Een paar jaar geleden begon het al wat kriebelen….. Nadat ik een verslag van Jan Albert Veenema had gelezen over de Zestig van Texel, wist ik, ” ik wil dit ook ooit eens proberen”! Twee maal liepen Albert van Ramshorst en ik vervolgens de Millenniumloop ( een sponsorloop) van 104 km, met Gerald Hoogeveen als onze vaste begeleider op de fiets. Albert en ik liepen en fietsten om en om en wisten zonder kleerscheuren die ruim 100 km te volbrengen. Toen dacht ik…. ‘Nu is het tijd om m’n loopmaatje Albert ook enthousiast voor Texel te krijgen’! En dat lukte!! Ook Henk Meijers wou het avontuur samen met ons aangaan, maar heeft heel verstandig een week van te voren besloten om als supporter mee te gaan, want hij had te weinig uren in z’n hardloopschoenen gemaakt.
Begin september kon je je inschrijven en wij waren er dan ook ‘als de kippen bij’ want er mochten ‘maar’ 750 deelnemers aan de 60 km mee doen. Wij waren in ieder geval verzekerd van een startbewijs!
We werden ook uitgenodigd voor het zogenaamde verkenningsweekend op Texel in november. We gingen op zondag 23 november met z’n drieën ( Albert, Henk en ik) op naar Texel voor de eerste 28 km… Voornamelijk strand en duinen, dat is uiteindelijk het zwaarste stuk van deze ultraloop. Het onthaal en ook de verzorging was echt prima voor elkaar en we werden begeleid door een gids genaamd François, en als je dan denkt dat 60 kilometer een heel eind is….. en dat dat best heel erg stoer is….. vooral als je het verteld in je omgeving…..kijken ze je met een blik aan van……jij liever dan ik….lees: die is gek, je gaat toch niet 60 km voor de lol lopen !! Onze gids had al vele kilometers meer gemaakt en al meerdere ultralopen gedaan. En François deinst dan ook niet terug voor een afstand van 120 km bij deze komende editie van Texel! Dat is pas stoer … 120 kilometers .. Troch zetten en bikkelen!!!
Dus dan valt die 60 km eigenlijk wel wat ‘in het niet’, is het niet ?! Ik zei ook de hele trainingstijd gekscherend…. we lopen 6 x 10 km, dat klinkt namelijk wat korter!!!
Deze dag in november was echt prachtig, het zonnetje erbij, de mensen waren vrolijk. Het strand was het eerste stuk net een maanlandschap… Prachtig! En de rest van t strand was ook wel wat mul, maar dat mocht de pret niet drukken. We waren ‘op verkenning’ dus we lieten het allemaal maar over ons heenkomen! We hebben toen een hele gezellige en leerzame dag gehad met mede ( ultra) lopers, sommigen deden het al voor de zoveelste keer en voor sommigen zou het hun debuut zijn, net als voor Albert en ik.
We hebben in de aanloop naar Texel toe geprobeerd om de wat zwaardere loopjes en wedstrijden te lopen. Zo heb ik met Jehannes de Boer en Fekke Fekkes een bosmarathon gelopen in Assen. Dat waren rondjes van 7 km, maar wel onverhard, en dus een prima training voor Texel!
Ook de 25 van Apeldoorn, 30 in Schoorl en nog een trail van 44 km in Apeldoorn gelopen, ach ja, zo kom je nog eens ergens!
Ook hebben we de Vuurtorentrail van 35 km op Ameland gelopen, echt een schitterend parcours, een aanrader als je geen zwakke enkels hebt en een liefhebber bent van de natuur.
In september lijkt het dan nog een heel eind naar april maar voor je het weet is het dan zover! De trail op Ameland was de ‘ generale’ , helaas werd ik in die week daarvoor wat griepig….dat was m’n eigen schuld, moet je in maart maar niet denken dat het bijna zomer is en dus zonder jas naar buiten kan. Maar ik wilde toch Ameland lopen ….. dat ging gelukkig boven verwachting goed, maar die maandag daarna moest ik het wel bekopen ( oftewel behoesten). De hoestdrank en pastilles waren niet aan te slepen…
Ik was nog niet helemaal van het hoesten af maar wel fit genoeg om naar Texel te gaan!
