Na gisteren het blad Ultra in de bus te hebben gekregen, met alle uitslagen en de eindstand van de ultracup, was het vandaag voor mij de eerste kennismaking met een trail run.
Ruim op tijd vanuit Veenendaal vertrokken en dus op tijd voor een Belgisch bakje leut. Om zeven uur was de organisatie ter plaatse en begon op de typisch Belgische manier de voorbereiding op de start, die om acht uur was gepland. Natuurlijk veel Belgen, maar voor mij geen bekenden. Die kwamen toch van ons eigen landje en wel een collega atleet, die ook de 120 van Texel had gelopen.
Om acht uur had iedereen zich verzameld bij de start en op de claxon stoof iedereen weg. Het was nevelig en het miezerde en het Belgisch landschap lag er idyllisch bij. De eerste kilometers baggerden we door de modder en in de eertse afdaling was het meer glijden, dan lopen. Je kon zien dat de meesten dit eerder hadden gedaan, want ze renden met volle snelheid naar beneden. Ikzelf had behoorlijk veel moeite om in het goede ritme te komen, want de beklimmingen en afdalingen volgden elkaar snel op. Na 15 km de eerste verzorgingspost, die goed was gevuld met drank en voeding. Na 20 kilometer vond ik mijn ritme en kon zelfs tijdens de beklimmingen mijn tempo vasthouden. Na 30 km in Spa de tweede post en het uitzicht ter plekke was adembenemend, maar veel tijd om te kijken had je niet, want je werd vermoeider en moest dus goed opletten, waar je je voeten neerzette. Het tweede gedeelte, op de weg terug was voor mijn gevoel iets geleidelijker en na op 40 en 52 km nog eens te zijn verzorgd kwam de finish in zicht. Toen je dacht, dat je het had gehad kwam er op 60 km nog een behoorlijke klim en als je dacht dat dit de laatste was, dan kwam je bedrogen uit, want op 2 km voor de finish was er de laatste beklimming. Met de finish in zicht kon het toen niet meer stuk en na 63.9 km ploeteren door de modder ging ik moe maar voldaan in 6.04 uur over de streep.
Daarna douchen en in de gezellige kantine genieten van de lasagna en het in ontvangst nemen van het sponsorhemd en dat alles voor fl 12,50.
Texel was mooi, maar dit doet er niet voor onder en voor volgend jaar weet ik de weg naar Olne weer te vinden.
Groetjes van Hermy Heymann.