SCHEVENINGEN > AMERSFOORT 7 juli 2002
Op 6 juli ging de Trans Holland Triathlon van start, een combinatie van 20km kanoen (Amersfoort-Baarn v.v.), 260 fietsen (op de mountainbike van Amersfoort via Lelystad, Den Helder, strand op, IJmuiden naar Scheveningen) en lopend van Scheveningen via Gouda en Utrecht terug naar Amersfoort. Hoofdorganisator en geestelijk vader is Mik Borsten.
De loopdiscipline kon ook als Ultraloop worden gedaan en hier gingen vijf atleten van start, te weten Ria Buiten, Prisca Vis, Bert de Haar, Rob Tieleman en Rob Froonhoff. Starten om middernacht.
Rob Tieleman had zijn auto vast in Amersfoort gezet en hij en ik (Rob F) konden met Miks vader meerijden naar Scheveningen. Bovenaan de Pier wachtten wij op de rest en omdat Miks vader de tassen zou meenemen naar Amersfoort, besloten we vlak voor de start dat het praktischer was om bij de auto vandaan te starten. De auto stond in een woonwijk niet ver van de pier.
Om 00:02 gingen we van start, we besloten in het begin samen te blijven en dat was in mijn voordeel. omdat ik zonder bril liep en de anderen bij de fietswegwijzers mooi “voor mijn ogen konden spelen”. Door Scheveningen, langs Madurodam naar het Malieveld ging heel soepel. De kruispunten waren rustig en die enkeling die op straat was, dacht was iets in de trant van niet-wijs-zijn.
Na wat gezigzag door de straatjes in Voorburg, waar nog stel verlaten marktkraampjes stond en een groep lallende jeugd zich niet liet verstoren door het groepje lopers, gingen we het donker in. Nog niet genoemd, maar daarom niet onnuttig was Prisca’s man/vriend Michiel. Hij fietste op de dikke bandenfiets mee en kon ons zo van licht voorzien. Het fietspad naar en onderdoor het Prins Clausplein was nagenoeg niet verlicht en hij kon ons zo mooi bijschijnen. Daarnaast had hij nog een zaklamp waarmee hij naderend verkeer kon waarschuwen voor ons. Goud !
We lopen vervolgens aan de linkerkant van de A12 naar Zoetermeer toe. Rond 2uur komen we Zoetermeer door. Hier kunnen we lang de snelweg volgen, maar een wegonderbreking noopt ons even deze te verlaten en om een industriegebiedje te lopen. Ik besluit dat ik na Zoetermeer de groep ga laten gaan. Toevallig heeft Rob Tieleman na een sanitaire stop opeens een iets hoger tempo en moeten de dames ook even de berm in. Ik laat Bert nu ook langzaam bij me weglopen en als Ria en Prisca me wat later ook voorbij zijn, weet ik dat ik ze niet voor de finish terug ga zien. Ik kan er geen probleem mee hebben; ik loop voor mijn eigen prestatie en ben nou eenmaal wat minder snel.
Ik volg de snelweg nog enkele kruispunten en blijk dan het korrekte tunneltje voorbij te zijn. Hierdoor kom ik Gouda naast het Gouwe-aquaduct binnen inplaats van bij de sluis aan de kant van Moordrecht. Mijn bidon is inmiddels ook al een tijdje leeg en ik tref nergens een kraantje. Eigenlijk baal ik op dit moment erg. Ik had gehoopt Gouda om 4uur door te zijn en nu loop ik door de stad te wandelen. Als ik ‘s avonds thuis het stratenboek raadpleeg, blijk ik een enorme Z-figuur door de stad te hebben gelopen. Enfin, eindelijk zie ik de I Jsseldijk en ga dan naar de Gouderakse rotonde. Het is inmiddels half 5 in de morgen.
De hier aangekondige verzorging is er niet en ook nog steeds geen kraantje. Flink balen, dan maar wandelend richting Haastrecht. Mik, gestart op de triathlon, komt even later gelukkig met zijn vader voorbij in de auto. Mik heeft het met fietsen zeer slecht gehad op het strand en is niet aan het lopen begonnen. Ik kan mijn bidon nu vullen met water, krijg warme bouillon en powergel en kan weer op weg.
