Zondag 19 mei de trail La Grimace in Marche en Famenne. 55 km over de Ardenner heuvels. Het weerbericht vooraf was wat vaag, op de overgang van lekker weer naar vervelend weer, maar bij de start was het goed en dat bleef zo tot het einde met slechts een paar druppeltjes regen de laatste uren.
Met zo’n 85 deelnemers gingen we op weg. Ik startte midden in het pak, maar na 500 meter liep ik traditiegetrouw weer even als laatste. De eerste paar kilometer liepen langzaam heuvelop. Leuke smalle paadjes en goed te belopen. De heuvels waren in dit deel van de Ardennen mooi glooiend. Op een droge ondergrond zou het een mooie boswandeling zijn. Voor de gelegenheid had ik maar een paar oude afgelopen gympies aangedaan want volgens de foto’s op de website leek de ondergrond vooral grondig te zijn. Dat was in het begin ook zo. Maar meer naar het oosten kwamen de stenen vaker door de grond heen en was de grond er tussen nat en glad. En waar de grondlaag weer wat dikker werd was deze nog steeds nat. Een dikke laag modder dus. Heuvelaf erg leuk op afgesleten zolen, maar heuvelop een beetje behelpen. Na een weilandje kleurde mijn ene schoen groen/bruin en de andere zwart. Niet alles was hier modder.
De grootste obstakels in de eerste helft waren de twee gekapte bospercelen waar de takken nog niet waren opgeruimd. En de hele steile helling naar de tweede verzorgingspost, met net genoeg grip op de helling op het puntje van de tenen om net met losse handen boven te kunnen komen. Tot dan had ik nog niet hoeven wandelen.
De volgende 14 km liep ik alleen. Op de steilere hellingen ging ik nu wel wandelend omhoog en dan valt de stilte op. Geluidloos liep ik daar rond. Heel af en toe een vogelfluitje en verder niets. Het werd helemaal mooi toen ook de bomen weken en er een prachtig uitzicht kwam over de groen geschakeerde hellingen. Maar snel sloten de bomen zich weer en werd de modder weer dikker. Rond 40 km zou er een gevaarlijk glad stukje rots komen. Ik was een beetje kwijt waar ik ongeveer liep, maar gezien de looptijd had ik er al moeten zijn. Verdwalen kon bij deze trail echter niet want de markering was overduidelijk. Op rechte stukken met verstand op nul en blik op de modder dacht ik misschien een afslag te hebben gemist, maar één blik naar voren was voldoende op een pijltje te ontdekken. Wat een werk is dat geweest, en wat loopt dat ontspannen. Het gevaarlijke rotsgedeelte was vooral een leuke afwisseling van het lopen.
In het dorpje Hotton, vlak voor de laatste verzorgingspost liep ik 20 meter te ver door op straat waar een soort braderie was. Het ontbreken van een oranje pijl op de straat was voldoende reden om even achterom te kijken en een kraamhoudster wees me de goede weg. Dat had ze meer gedaan die dag.
Vanaf de laatste post bestond het parcours volgens het hoogteprofiel uit een klim naar boven en een lange geleidelijke afdaling tot de finish met nog één heuveltje. De modder werd langzaam weer wat minder met nog maar af en toe wat gladdere stukken. Op dit stuk liepen ook veel wandelaars, die allemaal opzij gingen als er een loper aan kwam. Ik haalde een groepje in vlak voor het laatste heuveltje. De achterste wandelaar blies op een fluitje om de andere wandelaars te waarschuwen dat er weer een snelle loper aankwam en iedereen ging netjes aan de kant. Allemaal Franstaligen, dus het werd mij te ingewikkeld om uit te leggen dat ik vooral geen snelle loper ben en eigenlijk ook gewoon wandelend omhoog wilde. Maar dat kon ik nu niet maken met al deze mensen aan de kant wachtend op mij. Dan de laatste 5 km naar de finish maar wat rustiger lopen.
Er kwam nog één lastig stukje langs een weiland waar het paadje rechts opzij meer afliep dan naar voren met een dun laagje modder erop. Hier gleed mijn linkerschoen weg, waarna ik kantelde om mijn eigen zwaartepunt ergens rond mijn middel. Mijn rechterschoen vond nog net houvast in het graskantje. Op diezelfde plek landde ook mijn linkerschoen. Ik stond nog na dit technische hoogstandje, maar het was wel een beetje pijnlijk. Maar erger dan een blauwe nagel wordt het niet.
De finish was toen niet ver meer en na 7:43 was ik weer terug in Marche. Mooie loop. Zelf heb ik geen foto’s gemaakt, maar op de blog van Vanessa Henneman staan een paar mooie foto’s van de route http://www.bloggen.be/eaglejos/archief.php?ID=2228034
Arnold van der Kraan
Noot redactie (Henri Thunnissen): de uitslagen van de 80 km zijn te vinden op http://www.trailattitudefamennoise.be/130519_TAF_LaGrimace2013-Classement80km-.pdf en van de 55 km op http://www.trailattitudefamennoise.be/130519_TAF_LaGrimace2013-Classement55km.pdf De 55 km was tevens het Belgisch kampioenschap trail.