In het uitstekende stuk van Martien Baars over de groei in de Nederlandse ultrakalender (hier op UN 14/1) kwam ik de 50 km strandloop van IJmuiden naar Noordwijk en terug tegen, die al op 28 oktober 1973 georganiseerd is door de AAC.
“Toevallig” heb ik deze loop toen meegelopen en heb ik de uitslagenlijst bewaard. In die uitslagenlijst staan wat andere getallen dan Martien in zijn artikel aangeeft:
– 381 starters
– 21 uitvallers
– 336 binnen de limiet van 7 uur
– 24 binnenkomers na 7 uur die ook nog een vaantje en een diploma hebben gekregen.
Ik had toen bij die loop helemaal niet in de gaten dat dat waarschijnlijk één van de eerste ultralopen in Nederland was! Als iemand andere Nederlandse ultralopen kent van voor 1973 dan horen we dat graag!
Mijn voorbereiding voor de 50 km strandloop was nog in de geest van: het lijkt me wel leuk om eens een hele lange afstand te lopen! Over trainingsschema’s en aantallen km’s per week dacht ik toen helemaal nog niet, hoewel ik nog wel weet dat ik zo’n 3 keer per week 16 km liep (2 x de singels van Enschede rond – nu is er op dat traject trouwens ieder najaar de Enschedese singelloop, georganiseerd door AC TION, van 5 of 10 Engelse mijl ;-).
Dat bracht mij dus ongeveer op zo’n 50 km per week……Ik dacht het daarmee wel even te kunnen doen! Uiteindelijk was mijn tijd (iets boven de 5 uur) en mijn klassering (126ste) nog helemaal niet zo slecht! Waarschijnlijk hebben toen wel meer lopers gedacht: dat loop ik wel even ………
Van de loop zelf herinner ik me dat de eerste helft – van IJmuiden naar Noordwijk – lekker voor de wind ging. Zo lekker dat mijn vrouw, dochtertje van 1,5 jaar en mijn oom en tante uit Amsterdam later – met de auto – in Noordwijk bij het keerpunt waren dan ik …… Moest ik me daar op de zware terugweg ook nog zorgen over maken……
Tot 30 km heb ik kunnen hardlopen, daarna werd het wandelen, hardlopen, het harde spoor zoeken, weer wandelen, …….
Over het juiste spoor gesproken: op het strand loop ik altijd te denken over de – theoretisch – beste weg om van de harde waterlijn naar een duinovergang te komen (en het omgekeerde). Te ver doorlopen op het harde gedeelte betekent een omweg en te vroeg beginnen vergt een te lange gang door mul zand……….. Misschien heeft iemand een idee of zelfs een formule? (de mijne verklap ik nog even niet).
In 1973 was ik 28 jaar, nu 57. Volgens bartjes zou ik dan 26% langzamer moeten zijn geworden. Helaas klopt dit vrij aardig ………….
Juud de Lange
Enschede
delange@itc.nl