Aura, aures en wat zit er precies tussenin? De geleerden weten het feitelijk niet en waar het ultralopen betreft in ieder geval zeker geen zaagsel want men is bovengemiddeld intelligent. Omtrent gedachten, geheugenopslag en energie grijp ik terug naar het tijdperk van Newton en zijn opvolgers. De discussie over o.a. licht: deeltjes of juist een golfbeweging? Formules als E=mc kwadraat. Zelf bedacht ik ooit P=md kwadraat, laat ik volstaan met aan te duiden dat deze expressie betrekking heeft op een duurzame relatie. Het zij bekend dat de geest materie kan beïnvloeden, zo kunnen yoghi’s onvoorstelbare daden verrichten; Yuri Geller was destijds een fenomeen. Dichterbij huis: men kan pijn wegdenken en zelf heb ik dat ervaren tijdens een zesdaagse in Antibes, waar na enkele dagen mijn voetzolen al aardig openlagen. Pas na de finish – de laatste dag nog slechts snelwandelend wegens op de voorlaatste avond opgelopen achillespeesblessure – stond ik mezelf toe ze weer te gewaarworden. Zeer dankbaar ontving ik een nog ongebruikt icepack van de Deen Peter Bogevig. Ik herinner eraan dat pijn een Westers begrip is, zo zouden ouders in China hun kinderen die bijv. keihard op hun snufferd vallen niet zo vertroetelen als wij in Nederland in de trent van “ach schatje , kom maar bij mammie/pappie, heb jij je pijn gedaan, etc.. “. Bezie het als een filosofisch begrip. Laat ik het vervolg simpel houden zonder allerlei natuurkundige verwijzingen.
Er komt evenwel toch een stelling om de hoek kijken. Je bent goed getraind en het enige wat je behoeft te doen is je snelheid vasthouden tot aan de brandpuntafstand, je focus. Dat is waar het allemaal om draait!
Onnodig je bezig te houden met negatieve gevoelens als vermoeidheid, twijfels. Je weet dat je het kunt. Je moet erg graag willen en er het beeld bij zien en dat begint al weken of tenminste enkele dagen voorafgaand aan de wedstrijd. Het zou kunnen gaan om een afstand, limiet of zelfs een podiumplek. Waarop focust de individuele deelnemer aan het Nederlands mannenteam? Betreft ervaren lopers die mijns inziens veel meer moeten kunnen dan de afgelopen jaren door Nederland aan resultaten behaald is. We blijven vaak presteren op een behoudend/veilig te bereiken niveau. Met nog diverse jaren te gaan voor revanche zou men voor de verandering eens kunnen inzetten op een werkelijk uitdagend doel. Kijk eens naar het vrouwenteam. Zij alleen bezitten k….. (lichaamsonderdelen die afgenomen bij de bok niet tot succes zullen leiden). Zij hebben stuk voor stuk heel wat in hun mars, terwijl de mannen er juist vandaan komen en zijzelf echt niet van Venus. Kerels, verman jezelf, schudt het zaakje op en laat de ladies, hopelijk op hooguit een na, je hielen zien. Zorg dat je tenminste 15 km schrijver dezes voorblijft. Het verdient tenslotte wel enige schaamte als jullie met zulk talent een 63-jarige grijsaard – weliswaar beter getraind dan ooit, recent de looptechniek op hoger niveau gebracht door allereerst wekelijks mee te trainen bij zijn nieuwe vereniging AAC waar hij zelf sedert begin dit jaar ook als trainer (*) is aangesteld, daarnaast tweewekelijkse Chi Running techniektrainingen in duingebied bij Santpoort; zes maal daags herstellend en opbouwend dankzij adequate eiwitinname. Puik vetpercentage en mentaal nu nauwelijks nog kapot te krijgen (en dat is wel eens anders geweest). – niet naar het tweede plan zouden kunnen verwijzen. Ik help het jullie hopen. Ga ervoor en tot de dood of de gladiolen.
Jos Akkermans
NB train samen met Eric Cornelisse o.a. tamelijk snelle triatleten van Dolfijn en sinds twee weken een onvervalste Griekse ultraloper, nl Filippos Chatzimichail, beslist sneller dan ikzelf op de marathon en naar mijn eerste indruk nog ruim groeipotentieel voor de langere afstanden. Heeft zichzelf het lopen aangeleerd en met verfijndere techniek zou hij weleens tot een heel verdienstelijk paradepaardje voor AAC en ultraloopwereld kunnen uitgroeien.