. Na het verlaten van Schokland gaan we weer de Palenweg op en ik zie in de bocht dat Mo ca. 100 meter achter me zit. Hij zwaait naar me en ik zwaai terug. Teken dat het met Mo ook wel goed zit. Volgens mij zie ik daar verder achter Pieter nog zitten. Zo draait het na 14km de Ramsweg op. Deze 14-20km hebben we wind schuin achter, en we lopen ook nog eens achter de hoge dijk van het Ketelmeer. Dit loopt lekker en we lopen weer naast elkaar. Babbelen weer wat. Praten over elkaars hardlopen. Eltjo heeft vaak last van krampen op langere afstanden. Ik ken het helemaal niet. Heb nog nooit kramp in een marathon of ultra gehad. Claudia hebben we nog steeds in beeld op zo’n 100 meter voor ons. De kilometers vliegen voorbij. Na een lekker stukje achter de dijk komen we al snel bij Ramspol. Daar staat al weer een beetje publiek. Piet en Hennie zie ik er ook staan. Eeen lastig stukje omhoog en we zijn boven op de Ramspolbrug. Hier staat een flinke wind, maar dat wisten we al. Het wordt lastig hier. Even verder weer wat beschut tot aan de Noorderrandweg, maar dan weer vol de wind op de kop.
Ik kan het tempo niet meer volgen en moet heel langzaam Eltjo laten gaan. Een andere loper had ons ook bijgehaald en hij loopt samen met Eltjo langzaam van me weg. Het halve marathon punt passeer ik hier in 1.39 uur. Ik ga nu mijn eigen tempo lopen, Eltjo gaat mij net te hard en mijn krachten vloeien weg. Dit wordt vandaag een zware voor mij.Wind tegen. Maar wel op bekend terrein. Gek genoeg vliegt de tijd en de km’s voorbij. Ik kan ook wel blijven hardlopen maar op een tandje lager. Aftellen helpt echt. Bij 24 km zie ik blogger Raymond aan de kant staan. Komt even vanuit Den Oever om hier foto’s te maken. Erg leuk om hem hier te zien. Even verderop bij Kampereiland-city (25km) staat Stentor-fotograaf Freddy Schinkel. Hij ziet me in een flits en begint direct te klikken met zijn toestel. Het levert een paar erg mooie foto’s op. (zie hierboven, foto Freddy Schinkel) Het gaat nu verder richting IJsselmuiden en dat nadert dan ook snel. Gek genoeg heb ik nog geen bekenden gezien. Bertha ook niet. Ik had haar al wel verwacht. Ze zal wel in Kampen staan bij het station. 27km. Het gaat de Ganzensluis over wat even een lastig klimmetje is. Dan IJsselmuiden even wat draaien en keren en dan is het nog maar 12 km. Bij 28km passeer ik het station en ik zie geen enkele bekende hier. Wat vreemd. Ik pak nog een banaantje en ga verder. Zou Bertha te laat zijn? Zou er wat aan de hand zijn? Het is niks voor haar om er niet te zijn. Altijd zeer betrouwbaar, als ze zegt dat ze komt, dan is ze er ook. Er is vast wat aan de hand. Ik probeer er verder niet aan te denken, ik kan er toch niets aan veranderen. Toch ben ik er nog even mee bezig. Er zal toch niets met de ouders zijn? 3 van de 4 zijn tenslotte wat ziekelijk. Het gaat de Zwolseweg op, de wind komt van opzij. De zon breekt zelfs door!
Het is niet ver meer. Nog maar 12km. Ik loop door, Bertha nergens te zien. Ik baal. Er is vast iets aan de hand. Ik snap er niets van. 30km, industrieterrein Zendijk. Heel erg bekend terrein voor mij (….) Hier ligt een groot deel van mijn leven. Bij 32km weer een drinkpost bij transportbedrijf De Groot, ik pak nog een banaantje. Een marathon over heel erg bekend trainingsgebied. Ik vind het nog steeds geweldig. Daarom loop ik deze marathon zo graag. Bij ’s Heerenbroek ligt 35km, het tempo is er inmiddels helemaal uit. Maar ik ga weer door en probeer toch tempo te houden. Ik probeer dus wel te blijven lopen en dat lukt redelijk. Ik heb Mo al achter me gezien, volgens mij loopt hij in. Ik houd de pas erin. Weer rechtsaf, het spoor over, tempo houden en nog eens aanzetten. Nu weer wind mee, zon. Het voorspelde erg slechte weer blijft helemaal uit. In de verte enkele lopers, daar loop ik dan weer op in. Ik haal er nog een paar in. Op een gegeven moment krijg ik bij 37km Eltjo weer in het vizier. Dat zijn mooie richtpunten.
