Omdat we naar het tropisch eiland Seychellen gingen zijn we 1 week voor de marathon afgereisd om alvast aan de temperaturen te wennen. Na een tussenlanding in Dubai kwamen we smorgens aan om 07.00 uur en was het al 30 graden. De Seychellen is een republiek wat bestaat uit 115 eilanden met 76.000 inwoners net onder de evenaar midden in de Indische Oceaan. De eilanden zijn uniek in de wereld omdat het voornamelijk uit graniet bestaat in tegenstelling tot andere eilanden zoals Hawai die uit lava bestaat of koraal. In de 18e eeuw kwamen de Franse kolonisten met Afrikaanse slaven en vormde de voorvaders van de huidige Seychelse bevolking. Daarna kwamen de Britten maar de Franse invloed is nog altijd aanwezig. Het Creools de taal van de Seychellen is een verbastering van het Frans.
Na een korte transfer kwamen we aan in ons resort gelegen op 400 meter van de start/finish. De promenade van de start/finish was nog in aanbouw en de dag voor de marathon waren de stratenmakers nog bezig om de gaten te dichten. De volgende dag hebben we een auto gehuurd ( links rijden) om het eiland te verkennen en om onze startnummers te gaan halen bij de organisator Giovanna. Omdat de site niet goed werkt heb ik zelfs vanuit Nederland nog gebeld of alles in orde was i.v.m. waar startnummers halen enz. Na een zoektocht in de hoofdstad Victoria via de bibliotheek, een overheidsgebouw zijn we terecht gekomen bij het Nationaal Sportcentrum waar het kantoortje van Giovanna was. Zich niet druk makend kregen we ons startnummer voor de marathon en 10 km na betaling van 45 en 20 euro. Zo slecht als de marathonsite is, is er veel reclame in de hoofdstad, grote posters, spandoeken aan gebouwen en over de wegen, op de ferry enz.
Tussen de moessonbuien door hebben we nog kunnen snorkelen, duiken, vogels spotten en zijn we toch maar de route gaan verkennen van het parcours. Het parcours loopt via de Oost kustweg naar het Noorden dan via de West kustweg richting de hoofdstad Victoria. In het centrum is het keerpunt bij de replica van de Big Ben (6 meter hoog) en via de dezelfde weg weer terug naar de start/finish in Beau Vallon. Een prachtig stuk parcours constant langs de Indische Oceaan met schitterende stukken maar met alleen maar heuvels op en af. Na 4 x te hebben getraind in 30 graden was mijn conclusie al dat het zwaar zal worden tijdens de marathon. Alleen als je al wandelt is je T shirtje al nat i.v.m. de hoge luchtvochtigheid. Normaal verken ik nooit het parcours maar achteraf ben ik blij dat ik het wel heb gedaan.
Zondagmorgen om 7 uur ben ik rustig gestart en al vanaf het begin de heuveltjes op rustig opgewandeld. Inmiddels was het al 32 graden geworden met een luchtvochtigheid van 80%. Tel daarbij de vele korte en lange heuvels met vrijwel geen schaduw zodat je steeds de zon op je kop had. Na 4 uur en 33 minuten kwam ik bij de finish maar ik had mijn 108e marathon volbracht in het 64e land.
Mea liep haar 10 km in een tijd van 1 uur en 2 minuten. Normaal loopt Mea de halve marathon maar door de hitte is het 10 km geworden. Gezondheid gaat voor prestatie. In totaal deden er 1700 deelnemers mee uit 33 landen op de afstanden 5/10 en 21 km en de marathon. Heel goed geregeld wat verversingsposten betreft, een Rode Kruis auto die alle lopers controleert tijdens de marathon en na afloop een mooie medaille een Dry fit shirt. Alleen op het parcours hadden ze de km aanduidingen verkeerd geplaatst. Op de 20 km stond het bord van de 25 km , bij de 25 km het bord van de 30 km en de 35 km ergens bij het 10 km punt. Het is toch een groot voordeel als je een GPS horloge hebt.
‘s Avonds was er een groot gala diner in ons resort met prijsuitreiking en kledingshow van Zuid Koreanen, prachtig allemaal. De organisatie is vreemd genoeg in handen van de Zuid Koreanen. Volgende dag zijn we met de ferry en een speedboot (2 uur varen) naar een eilandje geweest om een zeer zeldzame vogel te spotten,de Seychelles Magpie–Robin. Als gepassioneerd birdwatcher geeft het zien van deze vogel hetzelfde gevoel als een marathonloper die de finish bereikt. Daarna naar het eilandje Curieuse geweest om de grootste kokosnoot van de wereld te bekijken, de Coco de Mer die 20 kilo kan worden. Ook nog een bergwandeling gemaakt op de hoogste berg van de Seychellen die 905 meter hoog is. Onze gids liet de kleinste kikkertje van de wereld zien, 3 mm groot En natuurlijk op de eilanden duizenden reuzenschildpadden die ze zelfs als huisdier houden. Kortom genoeg te doen op de Seychellen.
Mijn volgende marathon wordt die van Kosovo op 25 mei Deze wordt gelopen op een trail van 10 of 13 km die in de heuvels ligt net buiten Pristina. Als landloper ben ik sinds kort contactpersoon voor de site http://www.countrymarathonclub.com Hier staat meer informatie op over Kosovo maar is nog niet compleet.
Jaap vd Berg