Een beetje laat verslag,maar voor m,n werk een weekje van huis geweest.
Op verzoek van het lopersblad Runners World mocht ik als haas meelopen in de marathon van Rotterdam.
Dat leek me wel wat, en samen met trainingsmaatje Tom Hendriks viel de keuze op de groep die een eindtijd van 3.45
op hun verlanglijstje hadden staan.
Zondagmorgen acht uur een snelle douche, wat eten, en daar is Tom al,zoals altijd precies op tijd.
Wat een prachtige dag, windstil blauwe lucht en zon, wat kan je nog meer wensen ?
Om 10 uur zoals afgesproken in de hal van het Casino, hier stonden de twee begeleiders van Runners World ons al op te wachten. Hier werden de startnummers uitgereikt en kregen we onze ballon opgespeld, voor iedere eindtijd een andere kleur.
Ondertussen kwamen de te hazen deelnemers ook binnen druppelen, en er werd kennisgemaakt,maar vooral over lopen
gepraat, is dit jullie eerste, wat is je beste tijd tot nog toe, hebben jullie genoeg getraind, en al dat soort dingen meer.
Er werd wel afgesproken dat het de bedoeling was dat er vlak gelopen zou worden, dat kwam bij ons neer om 26.40
op de 5 km te lopen, en 5.20 per km.
Nog vijf minuten, we staan zowat in de fontijn, allemaal strakke gezichten, gauw nog even plassen, een grote knal, en
daar gaan we. Nou mooi niet! Ruim 3 minuten later gaan we met een hoop gepiep over de startstreep, en als je dan denkt “lopen met die hap”, mis! Het duurt nog zo,n 15 km voor dat we redelijk ons gang kunnen gaan.
Ja, je kan natuurlijk zeggen dat je om tien uur in dat vak moet gaan staan, maar dan verklaren ze je helemaal voor gek.
Helaas zijn we al zeker de helft kwijt, en of dat komt door de drukte of dat ze te hoog ingezet hebben, ik weet het niet,maar ik hoop het later nog te horen.
De twee minuten achterstand die we opgelopen hadden zijn op het 20 km punt weggewerkt,en vanaf hier gaat het prachtig op tijd. Het aantal volgers wordt nu toch wel erg klein, en bij het 30 km punt zijn het er nog 3.Ineens een rood gevaarte, ja hoor, Dolf Jansen vliegt voorbij, nou nog even opletten of Krijn er al aan komt, ja hoor ook dat gaat aardig de goede kant op.
Degene waarvan ik denk dat hij het nu toch ook wel erg moeilijk heeft proberen Tom en ik hem er toch op allerlei manieren te van overtuigen dat het er nog goed uitziet, en dat hij die laatste 8 a 9 km maar even flink op z,n tanden moet bijten. Het 35 km punt, nog steeds 3 volgers, en ik krijg er goeie hoop op dat ze het gaan halen, of het terecht is weet ik niet, maar het is puur op gevoel, want hier begint het natuurlijk pas.
Maar hoe zit het met onze volgers? Tom geeft weer door dat we ook deze km weer precies volgens het schema hebben gelopen.Fantastich lopen ze er alle drie nog bij, ik weet nu zeker dat ze hun gewenste eindtijd gaan halen.
Nog 500 mtr, we draaien de Coolsingel op, en onze mensen krijgen nu vleugeltjes, degene waar ik nu mee oploop
geef ik nog mee dat hij nu vooral moet genieten, en zeg hem dat het applaus voor hem is, zie ik hem nou z,n vuisten ballen, ja hoor, z,n armen gaan omhoog als een winnaar, prachtig, wat een sport.
Zichtbaar genietend gaan ze over de eindstreep,en hebben een geweldige prestatie geleverd.
Hun eindtijd 3,43 netto
s,Avonds nog met een hele koppel alles tijdens een door Runners World aangeboden diner nog eens door genomen.
Iedereen was het er overeens dat dit voor herhaling vatbaar is, maar de firma Rotterdam marathon zal toch zeker ook iets met hun startvakken moeten gaan doen, want voor zoveel deelnemers mag je toch best wat doen, en niet klakkeloos aannemen ze komen toch wel, want voor mij is het niet het parcours, maar het publiek dat deze marathon
tot een feest maakt.
Met dank aan iedereen.
Cees van der Woude.