Het wordt ook langzaam, maar zeker licht.
Via Haastrecht, Oudewater (6:06uur) en Willescop naar Montfoort. Hier komt een vriend (Edwin) me tegemoet met droog shirt, bananen, volle bidon en cola. Ik eet en drink veel. Van Edwin hoor ik dat Ria, Rob en Prisca tussen Montfoort en De Meern nog vlak bij elkaar lopen. Mik en zijn vader had hij gezien bij de verzorgingspost in De Meern. Zelf wandel ik veel, loop niet te hard maar wel goed. Ik dribbel niets en verzuur ook eigenlijk niet. Maar gezien de afstand die ik nog moet, durf ik niet met mijn krachten te smijten.
Net na Montfoort wordt ik ingehaald door het laatste estafetteteam. Hoewel dit eigenlijk een andere wedstrijd is, is er toch even vlug een praatje en respect voor elkaar.
Van Montfoort naar De Meern gaat ook erg snel, ik kan veel drinken, als Edwin even later bij een benzinepomp de bidons weer vult en nog een colaatje haalt, loop ik in een stuk door naar de verzorging (8:20uur). Lekker een banaantje en een bakje koffie. Fijn dat die mensen speciaal op mij zijn blijven wachten.
In Utrecht zelf moet ik in een plantsoentje even uit de broek, maar verder ben ik mooi snel de stad door. Net na Utrecht tot aan De Bilt wandel ik weer en daarna loop ik steeds beter. Ik heb er echt schrik in. Bij het Panbos komt Geert van de organisatie op de motor naast me rijden en vraagt hoe het gaat. Ik zeg dat het goed gaat, maar niet al te snel en dat ik erg zin heb om te finishen, hij rijdt door.
Nu begint het te regenen en Edwin besluit nu terug/door te fietsen naar huis. Hij zou maar een uurtje meefietsen, dus hij heeft het ook lang uitgehouden. Geert komt even later terug rijden en zegt dat Bert maar een klein stukje voor me loopt; ca 1,5km. Aangezien ik het niet zie als een wedstrijdje tegen anderen, maar puur voor me eigen prestatie, zeg ik dat ik me niet op hem stuk ga lopen.
Vanaf het Panbos loop ik aan een stuk door tot ik Soesterberg voorbij ben. Inmiddels op het terrein van mijn eigen trainingsrondjes aangekomen, wandel ik in de valsplat klimmende stukjes, wetende dat de laatste 2,5km voornamelijk omlaag gaan. Ik plan zo om 11:30 op de Stichtse Rotonde te zijn en zo wetende dat ik binnen de 12uur ga finishen. Daar had ik vooraf voor getekend. De Stichte Rotonde is trouwens de plek waar je Amersfoort binnenkomt vanuit de richting Soesterberg/De Bilt.
Na deze rotonde is het erg makkelijk lopen naar beneden, ik moet zelfs een paar seconden wachten op een passende trein, maar dat kan mijn pret niet drukken.
In de laatste kilometer op weg naar een mooi moment, komt Geert nog naast me rijden en hij vindt het knap van me dat ik Bert nog ingehaald heb, maar dat heb ik niet.
Ik passeer de verlaten finish om 11:48uur.
Bert blijkt voor de spoorlijn rechts te zijn gegaan ipv links en heeft daar de vierde plek “verloren”. Gelukkig komt hij Ria hier tegen, allang gefinished loopt ze naar het station om de trein richting huis te nemen. Zij wijst hem de weg naar het sportpark. Hij kan er niet chagerijnig om zijn.
Rob T, Mik en Miks vrouw Karin zitten nog in de kantine en we praten wat na.
{b}Rob Froonhoff{eb}
{fixed}
Uitslag van de 90 km:
1. Ria Buiten 10:15 uur
2. Rob Tieleman 10:20 uur
3. Prisca Vis 10:20 uur
4. Rob Froonhoff 11:48 uur
5. Bert te Haar 11:55 uur
Bron: http://www.triathlonweb.nl
{efixed}
.
Rob van den Hoek – UltraNed