Fat Ass Fifty in Schinnen
Vandaag was het dan zo ver, ik had er al een paar weken naar uitgekeken nog eens een wedstrijdje te lopen. Natuurlijk had ik de pech dat het vannacht gesneeuwd had, waardoor ik me vannacht dan ook heb liggen drukmaken. Bijgevolg niet bijster goed geslapen, neem daarbij de korte nieuwjaarsnacht en je kan de “voorbereiding” op deze race niet echt optimaal noemen. Alé, 8u30 afgesproken met m’n ouders/supporters om vanaf de parking aan de oprit samen in een auto te stappen. Zo dus op een rustig drafje richting Schinnen gereden, wat dus niet vanzelfsprekend was in dit weer. Gelukkig was het opgehouden met sneeuwen. Eens aangekomen toch een kleine verrassing, geen sporthal of sportclub als omkleedlokaal. Gewoon lekker gezellig bij de organisator in de leefruimte. Nu wist ik dat het een kleinschalige organisatie was, maar dit was wel erg klein. Geen erg, want het enthousiasme van de medewerkers was dan ook enkele niveaus hoger dan van sommige meer populaire wedstrijden. Ik moest nog maar aan iets denken en het werd me bij wijze van spreken al aangeboden. In het begin ben je natuurlijk wat schuchter zeker als Belg tussen de Nederlanders 🙂 Zoals eerder gezegd had ik geen grote ambities, maar had toch graag m’n PR gehaald en onder de 4uur gebleven. Dat zou echter niet zo simpel blijken want er zat een serieuze klim in van ik schat zo’n 30 à 40 meter hoogteverschil en dit maal 12…… We zien wel dacht ik, gewoon goed op hartslag lopen en dan zou ik me zeker niet opblazen. Dan de start, met zo’n 20 tal sportievelingen vertrokken we voor deze winterse tocht (-4°C bij aankomst). Tijdens de eerste ronden bleek al gauw dat ene gast z’n tempo te hoog lag en dat ik zou mogen strijden om de ereplaatsen met een …… Bruggeling (Wouter). Toch wel straf dat we zo’n einde moeten rijden voor een Belgisch duel. Hij hield er een strak tempo op na, ik twijfelde in het begin om hem te laten gaan. Wat ook gebeurd in de 3e of 4e ronde, maar doordat hij telkens ruim z’n tijd nam bij de bevoorading kon ik telkens terug komen en een kleine voorsprong nemen. Bij het eten na zes ronden kon ik dan een kloofje slaan dat ik gestaag uitbouwde, waardoor ik iets ontspannen aan de echte kilometers kon beginnen. De wedstrijd begint pas echt na 40km zoals ze zeggen. De helling telkens rustig genomen om m’n beentjes niet op te blazen, de helling begon z’n tol toch te eisen. Op 9 ronden eventjes gewandeld op het steilste stuk om op m’n gemakje te eten en drinken. Deze bevoorading is namelijk de belangrijkste van de race. Door dit manoeuvre kwam onzen Bruggeling wel dichter en kwam ik terug binnen zijn bereik. Ik denk dat hij terug hoop kreeg op de tweede plaats, JaJa ik liep tweede. En eerlijk gezegd hij kwam goed terug waardoor de twijfel bij mij een beetje toesloeg. Je weet natuurlijk niet hoe goed hij nog zit hé en als hij erop en erover ging….. Juist voor het ingaan van de laatste ronde had hij me dan te stekken. Die elfde ronde moet voor hem een serieuze inspanning geweest zijn, want ik stond ook niet stil hoor. Eigenlijk tijdens de hele wedstrijd geen klop gehad. Ik merkte wel dat hij diep zat, maar ik had niet verwacht dat hij ging halt houden aan de bevoorading. Achteraf vertelde hij me dat hij krampen voelde opkomen en dat hij zeker veel moest drinken. Drinken al lopend lukt hem niet zo goed, op deze manier nam hij beter alles op. Voordeel voor mij dus anders had ik al een stuk achter hem gelegen. Dus ik geprofiteerd en een strak tempo de berg opgelopen, echt versnellen kon je het niet noemen. Dan maar hopen dat hij een beetje de moraal verloor en niet voluit zou gaan in de laatste ronde. Bij het boven komen had ik toch een mooie kloof van ik denk een goede 100m. Dat zou normaal voldoende moeten zijn om te kunnen vasthouden, maar het werd echt wel zwaar. Op het vlakke stuk boven kwam hij niet echt meer terug, ik liep denkelijk zelfs een beetje uit. Dan de afdaling goed op veilighied genomen en beneden goed uitgebold. Geen versnelling meer ik zat toch ruim onder m’n PR. Zo ontspannen mogelijk aangekomen in een tijd van …….. 3u53m21s op mijn horloge. Op dit parcours….. Super gewoon! Moet er wel bij vertellen dat ik heb nagemeten op google earth en dat het toch wat korter zou zijn. Zo om en bij een kilometerje denk ik. Dat doet echter niets af aan de prestatie, want die berg maakte ruimschoots die kilometer goed. Een tweede plaats, een goed gevoel en toffe mensen leren kennen. Wat wil je nog meer, Schinnen, een aanrader!
Michiel Andries
www.bloggen.be/runningfreaks
op zijn blog staan een aantal foto’s