Mijn trailseizoen is wederom geopend met het lopen van de Pfalzer Bergland 3 daagse. Na veel trainingskilometers op de Zuid Duitse skipistes ( omhoog wandelen met de tour skiërs en naar beneden rennen) in de maanden januari en februari ging ik afgelopen weekend met vertrouwen naar Wolfstein in Midden Duitsland. Deze trail wordt sinds jaren georganiseerd door Gunther, die een soort van Lauftherapie runt.
Met zijn vrijwilligers weet hij ieder jaar weer 3 uitdagende etappes neer te zetten. Achtereenvolgens 51 km, 49 km en dit jaar een keuze uit een kortere 22 km en langere afstand van 44 km op dag 3 maken van deze 3 dagen geen walk on the cake. De routes zijn zeer gevarieerd en goed uitgepijld en lopen door het Duitse Middelgebergte. Met warm weer is 1 verzorgingspost op een afstand van zo’n 50 km misschien een beetje weinig. Maar goed, dan ben je weer blij dat je vrouw met een bestelwagen vol met versnaperingen rond scheurt.
De sfeer is sehr gemutlich en onderweg is regelmatig tijd voor een gezellig babbeltje met de medelopers. Dat vind ik wel leuk van dit soort trails. Het inschrijfgeld blijft binnen de perken, het is kleinschalig en de sfeer is vaak zeer goed, zowel voor de start als na de finish. Bij de laatste grote trails die ik afgelopen jaar gelopen heb, moet ik toch wel zeggen dat ik steeds meer smartwatchrunners tegenkom, die het zeer belangrijk vinden dat ze 3 minuten vlotter zijn dan het jaar daarvoor. Tijd voor een gezellig babbeltje onderweg is er vaak niet. Ik vind dat jammer, omdat ik met een andere instelling mijn trails probeer te lopen. Dit jaar waren er bij de Pfalzer Berglandtrail wederom weinig tot geen landgenoten te bekennen. Vreemd, want het is goed aan te rijden vanuit Nederland. Misschien een aanradertje voor volgend jaar?!
De komende week een kleine uitdaging voor mijzelf ingepland; Castricum 60 / Rotterdam Marathon en de 100miles Istrie in 8 dagen. Eens kijken wie het eerst begint te jammeren; mijn knieën of mijn kilometervretende camper.
See you in Castricum.
Hans Lems