Veel is er over geschreven, begrijpelijk want het was een barre tocht van Den Helder naar Castricum of nog verder. Voor mij was het al heel lang duidelijk dat ik zou doen wat binnen mijn vermogen lag en daarom koos ik voor de kortste afstand. Ik was had ‘s middags uitgerust en was goed getraind voor deze 50 km. De kleding was niet perfect maar afdoende. Ik ken het strand waarover we liepen. Ik droeg een bril, een buff en een muts van de 50 van Assen (topkwaliteit!). Ik gebruikte een hoofdlamp (had die in de trein in het bijzijn van Renske en Ernst Jan gecontroleerd en de batterijen moeten vervangen). Mijn drinkzak en de bijbehorende slang waren standaard, dus na 30 km was alles bevroren. De extra drinkfles die ik bij me gestoken had niet. Ik had totaal geen honger, sterker nog ik was verzadigd met drie borden pasta (linguine alla carbonarra di salsiccia). De eerste 25 kilometer had ik daar nog behoorlijk last van, meer dan van de striemende wind die van zee kwam.
Toen Ronald Willemse bij de Hondsbosse Zeewering naast me kwam lopen had ik het ergste gehad met het voedsel in mijn maag en kon ik weer tempo maken. Steeds sneller en soepeler ging ik vooruit. Mijn bril besloeg toen ik de buff over mijn neus had getrokken en dat zorgde ervoor dat ik tenminste driemaal natte voeten haalde. Niet lekker, maar dat hoort er bij! Ik wist dat het nog wel even zou duren voordat ik bij de Deining zou aankomen. Ik zag aan veel lopers dat ze dat niet wisten en ontmoedigd werden door de afstand die nog afgelegd moest worden. Drie kilometer voor die plek ging ik gigantisch onderuit op een ijsplaat en viel voorover op mijn handen. Niks aan de hand, gelukkig. Wat niet zo mooi was is, dat mijn ogen met name mijn rechteroog langzaam begon te bevriezen. Eenmaal binnen in de strandtent duurde het wel tien minuten voordat ik weer een beetje normaal uit mijn ogen kon kijken. Dat is nog op een van de foto’s te zien. Al met al vond ik het verschil met augustus 2012 uit gedrukt in tijd niet tegenvallen; maar 30 minuten meer (6:30). De volgende keer ben ik weer van de partij, met een top-uitrusting en met meer kilometer in de benen. Rinus, Ferry, Henri en Jan bedankt voor jullie hulp en inspanningen. Tot volgend jaar!
Bob Bock (bob55