Onze sponsor ‘het Bijfolkert team’ onder leiding van Folkert en Antje waren het mooie eiland Texel al aan het verkennen, en zich al aan het voorbereiden voor het maken van de mooiste kiekjes….het weer was prachtig, niet te warm, eigenlijk perfect loopweer. Wij, Jan Albert Veenema, Albert van Ramshorst en ik, gingen met de boot van half negen. Ik wilde eigenlijk een boot eerder maar dat was niet nodig zeiden de mannen. En ze hadden gelijk…. we hadden tijd zat!
Onze achterban en trouwe fans, Henk Meijers, Jan Visser en Luc & Cor kwamen met een boot later.
Na diverse kopjes koffie op de boot, en in de kantine, kwam de gezonde spanning toch even naar boven… Maar het voelde toch anders, er zit toch iets minder druk op. We hadden een plan: gewoon lekker lopen, en onze eerste ultraloop volbrengen, dat was onze missie. Niet te snel in het begin, maar ook vooral nog proberen te genieten onderweg!!
Dat lukte gelukkig, alhoewel…. er zat behoorlijk wat zand in je schoenen en tussen de tenen…. en op het asfalt begonnen de blaren wel wat de overhand te hebben, maar dan dacht ik aan diegene die die dag de 120 km liepen en dan was dit ‘ maar een makkie’!
Tijdens het lopen is het heel prettig om je familie en vrienden weer ergens tegen te komen …. Je krijgt weer even een positieve boost, diverse bekenden stonden aan de kant om iedereen aan te moedigen, zo ook Anneke en Durk, ze stonden op het 50 km punt, dat was heel fijn. Ook Jan, Luc, Cor en Henk en onze sponsor ‘ Bijfolkert’ stonden bijna op elke verzorgingspost. En onze loopvrienden van het estafetteteam van AV Horror kwamen we steeds tegen.
Tot 45 km zijn Albert en ik bij elkaar gebleven. Albert had nog de power om iets te versnellen.. Ik had met 25 km een kleine dip, iets teveel suikers…..en ik wilde ‘m’n kruit niet verschieten’ . Dus ging ik rustig door op het asfalt, de zon brak door en voor de wind was het behoorlijk warm aan het worden. Maar de verversingsposten stonden om de 5 km en ik kon er echt naar uit zien om wat te drinken.
We zijn onderweg zo goed verzorgd door de vele vrijwilligers achter de kraam, ontzettend bedankt voor jullie inzet!!!
De laatste kilometers een beetje sneller, al met al vielen de kilometers me mee. Maar ik had onderweg wel bedacht… 120 km dat gaat hem niet worden….. Ze zeggen dan wel “zeg nooit nooit”! Maar dat weet ik wel zeker!!
Nog 600 meter naar de finish, een bocht en dan de finish boog. We zijn er, heerlijk gevoel!! We hebben deze mooie editie op Texel volbracht. Van te voren durfde ik bijna niet aan een tijd te denken, ik had ongeveer 5.45 in gedachten. Dat was in ieder geval haalbaar. Het was ruim binnen die tijd, een heerlijk gevoel. Super tevreden. Een machtig mooi evenement met veel enthousiaste mensen, zowel voor, tijdens maar ook daarna op het finishterrein.
Na een heerlijke warme douche kwam het besef…. We hebben dit toch maar gedaan…. De eerste keer en dan ook nog met prima weersomstandigheden!!
Nu twee weken later voelt het goed…. Ik ben Albert alweer aan het voorbereiden …… De volgende 60…. Misschien Ameland volgend jaar…. We zullen het zien!!
In ieder geval is trailrunning een aanrader! Afgelopen zondag een trailclinic gevolgd onder leiding van Jan Albert Veenema in het Rasterhoffpark in Sneek! Hartstikke leuk en voor iedereen (gratis) toegankelijk.
Achteraf is alles makkelijk natuurlijk…. We hebben vooral de weg ernaartoe, de training, een prima voorbereiding gehad. Niet teveel maar ook niet te weinig gedaan, nu twee weken later zijn we weer hersteld. Alweer wat trainingen gedaan en het voelt goed tot nu toe…. Aankomend weekend staat er de Vuurtorenloop op Vlieland gepland. Eens kijken of de tenen het weer aan kunnen op het strand!
Het was een mooi avontuur, de Zestig van Texel, en ik wil iedereen bedanken voor jullie support!! Zonder een schouderklopje of aanmoediging is de weg lang…het geeft je vleugels!
Met sportieve groet,
{b}Ylona Kruis{eb}
(ylona_kruis <> live.nl)
{i}Noot van Martien Baars: met 5.18.30 finishte Ylona op de 4e plek overall bij de vrouwen en belandde daarmee zowaar op het podium!{ei}