In Engeland gaat al maanden het gerucht dat de klassieker London – Brighton over 55 mijl in oktober a.s. voor de laatste keer zal worden gehouden. Met name het probleem voldoende vrijwilligers voor zo’n lang parcours te vinden – over de onafgesloten, openbare weg – zou hier debet aan zijn. En dat wordt weer in de hand gewerkt door nieuwe wetgeving in het United Kingdom, waardoor hogere eisen aan parcourswachters worden gesteld, zodanig dat zij in beginsel aansprakelijk kunnen worden gesteld voor eventuele verkeersproblemen. Hierdoor wordt een organisatie weer genoodzaakt verzekeringen af te sluiten. Leuk voor de verzekeringsbranche, maar voor de loopwereld wordt het er niet gemakkelijker op. Overigens speelt die problematiek in Nederland ook, waar parcourssposten een (avond)cursus bij de politie dienen te volgen en speciale hesjes moeten dragen!
Het einde van de race van hartje London naar de zuidelijke kustplaats Brighton zou een klap zijn voor de Engelse én internationale ultraloopbeweging, ook al geeft het te denken dat er de laatste jaren niet meer dan 100 á 200 lopers aan de start verschenen van deze race met zo’n lang en roemrucht verleden. Vergelijk dat eens met de Comrades marathon in Zuid Afrika, waar men al jaren moeiteloos aantallen van meer dan 10.000 ultralopers haalt….
Tijdens een recent bezoek aan het Verenigd Koninkrijk heb ik mijn licht eens opgestoken bij iemand die betrokken is bij de organisatie van L-B. Volgens zijn inschatting wordt de soup not so hot gegeten als hij wordt opgediend. Weliswaar zijn er onmiskenbare problemen om de loop ieder jaar rond te krijgen, maar de gelanceerde berichten moeten eerder worden gezien als een schot voor de boeg, als noodkreet om iedereen eens flink wakker te schudden en alle krachten te mobiliseren.
Het geeft dus aan dat er nog steeds een groep is die liefde voor deze loop omzet in organisatorische daden. En dat we nog niet hoeven te wanhopen. Zou dat zo zijn, dan had ik de Nederlandse ultralopers zeker gewaarschuwd en opgeroepen massaal mee te doen aan de laatste keer. Ga en dus vooralsnog van uit dat er ook in 2003 weer een L-B zal volgen. Helaas zal het altijd kunnen blijven gebeuren dat pas na afloop blijkt dat het de laatste maal was. Dus wil je LtoB absoluut eens in je leven lopen, stel dat dan ook weer niet al te veel uit. Zekerheid in het leven is al weinig te bieden, laat staan garanties wat de immer eigenzinnige eilandbewoners voor ons in petto hebben.
Koos Rademaker
Verantwoordelijk redacteur
Anton Smeets
ton.smeets@ou.nl