28-03-2015 Cretes de Spa. Al aangekondigd als een hele zware. De vooruitzichten: ochtend droog en vanaf 12 uur regen. Samen met Lianne van Avesaath, Wim Reumkens en Roger Kempinski. De start. We starten achteraan want voor hebben wij, ik, niks te zoeken maar het kost ons de eerste 1,5 uur veel tijd want op elke flessehals verliezen we veel tijd, heel veel tijd. Bergop kan ik blijven hardlopen terwijl velen wandelen en ik er niet langs kom door de smalle paadjes. Het gaat flink bergop. Er is veel modder en door de groep voor ons is alle ondergrond kapot gelopen. Het is steeds goed uitkijken want er steken veel stenen uit in de modder en de boomwortels idem. Dan de eerste skihelling. Je kunt er bijna niet hardlopen zo steil is het soms en zelfs wij Limburgers zijn dit niet gewend. Roger is vooruit en Liannne en Wim liggen ergens achter me. Ik loop mijn eigen tempo in zoverre dat ik niet word opgehouden. De trail Hoka ‘s hebben veel grip maar bergaf, soms heel steil, vertrouw ik het niet en echt snel gaat dat ook niet. Zal wel door de leeftijd komen.
Het is ondertussen begonnen met regenen en we lopen soms over paden bergop of bergaf die veranderd zijn in beekjes. De verzorgingsposten zijn op 14km – 29 km – 40 km en 51 km en een aan de finish. Daar kun je alles krijgen van Isostar zoals gels en verschillende repen, maar ook sportdrank, water, cola en fruit. Het lopersveld is al erg uitgerekt. Tussen km 35 en 40 heb ik het erg moeilijk want daar ligt ook de tweede skihelling en die is verschrikkelijk zwaar. Steil omhoog en dan nog scheeflopen dus je trekt als het ware je linkerbeen steeds na. Naderhand hoor ik dat hier veel mensen zijn gestopt. Als je denkt dat je boven bent dan zie je als je daaraan komt dat het 10 meter verder weer verder omhoog gaat ……. op km 38 lopen we weer langs een beekje en daar zijn weer veel boomwortels en stenen en na enkele malen bijna te zijn gevallen gebeurd het nu echt. Recht op mijn snuffer maar ik sta op en ga verder, helemaal onder de modder. Ik voel mijn rechter knie en rechter arm maar na een tijdje voel ik niks meer. Er komen nu geen skihellingen meer maar het blijft bergop en bergaf gaan maar nu af en toe wel wat langere afdalingen die geleidelijker gaan en waar je terug snelheid kan maken.
Na de verzorgingspost op 51 km denk ik dat het wel bergaf zal gaan maar jammer. Het blijft dus bergop en bergaf gaan en op het laatst zelfs op 2-3 plekken op handen en voeten. De plekken waar we lopen zijn helemaal kapot gelopen en zo hebben de mensen die niet vooraan lopen geen grip meer en alleen maar … modder. Dan eindelijk de finish. Roger staat me op te wachten en feliciteert me. Hij liep 7 u 23 min. en ik 8 u 13 min. Ik finishte als nr 384 van de 539 in totaal en was 6-de Veteranen 3 . Er waren 71 uitvallers. Het was zwaar, heel zwaar. Na de douche ga ik terug naar de finish waar Roger staat en we wachten op de binnenkomst van Lianne en Wim. Zij finishen in ongeveer 8 u 55 min. Iedereen is blij dat hij/zij het gehaald heeft. We zijn het er allemaal eens over. Dit is/was een hele zware. Marathon/ultra nr 356 zit erop. De hoogtemeters. Vlgs de organisatie 2091 meter en vlgs mijn GPS 1714. Ik ben 100% tevreden. Pas in januari weer langer kunnen trainen. De 6 uur van Stein viel tegen, mijn eerste wedstrijd na het hartritmegebeuren. 3 weken later de 50 km van Limburgs Halfzwaarste en die gingen goed en deze 3 weken na de vorige, heel zwaar maar tevreden. Ik had gegokt op een tijd tussen de 7 en 8 uur. Nou iets langer dus, maar als ik meer naar voren was gestart had het gekund en overal staat nu dat het een zware was door de modder etc. Ben ik het volkomen mee eens. Nu even bijkomen/rusten en dan op naar de 60 km van Limburgs Zwaarste over 3 weken.
see you
Henk Sipers
http://members.home.nl/ultrasport