Nadat ik aan de Nederlandse kampioenschappen 100 km had deelgenomen verwachtte ik een zelfde soort wedstrijd in Griekenland op 26 februari j.l. Het was allemaal toch wel iets anders…
De briefing was in het Grieks dus dat blijft gissen wat er allemaal aan belangrijke zaken mee gedeeld is. Ik wist dat de limiet 12 uur was dus daar richtte ik me maar op. De start was om 7 uur en toen was het gelukkig al net licht aan het worden.
Het was 10km naar het volgende dorpje en dan dezelfde weg terug, je zag elkaar dus regelmatig en er werd enthousiast geroepen en gezwaaid naar elkaar. Er stonden ongeveer 160 lopers aan de start, 120 op de 100km en 40 op de 50 km.
Van de 120 lopers op de 100km zijn er 52 binnen de limiet gefinist blijkt uit de uitslagen.
We liepen ergens op een parcours op een uur rijden van Athene, langs de kust, een weg vol scheuren, stenen en gaten waar het verkeer langs je stoof en de bus achter je toeterde dat je aan de kant moest. Het uitzicht was prachtig zo over de zee en de bergen, een regenboog in de verte maar het was erg koud en er stond een windkracht 7 die het zeewater op sommige delen van het parcours over de weg deed slaan in de vorm van een koude douche over de lopers. Daarnaast vormde zich ergens een riviertje over de weg waar ik in het begin nog wel overheen kon springen maar na 70 km had ik die kracht en souplesse niet meer en stampte ik er maar dwars doorheen in de hoop dat er niet ook ook een auto op dat moment doorheen scheurde en mij weer onderplensde.
Toiletten waren er niet op het parcours, de eerste keer ben ik een bergspelonk ingedoken en de tweede keer heb ik maar een traveerne bezocht, waarna ik onder luid gejuich en aanmoedigingen van de restaurantgasten de koude weer in ging.
Er was totaal geen publiek maar de organisatie maakte veel goed met haar enthousiasme, aanmoedigingen en zorgzame blikken de laatste uren. Er was elke 2.5 km een verzorgingspostje, een wankel tafeltje met een bordje met wat zoute pinda’s, stokjes, wat zoets ( biscuitjes, rozijntjes, banaan) en ijskoude cola, sportdrank en nog iets groens waarvan ik niet durfde drinken.
Ik miste iets warms om te drinken. De lucht werd steeds donkerder maar gelukkig bleef het wel droog tot het begin van de avond.
Toen de 50 km lopers weg waren werd het stil op het parcours, velen begonnen te wandelen, zeker de stukken dat we de storm tegen hadden. De enige tijdmeting was aan de start, verder nergens een klok maar elke kilometer stond wel op de weg met krijt aangegeven.
De meeste dames hadden een compleet verzorgingsteam bij zich, waarvan er iemand meestal ook een rondje mee liep en dan na 10km weer door de volgende verzorger werd afgelost.
Na 11.02 zat mijn 100 erop en werd ik met een broodje ham en kaas en een banaan op een stoeltje volop in de wind gezet om uit te rusten, maar zo koud. Ik heb vriendelijk bedankt en ben met mijn broodje naar binnen gegaan om eindelijk even door te warmen. Het was een soort café, mudvol, de grote tv met een voetbalwedstrijd erop stond keihard aan, maar het was er heerlijk warm. Kleedkamers, douches of massage waren er niet maar ach dat kan je thuis ook.
Na 1.5 uur begon de ceremonie protocolaire die eruit bestond dat de organisator met een megafoon over de herrie van het voetbal heen begon te schreeuwen en zo de eerste drie mannen en vrouwen huldigde.
Ik was vierde dame en kreeg nog een beeldje omdat ik eerste in de masterklasse was ( denk ik) want alles ging in het grieks. Later zag ik op de site bij de officiële uitslagen dat ik al na 10.11 uur gefinisht ben en als derde dame maar dat zal griekse tijdswaarneming zijn en misschien zijn ze een dame vergeten.
Daarna werden in een recordtempo alle namen achter elkaar opgedreund en kon iedereen zijn certificaat ophalen die in een stapel (nog helemaal blanco) op de bar waren neergelegd, die mag je dus zelf invullen als je begrijpt op welke regel je je naam moet schrijven en wat er op de volgende regel moet komen te staan.
Daarna kwam de bus die een grote groep lopers weer terug bracht naar een hotel in Athene. Mijn appartement bevond zich maar een straatje verder en ik was dolblij met het warme bad en alle electrische kacheltjes daar in mijn paleisje voor maar 20 euro per nacht. Om 23 uur stond de eigenaar die erboven woonde ( een bloedmooie griekse arts) zachtjes op de deur te kloppen met een schaaltje vers fruit. Leuk volk die grieken!!
De dagen erna heb ik nog volop genoten van alle musea, kerkjes, cultureel centrum en kunstmarkten daar in Athene dat werkelijk barst van kunst en cultuur.
Els Annegarn
(elisabeth01
Zie voor de uitslag: http://www.apollonrunnersclub.gr/races-results/233-26022011-7-100-