Lopen op handicap: van ‘zwanger’ tot ‘even pissen’.
De reactie van Vincent Schoenmaker op Ron’s eerste ultraned-column is interessant. Ron zegt, dat mensen die 13 uur lopen op de 100 kilometer, daar moeilijk over kunnen opsnijden. Vincent Schoenmaker, die kennellijk een pr op die afstand van rond de 13 uur heeft, is daarom enigszins in zijn kruis getast en voelt zich geroepen te reageren. Prachtig. Maar wie heeft er nou gelijk?
Als je een weerslag van de ultra-ballotage commissie in Nederland publiceert, zal de schaal waarschijnlijk naar fifty-fifty uitslaan. Daarmee is niet gezegd dat we met een redelijke uitslag van doen hebben: Ron heeft namelijk volledig gelijk. Zoals hij meestal gelijk heeft, als hij over ultralopen schrijft. Hij is
gepokt en gemazeld in het metier en weet, vooral door zijn ultieme prestaties en enorme trainings-achtergrond, als geen ander waar hij het over heeft (De titel ‘Maestro’ is daarom niet meer dan normaal als we het over Ron hebben).
Laten we nou eens ophouden over prestaties op handicap: Sport is absoluut. Als we daar een handicap aan vast plakken, bevinden we ons op een hellend vlak.
Mijn vrouw bijvoorbeeld, die 8 maanden zwanger de 100 meter makkelijk binnen de drie minuten loopt, kun je onder de noemer ‘snelste zwangere vrouw ooit’ in het
Guinness Book of Records zetten, maar daarmee is niet gezegd dat ze een top-atlete is die kan wedijveren met Marion Jones. Zelfs niet als je mijn vrouw een extra handicap geeft, want ze zeult met haar lengte van 1 meter 54 toch maar mooi een kind van een vent van 1:90. Nee, die Jones blijft hoe dan ook sneller en krijgt terecht meer aandacht als atlete. Natuurlijk verdient mijn vrouw de status ‘handicap’, maar haar prestatie is veeleer curieus.
Nog een voorbeeld: Toen ik in 1997 de 120 van Texel liep, moest Wim Epskamp op 90 kilometer plotseling pissen. Ik, smerige rat die ik ben, versnelde onmiddellijk, en Wim zag ik niet meer terug. Zouden wij kunnen stellen dat Wim eigenlijk de 120 van Texel in 1997 won op handicap, omdat hij een zwakke blaas had? Dus Wim was daarmee eigenlijk sterker? Dat wordt rekenen, jongens.
Hou het alstjeblieft simpel. Het gaat er gewoon om wie het snelst van A naar B loopt. Of wie de langste afstand binnen een bepaalde tijdspanne loopt. Dat een 100-jarige de 24 uur binnen een week kruipt is mooi voor hem. Ik raad hem echter aan een sigaar te gaan roken. Een glas cognac, Courvoisier 1974 natuurlijk, erbij.
Dirk.
Gerelateerde artikelen:
https://www.ultraned.org/../n_item/f1338_2003_01.html (sneeuw 2, door Ron Teunisse)
https://www.ultraned.org/v_item/f1341.html (kwaliteit, door Vincent Schoenmakers)