Een jaar later in Steenbergen en 108 km verder…

Verslag van Bob Bock over zijn 24 uur van Steenbergen.

Precies een jaar geleden debuteerde ik op de 6 uur van Steenbergen. Wilma Dierx had me al eens gevraagd of ultralopen niets iets voor mij zou zijn toen we elkaar tegen kwamen tijdens een training in het Amsterdamse Westerpark. Ik nam me voor om het gewoon te doen en te zien waar ik op uit zou komen: dat was 52,5 kilometers, toch even een persoonlijk record. Daarna volgden er heel wat – dertien in totaal – en af en toe ook een marathon. Door mee te lopen aan de 50 van Assen kreeg ik door loting een gratis startbewijs voor de 100 van Winschoten. Wat kan je gebeuren? Gewoon meedoen! Dat bleek wat lastiger te zijn vanwege de limiet van 12 uur en bovendien had ik nooit meer dan 60 km gelopen in een training. Uiteindelijk werden het 90 km, weer een stapje verder. Ook op de marathon ging het steeds beter en sneller.

Op mijn vorige verjaardag trakteerde ik mezelf op de natuurmarathon van Kasterlee. In de ondergelopen Belgische Vennen lekker door de blubber modderen en het allermooiste was een stuk dat helemaal onder water stond, dat werd bijna zwemmen. Genoten heb ik ervan. Ook heb ik gevloekt, tijdens Olne-Spa-Olne. Er kwam geen eind aan dat stijgen en dalen. Het jaar daarop begon met een strandloop ’s nachts, georganiseerd door Rinus van der Wal en Ferry van der Ent. Dat was heel apart, al bakte ik er toen niets van (ja, een meeuw was me uiteindelijk wel dankbaar toen we hem bevrijden uit een kluwen scheepstouw). Met blaren moest ik bij Castricum uitstappen. Dat zat me niet lekker, ik kon dat toch! Daarna heb ik nog tweemaal van Den Helder naar IJmuiden gelopen over het strand; toen was ik wel tevreden. Limburgs Zwaarste was geweldig, ja natuurlijk de 100 km! Wat was het mooi daar en wat werden we goed verzorgd.

Afgelopen weekend mocht ik zelf ervaren hoe het is om mee te lopen in de 24 uur van Steenbergen, waar ik vorig jaar op zaterdag aan de kant had gestaan om de kunst af te kijken. De volgende ochtend mocht ik zes uur rondjes rennen. Deze keer werd Wilma Dierx en ondergetekende vergezeld door een estafetteteam van Hardloopgroep Westerpark. Mijn voorbereiding was voor 70% goed, dus ik was er wel klaar voor. Ik probeerde te focussen, maar waarop? Ging ik langzaam starten of juist snel? En hoeveel kilometers wilde ik maken? Ik besloot om 24 uur uit te lopen, dat leek me een goed uitgangspunt. Het werd snel starten, langzaam lopen, wandelen, heel snel lopen en een eindsprint op het einde. Het was erg spannend deze keer, en wat werd er geknokt. Ik had het met ‘mijn rivaal’ Sjaak Bus nog over dat we beiden de 100 Engelse Mijl konden halen en dat lukte ons beiden wonderwel. Het leven is mooi als je de finishlijn passeert!

Kan ik me bij deze opgeven voor 2012?

Bob Bock
bob55upcmail.nl