Met grote twijfels stapte ik op 4 mei voor een lang weekend op het vliegtuig. Mijn rechtervoet (waarin ik dus een stress-fractuur heb) had immers op 22 april jl. voor grote problemen gezorgd, zodat ik eigenlijk bang was dat deze reis op een fiasco zou uitlopen. Gezien het feit dat alles al betaald was besloot ik toch maar te gaan, want stel dat ik niet zou gaan en thuis zou gaan lopen zonder dat zich een probleem voordeed……..
Op de dag van aankomst veel bekeken, waarbij vooral de gigantische fontein in het Meer van Genève (140m hoog) indruk op mij maakte. Verder natuurlijk de ansichtkaartachtige uitzichten over het meer. De expo was niet veel bijzonders, wel waren de mensen zeer behulpzaam, mij werd zelfs nog een plattegrond van de tramlijnen en een overzicht van de tramtijden nagebracht, terwijl ik al een stuk verderop liep. Op de terugweg langs het postkantoor voor postzegels, waar 15 loketten open waren. Toen ik aan de beurt was, werd ik geholpen door een hardloper, die aan mijn T-shirt van Antwerpen zag dat ik dat ook was.
Hij wilde 1.19 op de halve gaan lopen (in ver vervlogen tijden mijn PR) en in oktober zijn debuut op de marathon van Amsterdam in 2.46 (!). Ik heb hem maar niet verteld dat de marathons van Rotterdam, Leiden, Eindhoven en Enschede allemaal véééél leuker zijn.
Op 6 mei was de marathon (al om 8.30 uur), de weersvoorspelling was niet best, maar deze keer viel het mee, 2 kleine buitjes, van windstil naar een kracht 3 en een temperatuur van 10 tot pakweg 16 graden. Het inlopen verliep zonder problemen, dus op 12 per uur van start.
Tot 10 km ging dit geheel zonder problemen, maar toen begon de ellende. Deze keer was het echter de linkervoet, waarvan net als in Kaapstad spontaan de tenen in het asfalt probeerden te klauwen. Ik besloot het nu eens te gaan tellen. Tussen 10 km en 27 km gebeurde dit 32 keer. Ineens hield het ook weer op, echter bij 35 km begon het weer. In razend tempo volgden de krampen elkaar op, waarbij ik dus telkens vol in de remmen moest, even wandelen en weer verder. Tussen 35 km en de finish kwam ik precies op 50 uit, totaal dus 82 keer.
Als één van de lezers mij kan vertellen wat dit is, houd ik mij aanbevolen !
Positief is, dat mijn rechtervoet geen problemen gaf (dus de stress-fractuur is niet erger geworden) en dat ik mijn 15e land kan afvinken. De marathon van Genève kan ik overigens van harte aanbevelen. Leuk parcours (vanuit een buitenwijk de stad uit, door prachtige wijdse landschappen, dan na pakweg 30 km langs het meer, over bruggen, door het centrum en dan de finish (de Coolsingel in het klein) in de Jardin Anglais, prima verzorging, functioneel T-shirt en mooie medaille. Minpunten: het feit dat je je tas na afloop ruim een km verderop moet ophalen, waar dan ook nog eens slechts 4 meisjes stonden om de tassen aan te geven (met ruim 4.500 deelnemers aan de halve en de hele marathon !) en het feit dat na 27 km de halve marathon “instroomt” (die 2 uur later van start gaat) op een op dat moment vrij smalle weg.
En wie liep ik bij de finish tegen het lijf: de medewerker van het postkantoor. Hij had naar zeggen “slecht” gelopen: 1.20 uur………..
Albert Meijer