Bij 38km zet ik nog eens een keer aan probeer het tempo vast te houden en zelfs iets op te voeren. Dat lukt in ieder geval tot de finish. Ik ben aan rekenen en kan nog binnen de 3.30 uur finishen. Dat wil ik ook graag. Langzaam, heel langzaam loop ik op Eltjo in en na ca. 40km ga ik hem voorbij. Even later gaat Mo mij als een TGV voorbij, hij heeft het tempo flink omhoog gegooid heeft. Het laatste stuk gaat snel voorbij en nog redelijk makkelijk. Hoewel de benen vandaag erg zwaar aanvoelen weet ik toch steeds te blijven lopen. Ik loop stevig door richting de finish en zorg dat ik niet meer ingehaald wordt. De Mastenbroekerbrug over, kleine klim, geen probleem. Dan nog even doortrekken richting tunnel. Omkijken dat ik niet meer ingehaald wordt. Tempo houden, het gaat goed. Door de tunnel en linksaf de atletiekbaan op. Ik zie rechts de superatleet Rene Poppe staan. Ook 40+, heeft een aantal jaren geleden een indrukwekkende comeback gemaakt in triatlonland. Goede loper! Ik mocht een aantal jaren met hem trainen. Ik finish in 3.29.37 en ben toch wel kapot.
Finish
Ik zie Claudia en Pieter. Pieter? Ja hij was toch maar uitgestapt. Ziek geweest. Na 30km ging het niet meer. Verstandig. Even uithijgen, bijkomen, wat drinken en dan naar de kleedkamer lekker douchen.
Claudia is 1e geworden bij de dames en Rik 1e bij de heren. Een echt bloggerskampioenschap dus vandaag! Later zitten we nog een poos gezellig in de kantine. Wat eten, drinken praten. De een na de ander komt binnendruppelen. We zijn nog even bij de prijsuitreiking. Daarna willen we naar de afterparty bij mij thuis. Maar waar is Rinus? We hebben hem al een poosje niet gezien. Ik kijk even in de kleedkamers. Niets te zien. Nog maar weer wachten. Zou hij op de massagebank liggen? Ik kijk nog even in de massageruimte en ja hoor daar ligt de meest stille en bescheiden blogger van Noord-Holland. Grootste lol, praatjes zat en heel gezellig met een wel heel mooie masseuse. Tja, dan ben je voorlopig niet van de bank af. Later gaat het toch richting IJsselmuiden waar we nog gezellig napraten over een mooie dag onder het genot van soep en broodjes. Al met al toch weer een mooi dag sportdag. Waar was Bertha? Tja, die had pech. Ze dacht dat ze tot 10 uur moest werken. (en kon ze dus mooi om 13uur bij 28km en verder kijken) Maar ze kwam om 7uur op haar werk en kreeg te horen dat ze tot half 4 mocht werken. Dat werd uiteindelijk half 2, maar te laat om aan de finish te zijn. Ze baalde wel.
Terugkijkend op de laatste 3 marathons kan ik maar 1 ding vaststellen. Lichaam en geest zijn niet in balans door alle gelazer van het afgelopen jaar. Dat ging het 1e half jaar wel goed. Komende tijd dus maar eens bijtanken en opladen. Dit was de laatste marathon dit jaar. Ik kan toch terugkijken op een prachtig sportjaar. 6 marathons en 1 ultra over 50 km. De laatste ging bijzonder goed en presteerde ik boven verwachting. Dat smaakt dus naar meer. De marathons, 3 keer binnen de 3.24uur, 2 keer binnen de 3.30uur, en 1 keer in de 3.31uur. Ik mag niet ontevreden zijn.
Wat ga ik nu doen? In de eerste plaats een maandje rust houden. Weinig lopen. Lijf tot rust laten komen. Het begint te protesteren, her en der wat pijntjes en het is moe. Deze week helemaal niets. Daarna paar keer per week een klein stukje loslopen. Nog hier en daar wat voor de fun een kort loopje doen, zoals Houtwijkkerstloop Dronten, SantaRun Rotterdam, Kerstcross Kampen, Oudejaarsloop Kampen. Maar alles op een rustig tempo en geen lange afstanden. In week 52of 53 begin ik dan gericht te trainen voor de volgende marathon. Dat wordt voor de 3e keer in Apeldoorn. Hier heb ik dan 8-9 weken voor. Binnenkort ga ik dan ook het verdere loopprogramma van 2010 opzetten, waarover later meer.
Tot gauw!!
Kees van de Wetering