De Keufelskopf en Eric Tuerlings; deze twee zijn onomstotelijk met elkaar verbonden. Deze 10e jubileumeditie ben ik getuige geweest van Eric’s passie richting zijn kindje “de Keufelskopftrail”in Reichweiler.
Al op donderdagmiddag stond ik met mijn camper op het verlaten voetbalterrein van SV Reichweiler. Al gauw kreeg ik bezoek van Eric, die fanatiek bezig was de laatste puntjes op de welbekende I te zetten. Of hij nog wat hulp kon gebruiken, vroeg ik hem. Natuurlijk, er was nog genoeg te doen, was het antwoord. Enfin, de donderdagmiddag en de vrijdagmorgen heb ik Eric wat geholpen met lintjes ophangen, touwen spannen op listige passages en 4 kratten bier en een stoel plaatsen zo rond het marathonpunt. Eigenlijk heb ik een klein kiekje achter de voorbereidingsschermen gekregen. En die voorbereiding is ongelofelijk!
Maanden van tevoren is hoofdzakelijk Eric bezig om in de bossen paden en trails te maaien en te knippen. Vervolgens moet dit natuurlijk ook bij gehouden worden. Eric vindt het n.l. prachtig om ieder jaar weer een nieuw en uitdagend paadje aan zijn assortiment toe te voegen. Dit jaar was dat de Jubileumtrail; een zelfgehakt en gesneden route door struiken en over rots en kleiheuvels. Daarnaast zijn er natuurlijk de vele vergaderingen, het aanvragen van vergunningen, het drukken van de T-shirts en medailles en het goed instrueren van de vrijwilligers die op de dag des oordeels bij de verzorgings – en controleposten staan. Na afloop van de trail moet natuurlijk alles weer opgeruimd en geëvalueerd worden. Eric gaf al aan dat hij eigenlijk het hele pakket te zwaar begint te vinden. Het kost hem maandenlang zo goed als ieder weekend zijn vrije tijd. En ook het thuisfront staat niet altijd te juichen bij zijn afwezigheid.
De Ultratrail van 86 km en 3.600 HM blijft ieder jaar een stevige uitdaging, zeker omdat bij de 5 verzorgingsposten uitsluitend water geserveerd wordt. De laatste 10 km is het bekende venijn in de staart. Constant op en af over paadjes waar je nauwelijks je voeten goed kunt neerzetten. Na 13 uur en een paar minuten ben ik gefinished. Iedere loper wordt door Eric onthaald met een medaille, een praatje en een hapje en een drankje. All inclusief!
Mijn welgemeende complimenten Eric voor al die uren die jij in deze fantastische, maar loeizware trail in het Duitse Reichweiler stopt. Ik hoop dat je nog wat jaren doorgaat, maar ik kan begrijpen dat je op een bepaald moment de bekende handdoek in de ring gooit. Veel succes bij de Tor des Geants. Die hij trouwens geloof ik al voor de 6e of 7e keer loopt.
See you bij de GTLC.
Groet,
Hans Lems